"Τη δεκαετία του `70 δεν τη θυμάμαι πολύ καλά αλλά ρώτησα και έμαθα. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή... ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά. Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ.. Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ). Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα. Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Γεννήθηκαν αργά."
Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε το 1911στα Χάνια Φραγκόβρυσης (κάτω Ασέα) της Αρκαδίας, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Τις γυμνασιακές του σπουδές έκανε στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, αλλά και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών. Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήξερε ήδη αρκετά καλά αγγλικά και γαλλικά και είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό, το δημοτικό τραγούδι, όπως και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ευρωπαϊκή ποίηση.
Στην Αθήνα, όπου εγκαταταστάθηκε με την οικογένειά του, άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά "Νέα Εστία" το 1931 και "Ρυθμός" το 1933. Την ίδια περίοδο έγραψε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά "Μακεδονικές Ημέρες", "Ρυθμός" και "Τα Νέα Γράμματα" (για τον ποιητή Κωστή Μπαστιά, την ποιήτρια Μυρτιδιώτισσα και τον Θ. Καστανάκη αντίστοιχα). Το 1943 εξέδωσε από τις εκδόσεις "Αετός" (σε 308 αντίτυπα) το βιβλίο του "Αμοργός" με το ομώνυμο ποίημα, που έμελε να σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Αυτό ήταν και το μοναδικό βιβλίο του. Το έργο, που αποτελείται από μόνον 20 μόνον σελίδες,εκφράζει τις διαθέσεις της νεότερης ποίησης και θεωρείται σαν κορυφαίο ποιητικό έργο του ελληνικού υπερρεαλισμού. Στην πρώτη κυκλοφορία του μάλιστα προκάλεσε δυσμενείς κριτικές και αντιδράσεις, αλλά πολύ σύντομα,το 1947, το κλίμα αντιστράφηκε και η "Αμοργός"με τις ευμενείς ελληνικές και ξένες κριτικές κατατάχτηκε στην κορυφή της ελληνικής ποίησης. Η "Αμοργός" επανεκδόθηκε το 1963, το 1969 και το 1987. Από τότε ο ποιητής εδημοσίευσε μόνον τρία ακόμη ποιήματα: το "Ελεγείο" (1946, "Φιλολογικά Χρονικά"), το "Ο Ιππότης και ο Θάνατος" ( 1947, "Μικρό Τετράδιο") και το "Τραγούδι του παλιού καιρού" (1963, "Ο Ταχυδρόμος"), αφιερωμένο στο Γ. Σεφέρη. Έγραψε επίσης πολλές μελέτες και σχόλια πάνω στην ποίηση. Με το τέλος του πολέμου ο Ν. Γκάτσος συνεργάστηκε με την "Αγγλοελληνική Επιθεώρηση" ως μεταφραστής και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας ως ραδιοσκηνοθέτης, για βιοποριστικούς λόγους. Παράλληλα άρχισε να γράφει στίχους πάνω στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ανοίγοντας έτσι μια λαμπρή θητεία στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Αργότερα θα συνεργαζόταν και με άλλους αξιόλογους συνθέτες, όπως με τον Θεοδωράκη και τον Ξαρχάκο. Ο Ν. Γκάτσος, εκμεταλευόμενος την εκφραστική του δεινότητα, ασχολήθηκε διεξοδικά με τη μετάφραση έργων, κύρια για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης και του Λαϊκού Θεάτρου. Πολλές μεταφράσεις του θα παραμείνουν έκτοτε κλασικές με πρώτη αυτή του "Ματωμένου Γάμου". Μετέφρασε πολλούς συγγραφείς και συγκεκριμένα από τα ισπανικά τους Λόρκα, Λοπε δε Βέγα και Ραμόν δελ Βάλιε-Ινκλάν,από τα γαλλικά, τον Ζενέ και από τα αγγλικά τον Τ. Ουιλλιαμς, Ε. Ο΄Νηλ, Α.Μακ Λης, Σων Ο΄Κέιζυ, Αύγουστο Στρίντμπεργκ, Κρίστοφερ Φράυ και άλλους. Το 1944 μετέφρασε ("Φιλολογικά Χρονικά") το ποίημα "Νυχτερινό Τραγούδι" του Λόρκα. Μετέφρασε επίσης τα έργα: "Ματωμένος Γάμος" (1948), "Το σπίτι της Μπερνάντα Αλμπα" (1945) του Φ. Λόρκα, "Ο πατέρας" του Στρίνμπεργκ (1962) και "Ταξίδι μακριάς ημέρας μέσα στη νύχτα" του Ο' Νηλ (1965). Ολα τα έργα αυτά ανεβάστηκαν από το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης. Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά "Νέα Εστία", "Τράμ", "Μακεδονικές Ημέρες", "Μικρό Τετράδιο", "Τα Νέα Γράμματα", "Φιλολογικά Χρονικά", "Ρυθμός" και "Καλλιτεχνικά Νέα". Επίσης, σε συνεργασία του με την ελληνική ραδιοφωνία, σκηνοθέτησε διάφορα θεατρικά έργα. Μεγάλη προσφορά έχει ο ποιητής σαν στιχουργός στο ελληνικό τραγούδι, στο οποίο αφιερώθηκε σε μεγάλο βαθμό μετά την "Αμοργό". Συνεργάστηκε στενά με κορυφαίους Ελληνες συνθέτες. Στίχους του μελοποίησαν οι Μ. Χατζιδάκις, Μ. Θεοδωράκης, Στ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Λ. Κελαηδόνης, Χ. Χάλαρης κ.α. σε κορυφαίες δημιουργίες και επιτυχίες ("Αθανασία", "Της γής το χρυσάφι", "Ρεμπέτικο", "Αρχιπέλαγος", "Πήρες το μεγάλο δρόμο", "Πορνογραφία", "Λαϊκή Αγορά", "Η μικρή Ραλλού", "Μια γλώσσα μια πατρίδα", "Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου", "Η νύχτα", "Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά","Αντικατοπτρισμοί", "Τα κατά Μάρκον", "America America" κ.α.). Ιδιαίτερη σχέση και συνεργασία ανέπτυξε ο ποιητής με τον Μ. Χατζιδάκι και μάλιστα για μεγάλο διάστημα μέχρι και το θανατό του ήταν επίλεκτο μέλος της ομάδας Xατζιδάκι, Eλύτη, Tσαρούχη, Mποσταντζόγλου και Αργυράκη. Με της υψηλής ποιότητας και μεστή ποίησή του, ο Ν. Γκάτσος καθιερώθηκε σαν κορυφαίος στιχουργός της ελληνικής έντεχνης μουσικής. Χαρακτηριστικά, αξέχαστοι θα μείνουν οι στίχοι του, που μελοποιήθηκαν από τον Μ. Χατζηδάκη, από το "Ματωμένο Γάμο", "Χάρτινο το Φεγγαράκι" και "Πάει ο καιρός": "Πάει ο καιρός πάει ο καιρός που ήταν ο κόσμος δροσερός και καθ' αυγή ξεκινούσε μια πληγή για να ποτίσει όλη τη γη..." Μάλιστα, το γεμάτο νόημα αυτό τραγούδι, απαγορεύτηκε από τη δικτατορία. Μετά την πτώση της, το 1974, ο ποιητής όμως θα απαντήσει: "Ήρθε ο καιρός ήρθε ο καιρός πάνου στου κόσμου την πληγή ήρθε ο καιρός ήρθε ο καιρός να ξαναχτίσετε τη γη..." Ο Ν. Γκάτσος πέθανε στις 12 Μαϊου 1992 και τάφηκε στην Ασέα. Θα μείνει για πάντα σαν ο κατ' εξοχήν εκφραστής του ελληνικού ποιητικού υπερρεαλισμού και σαν μια εξέχουσα μορφή του ελληνικού ποιοτικού τραγουδιού.
Ορδές μεταναστών φαίνεται να έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση στη χώρα μας, αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που σκέφτονται να ξενιτευτούν ή το έχουν κάνει ήδη, με την ελπίδα καλύτερων συνθηκών εργασίας και διαβίωσης στις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Σύμφωνα με στοιχεία του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη, όπως δημοσιεύονται στη Realnews, κατά την τελευταία δεκαετία την Ελλάδα έχουν εγκαταλείψει ήδη 850.000 Έλληνες με σκοπό να εργαστούν σε Ευρωπαϊκές χώρες, στην Αμερική και τον Καναδά, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως αν και σκέφτονται τον επαναπατρισμό τους, τελικά τον αναβάλλουν λόγω των ασταθών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα. Όπως εξηγεί ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ Σ. Ρομπόλης : «H Eλλάδα μοιάζει να διώχνει τα παιδιά της καθώς οι χιλιάδες Έλληνες υψηλής τεχνικής εξειδίκευσης που εργάζονται σήμερα στο εξωτερικό δεν μπορούσαν να απορροφηθούν από το καθυστερημένο τεχνολογικά οικονομικό σχηματισμό της χώρας μας, όπως είναι η ελληνική οικονομία». Μάλιστα όπως τονίζει ο ίδιος, στην εφημερίδα: « όσο πιο υψηλά προσόντα αποκτούν οι εν δυνάμει εργαζόμενοι, τόσο πιο πιθανό είναι γι’ αυτούς να επιλέξουν να εργαστούν σε ξένο κράτος παρά στην Ελλάδα». Σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο Μόναχο τον Ιανουάριο, τα τελευταία 2 χρόνια ο αριθμός των Ελλήνων που επέλεξαν τη Γερμανία ανέρχεται σε 12.000, ενώ όπως επισημαίνει ο γραμματέας της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας, κ. Μανώλης Ανέστης «η άφιξη τους δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη». Επιπλέον υπολογίζεται πως τα τελευταία επτά χρόνια από τη Γερμανία έχουν περάσει σχεδόν 100.000 Έλλήνες, οι οποίοι είτε εργάστηκαν και επέστρεψαν στην Ελλάδα είτε εγκαταστάθηκαν σε κάποια άλλη χώρα. Δεν είναι λίγοι και αυτοί όμως, που επιλέγουν το Βέλγιο για να κάνουν μια καινούργια αρχή, παρά τις παρόμοιες οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα. Αύξηση του ελληνικού πληθυσμού υποστηρίζει πως έχει παρατηρήσει η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Βελγίου,κα. Ευδοξία Πάντα σύμφωνα με την οποία, στο Βέλγιο καταφθάνουν κατά κύριο λόγο επιστήμονες, που αναζητούν εργασία σε τράπεζες, ερευνητικά κέντρα και εταιρείες καθώς και εργάτες, που σε αρκετές περιπτώσεις βρίσκουν εργασία που θα μπορούσαν να έχουν βρει και στην Ελλάδα. Παρόμοιο στη σύσταση του φαίνεται να είναι και το εργατικό δυναμικό που καταφθάνει στην Ελβετία από τη χώρα μας, αφού όπως εξηγεί ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων και Κοινοτήτων μεταναστών Ελβετίας, κ. Παύλος Παυλίδης στην Realnews: «είναι βέβαιο πως όσοι έρχονται αναζητούν την καλύτερη δυνατή επαγγελματική αποκατάσταση τους». Ενδεικτικό της αυξημένης τάσης για μετανάστευση που επικρατεί στην Ελλάδα είναι τα σχεδόν 76.000 βιογραφικά που έχουν υποβληθεί στην ιστοσελίδα Eures από Έλληνες πολίτες σε εργοδότες του εξωτερικού, ενώ η χώρα μας έρχεται 14η ανάμεσα στις 30 και πλέον χώρες από τις οποίες προέρχονται τα περισσότερα βιογραφικά σημειώματα. Οι τομείς εκείνοι που απορροφούν Έλληνες και ξένους μετανάστες είναι κυρίως ο νομικός, ο διοικητικός και ο οικονομικός και ακολουθούν εκείνοι του μάρκετινγκ και των ξενοδοχοϋπάλληλων. Αντιπροσωπευτικά είναι και τα αποτελέσματα σχετικής διαδικτυακής έρευνας της MANPOWER, βάσει της οποίας 9 στους 10 Έλληνες δηλώνουν πρόθυμοι να μεταναστεύσουν। Το 40% των ερωτηθέντων έχει ήδη αλλάξει τόπο κατοικίας για εργασιακούς λόγους, ενώ 3 στους 10 δηλώνουν πως έχουν μετακομίσει σε κάποια ξένη χώρα. Τα κίνητρα που ωθούν στη μετανάστευση, είναι αρχικά οι υψηλές απολαβές (88%), οι καλύτερες προοπτικές απασχόλησης (72%) και η ευκαιρία για ανάπτυξη της σταδιοδρομίας (67,5%).
Ιδιωτική εταιρία στη Θεσσαλονίκη απέλυσε εργαζόμενο επειδή αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις συστάσεις των διευθυντών του να…κουρευτεί! Ο νεαρός υπάλληλος προσέφυγε στη Δικαιοσύνη για προσβολή της προσωπικότητάς του, αλλά το Πρωτοδικείο με την υπʼ αριθμόν 21178/2009 απόφασή του δικαίωσε την εταιρεία!O νεαρός υπάλληλος κατέφυγε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ζητώντας να ακυρωθεί η απόλυσή του, επειδή προσβάλλει την προσωπικότητά του και είναι καταχρηστική. Στην εν λόγω εταιρία δούλευε επί δέκα χρόνια ακολουθώντας κατά γράμμα την πολιτική της, που ήθελε τους εργαζόμενους να εμφανίζονται πάντα καθαροί, περιποιημένοι, ευπρεπείς και χωρίς ιδιαίτερες παρεκκλίσεις από ένα αποδεκτό κατά την κοινή αντίληψη στάνταρ εμφάνισης. Ξαφνικά οι προϊστάμενοί του διαπίστωσαν ότι τα μαλλιά του είχαν μακρύνει και το μήκος τους ήταν μεγαλύτερο από το «επιτρεπτό». Στην αρχή τού έκαναν φιλικές και ευγενικές παραινέσεις να κουρευτεί. Ο νεαρός, όμως, τις αγνόησε. Κατόπιν, οι προϊστάμενοι και ο διευθυντής του, βλέποντας ότι δεν «συμμορφώνεται», προχώρησαν σε έγγραφες συστάσεις και επιπλήξεις. Ο νεαρός υπάλληλος επέμενε στην άρνησή του να κουρευτεί. Αυτό είχε ως συνέπεια η αναπληρώτρια διευθύντρια της επιχείρησης να του επιδώσει επιστολή με την οποία του ζητούσε να προσαρμόσει την εμφάνισή του στις «απαιτήσεις της επιχείρησης», μέσα σε 24 ώρες. Μάλιστα τον προειδοποιούσε ότι, σε περίπτωση που δεν συμμορφωνόταν, θα προχωρούσε σε καταγγελία της σύμβασης. Την επόμενη ημέρα ο νεαρός υπάλληλος εμφανίστηκε, πάλι ακούρευτος, αλλά βρήκε τις πόρτες της επιχείρησης κλειστές. Πήγαινε καθημερινά για μία εβδομάδα στην εργασία του, αλλά επειδή δεν είχε κουρευτεί δεν του επέτρεπαν να εργαστεί. Ο υπάλληλος απέστειλε εξώδικο στην εταιρεία καλώντας την «να ανασκευάσει τη στάση της απέναντί του ως έκφραση έμπρακτης συγγνώμης και να τον δεχτεί να αναλάβει εκ νέου τα καθήκοντά του περιστέλλοντας κάθε έκφανση καταχρηστικής συμπεριφοράς». Η επιμονή του υπαλλήλου, όμως, να μην κουρευτεί είχε ως συνέπεια να απολυθεί από τη δουλειά του. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης που δίκασε την υπόθεση, με την υπʼ αριθμόν 21178/2009 απόφασή του δικαίωσε την εταιρεία. Ο νεαρός υπάλληλος έφυγε από τη δίκη απογοητευμένος, καθώς... πήγε για μαλλί και έφυγε κουρεμένος.
Να επανεξετάσει το θέμα των τεκμηρίων για τα σκάφη αναψυχής, με στόχο την κατάργησή τους, δεσμεύτηκε η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κυρία Λούκα Κατσέλη, η οποία έκοψε και την κορδέλα των εγκαινίων στο 31ο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι.
«...βρίσκομαι σε συνεννόηση με τον υπουργό Οικονομικών, προκειμένου να προωθήσουμε την κατάργηση της εφάπαξ έκτακτης εισφοράς για τους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής και τον ετήσιο ειδικό φόρο για τα επαγγελματικά και ιδιωτικά σκάφη αναψυχής», δήλωσε η κ. Κατσέλη.
Ρε μάγκα μου κάτι κρουαζιέρες (στην τράκα) που θα κάνουν τα πράσινα λαμόγια....!!!
Είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο της τελευταίας 20ετίας - και το πιο κρυφό. Ίσως γιατί σε αυτό εμπλέκονται δύο πρωθυπουργοί, επτά υπουργοί και ο πιο πλούσιος Έλληνας στον κόσμο... Η υπόθεση του Mall Athens, του «μεγαλύτερου αυθαίρετου της Ευρώπης», επρόκειτο να εκδικασθεί σε τελευταίο βαθμό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 8 Μαΐου. Αλλά για μία ακόμα φορά η υπόθεση πήρε αναβολή. Μυστηριωδώς (;), ακόμα και η ύπαρξη της δίκης αποσιωπείται από τα ΜΜΕ.Όπως άλλωστε συμβαίνει εδώ και 9 χρόνια που το σκάνδαλο του Mall βρίσκεται σε εξέλιξη. Ίσως γιατί στη δίκη του Mall διακυβεύεται κάτι πολύ σημαντικό. Αν η πλευρά Λάτση χάσει, το Mall θα πρέπει να... κατεδαφισθεί ή έστω η εταιρεία Lamda να καταβάλει στο Δημόσιο πρόστιμα για κάθε αυθαίρετο τετραγωνικό (από τα 75.000...)! Οι άδειες των δεκάδων καταστημάτων και των κινηματογράφων θα ανακληθούν ή δεν θα ανανεωθούν ξανά. Οι λιγοστοί πολίτες του Μαρουσιού που πριν από 8 χρόνια ξεκίνησαν τον δικαστικό αγώνα θα έχουν κερδίσει τον Λάτση, τον Σημίτη, τον Καραμανλή... Όμως, εδώ παίζεται κάτι πιο μεγάλο κι από το ίδιο το σκάνδαλο. Εδώ είναι το μυστικό: Το 2003, η τότε κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το «πρόβλημα» με την αντισυνταγματικότητα του Mall, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα ώστε να περνάει αντισυνταγματικές διατάξεις χωρίς να μπορεί το ΣτΕ να τις κρίνει. Από τότε, η εξωφρενική πατέντα δουλεύει συνέχεια, στην ουσία καταργώντας το ΣτΕ: χθες εκτροπή Αχελώου, σήμερα Βοτανικός, αύριο ίσως Ασωπός. Αυτό διακυβεύεται στη δίκη του Mall: Θα επιβιώσει το ΣτΕ, η μόνη δημόσια αρχή που μπορεί να σταματάει τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες; Ή θα χάσουμε οι πολίτες ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα προστασίας που μας απέμεινε....Αν θέλετε η δίκη του Mall να πάψει να είναι μυστικό, αν θέλετε να σπάσει επιτέλους η ομερτά των ΜΜΕ, μάθετε περισσότερα (με ντοκουμέντα και υλικό που αποδεικνύει τα παραπάνω και για πρώτη φορά δημοσιεύεται) στό http://www.facthemall.gr/. και φυσικά διαδώστε αυτό το μήνυμα...
«Στον Ευαγγελισμό με πολλαπλές κακώσεις και τρύπα στον πνεύμονα» έστειλε η ομάδα Δέλτα τον 27χρονο που συνέλαβε την Πέμπτη το βράδυ στα Εξάρχεια. Ο συνήγορός του, κ.Παπαδάκης, καταγγέλλει στο tvxs τον άγριο ξυλοδαρμό που έλαβε χώρα και περιγράφει τις κινήσεις που θα ακολουθήσει ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Σε τραγικό θύμα αστυνομικών της ομάδας Δέλτα – οι οποίοι πραγματοποίησαν επιχείρηση στα Εξάρχεια το βράδυ της Πέμπτης – μετατράπηκε 27χρονος ο οποίος δέχθηκε άγρια επίθεση από τους αστυνομικούς. «Οι αστυνομικοί σε μια έκρηξη αδικαιολόγητης βαρβαρότητας, έδεσαν τον πελάτη μου σε ένα δέντρο, και στην συνέχεια άρχισαν να τον χτυπούν με μανία. Τον πέταξαν στο έδαφος, τον κλοτσούσαν αλύπητα στο στήθος και ως αποτέλεσμα, όχι μόνο του προκάλεσαν πολλαπλά κατάγματα στα πλευρά, αλλά επέφεραν και ένα τραύμα που κόντεψε να του κοστίσει τη ζωή: μια τρύπα στον πνεύμονα, που προκλήθηκε όταν ένα σπασμένο πλευρό τρύπησε το ζωτικό αυτό όργανο», καταγγέλλει ο δικηγόρος, κ.Παπαδάκης. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί συνέλαβαν το νεαρό, γεγονός που ο κ.Παπαδάκης χαρακτηρίζει ως «αυθαίρετη σύλληψη, καθώς οι ίδιοι οι αστυνομικοί κατέθεσαν ότι η ομάδα των νεαρών που τους πετούσε πέτρες και ξύλα φορούσε κράνη, και κατά συνέπεια ήταν αδύνατον να δουν τα πρόσωπα των δραστών». Παρά το γεγονός αυτό, οι αστυνομικοί ισχυρίζονται ότι ο 27χρονος πράγματι συμμετείχε στα επεισόδια, και μάλιστα, του αποδίδουν κακουργηματικές ενέργειες, όπως κατοχή εκρηκτικών και βομβών μολότοφ. «Η εν λόγω κατηγορία είναι ψευδής», συνεχίζει ο κ.Παπαδάκης. «Οι καταστηματάρχες και οι κάτοικοι της περιοχής θα καταθέσουν στην ακροαματική διαδικασία ότι στην οδομαχία με τους αστυνομικούς δεν εκτοξεύθηκαν καν μολότοφ!» Πώς δικαιολογείται, συνεπώς, η σύλληψη του εν λόγω νεαρού; «Οι αστυνομικοί επέλεξαν στην τύχη πέντε ανθρώπους που δεν αναμίχθηκαν στα επεισόδια – απόδειξη το γεγονός ότι δεν φορούσαν ούτε κράνη, ούτε είχαν καλυμμένο το κεφάλι τους – και τους επιτέθηκαν με απίστευτη βαρβαρότητα, με αποκορύφωμα το βαρύτατο ξυλοδαρμό του πελάτη μου», απαντά ο κ.Παπαδάκης. «Εμείς οι δικηγόροι επισκεπτόμαστε τους πελάτες μας στα... νοσοκομεία» «Τους τελευταίους μήνες, εμείς οι δικηγόροι επισκεπτόμαστε τους συλληφθέντες πελάτες μας – όχι πια στα κρατητήρια – αλλά στα νοσοκομεία», καταγγέλλει ο κ.Παπαδάκης, φανερώνοντας την έκταση που έχει πλέον λάβει η αστυνομική βία. «Κάθε φορά που δέχομαι κλήση για υποστήριξη κάποιου νέου κατηγορουμένου, ρωτάω: είναι υγιής ή νοσηλεύεται;» σχολιάζει, προσθέτοντας ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο νέος θα βρίσκεται πολυτραυματίας σε κάποιο νοσοκομείο. Το πιο ανησυχητικό στοιχείο, ωστόσο, αποτελεί η μετέπειτα συμπεριφορά της ηγεσίας της αστυνομίας: ενώ σύμφωνα με το νόμο έχει υποχρέωση να διενεργεί ιατροδικαστική εξέταση, ώστε να εξετασθούν τα αίτια των τραυμάτων του συλληφθέντα, η ηγεσία της αστυνομίας κάνει κυριολεκτικά «τα στραβά μάτια». «Έπρεπε εγώ ο ίδιος να καταθέσω μήνυση και αίτημα για διενέργεια ιατροδικαστικής εξέτασης, ώστε να κινηθεί η εν λόγω διαδικασία», καταγγέλλει ο κ.Παπαδάκης. Αυτό είναι το πρώτο βήμα, για να υπάρχει έστω και η πιθανότητα να πληρώσουν εν τέλει οι ένοχοι. «Δεν αυταπατώμαι, ωστόσο», συνεχίζει ο κ.Παπαδάκης. «Η υπόθεση Ζαρντινιέρα έδειξε ότι οι ένοχοι στην Ελλάδα πέφτουν στα μαλακά. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά η καταστολή παραμένει ίδια και μάλιστα εντείνεται», καταλήγει ο κ.Παπαδάκης.
Κοιτάξτε πολύ καλά,τα πρόσωπα των δυο πολιτικών αρχηγών του Πασοκ και της Νέας Δημοκρατίας,που εικονίζονται στην παραπάνω φωτογραφία Τους βλέπετε να έχουν τίποτε να χωρίσουν;;; Τους βλέπετε να διαφωνούν σε κάτι;;; Τους βλέπετε να ενδιαφέρονται για κάτι περισσότερο από την πάρτη τους και το αν θα συνεχίσουν να κυβερνούν;;;
Έκθεση-κόλαφος του ΟΗΕ για το κέντρο μεταναστών στην Λέσβο Οι επιθεωρητές της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) χαρακτήρισαν "απαράδεκτες" τις συνθηκες κράτησης των μεταναστών στο κέντρο υποδοχής στην Παγανή Λέσβου. Κλιμάκιο του διεθνούς Οργανισμού επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις στις αρχές της εβδομάδας και το πόρισμα του είναι καταπέλτης για τις ελληνικές Αρχές. "Περισσότεροι από 850 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και 200 ασυνόδευτα παιδιά, στην πλειοψηφία τους από το Αφγανιστάν, κρατούνται υπό άθλιες συνθήκες στην Παγανή", αναφέρει το πόρισμα που μεταφέρει με τα μελανότερα χρώματα τις συνθήκες κράτησης. "Ενα δωμάτιο στεγάζει περισσότερες από 150 γυναίκες και 50 βρέφη, πολλά από τα οποία πάσχουν από ασθένειες που οφείλονται στο συνωστισμό και την έλλειψη συνθηκών υγιεινής του κέντρου". "Το προσωπικό της UNHCR χαρακτήρισε την κατάσταση του κεντρου απαράδεκτη", δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Αντρέι Μάχετσιτς, σημειώνοντας πως στοιβάζονται 800 άνθρωποι σε ένα κέντρο, χωρητικότητας 250-300 ανθρώπων. Οι επιθεωρητές επισκέφτηκαν το κέντρο στις αρχές της εβδομάδας και σύμφωνα με τον Αντρέι Μάχετσιτς, "υπέστησαν σοκ από την κατάσταση που επικρατεί στην εγκατάσταση". Ο Μάχετσιτς πρόσθεσε ότι έλαβε διαβεβαιώσεις από τις ελληνικές Αρχές ότι μέχρι το τέλος του μήνα (Σ.Σ Αύγουστο;)όλα τα ασυνόδευτα παιδιά θα μεταφερθούν σε άλλες ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις. Ο ίδιος σημείωσε πως "η κατάσταση στην Παγανή είναι ενδεικτική των ευρύτερων προβλημάτων που σχετίζονται με την παράνομη μετανάστευση και το σύστημα ασύλου της Ελλάδας". Θυμίζει δε ότι τον περασμένο χρόνο η UNHCR έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για την αναμόρφωση του συστήματος στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν προτάσεις για την προστασία των ασυνόδευτων παιδιών. "Μεχρι σήμρα οι προτάσεις αυτές δεν έχουν εφαρμοσθεί", τόνισε ο αξιωματούχος του ΟΗΕ.
46 χρόνια μετά την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και 35 από την πτώση της χούντας, η κυβέρνηση αποφάσισε να λογοκρίνει τον σκηνοθέτη του «Ζ» Κώστα Γαβρά, για να ικανοποιήσει την... ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας! Την «πέτρα του σκανδάλου» αποτέλεσαν σκηνές από ένα βίντεο του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, το οποίο αποτελεί τμήμα μιας ταινίας, συνολικής διάρκειας 13 λεπτών, η οποία προβάλλεται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και παρουσιάζει την ιστορία των κτιρίων του Ιερού Βράχου. Στο επίμαχο βίντεο εμφανίζονται ανδρικές φιγούρες που σφυροκοπούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα και οι οποίες κατά την Εκκλησία της Ελλάδας παραπέμπουν σε ορθόδοξους ιερείς. Η εν λόγω εικόνα συνοδεύεται από ένα ακουστικό μήνυμα που αναφέρει τα ακόλουθα ιστορικά στοιχεία: «Οι νέες αντιλήψεις για την τέχνη που επικράτησαν κατά την παλαιοχριστιανική εποχή, οδήγησαν στην καταστροφή πολλών έργων τέχνης σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο». Αν και το γεγονός της καταστροφής αρχαίων γλυπτών από μέλη της παλαιοχριστιανικής κοινωνίας είναι επιστημονικώς τεκμηριωμένο, η Εκκλησία της Ελλάδος αντέδρασε στην προβολή αυτής της «σκηνής» στο βίντεο του Γαβρά, μέσα στη γυάλινη αίθουσα του Μουσείου της Ακρόπολης.Απαίτησε μάλιστα από το Υπουργείο Πολιτισμού να λογοκρίνει τον κ.Γαβρά και να «κόψει» τις σκηνές που αναφέρονται στα «σκοτεινά» αυτά σημεία της ιστορίας. Επίσημη ανακοίνωση από την πλευρά του υπουργείο Πολιτισμού δεν υπάρχει. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσιεύματα στις εφημερίδες «Βήμα» και «Ελευθεροτυπία», τόσο ο υπουργός, Αντώνης Σαμαράς, όσο και ο πρόεδρος του Μουσείου, καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής, φέρονται να έχουν συμφωνήσει στην αφαίρεση των συγκεκριμένων σκηνών, με το σκεπτικό ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα πρέπει «να λειτουργεί ενοποιητικά χωρίς να υπάρχουν παρερμηνείες». Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται η «Ελευθεροτυπία», ο κ.Παντερμαλής επιβεβαίωσε ότι θα αφαιρεθεί το κομμάτι που δείχνει να ανεβαίνουν χριστιανοί σε σκάλα πάνω στο μνημείο και να καταστρέφουν τις μετόπες, ωστόσο θα παραμείνει αυτούσιο το κείμενο που αφηγείται τα ιστορικά γεγονότα. Ο λόγος που ανέφερε ο κ.Παντερμαλής είναι ότι «κάποιους αυτή η σκηνή τους ενόχλησε», «όπως κάποιους άλλους μπορεί να ενοχλήσει μια μαγική σφαίρα που εκθέτουμε, η οποία βρέθηκε στις υπώρειες της Ακρόπολης».
Λυπηρό και απαράδεκτο για την Ελλάδα χαρακτήρισε ο διεθνής Έλληνας σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς, το «ψαλίδισμα» που έγινε στη 13 λεπτών ταινία του , η οποία προβάλλεται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Το σημείο της ταινίας που «ενόχλησε» ήταν η σκηνή που εμφανίζονται ανδρικές φιγούρες να σφυροκοπούν τα μάρμαρα του Παρθενώνα και οι οποίες παραπέμπουν σε ορθόδοξους ιερείς. Ο Κώστα Γαβράς από το Παρίσι δήλωσε :«Βρίσκω πολύ λυπηρό και απαράδεκτο για την Ελλάδα, μια χώρα που είναι και μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτό που συνέβη: το να υποκύψει δηλαδή η Πολιτεία στις πιέσεις εκπροσώπων της Εκκλησίας και να προβεί σε αυτήν την πράξη παρέμβασης σ' ένα φίλμ που αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα. Ο,τι απεικονίζεται σε αυτό το μικρό φίλμ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Αναφέρεται στις καταστροφές που έχει υποστεί ανά τους αιώνες το μνημείο, από τους ανθρώπους. Οι πρώτοι χριστιανοί έκαναν αρκετές καταστροφές στα μνημεία και στα γλυπτά για διάφορους λόγους, ορισμένες φορές επειδή απλώς τους είχε σκανδαλίσει η γύμνια των αγαλμάτων. Η ιδέα του φιλμ ήταν να διατρέξουμε τις καταστροφές που έχει υποστεί το μνημείο από το ανθρώπινο χέρι για να φτάσουμε και στη μέγιστη καταστροφική πράξη του Ελγιν. Τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετώπισε, άλλωστε, το μνημείο ήταν από τους ανθρώπους. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι καταστροφικές παρεμβάσεις ίσως η Ακρόπολη να είχε παραμείνει όπως ήταν στην εποχή του Περικλή, πριν από 2.500 χρόνια. Οσο για τις αντιδράσεις των εκπροσώπων της Εκκλησίας, δεν με ξαφνιάζουν. Η Εκκλησία αρνείται πάντοτε την πραγματικότητα, για να σώσει το δόγμα της. Νόμιζα ότι η Ελλάδα είχε ξεφύγει απ' όλες αυτές τις μικρότητες... Λυπάμαι πολύ!»
Αφού ξεκίνησε με τις δηλώσεις του για το Σκοπιανό και για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης πήρε θέση και περί των ιατρικών, λέγοντας ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθεί ότι η νέα γρίπη μεταδίδεται με τη μεταλαβιά! «Εμείς δε δεχόμαστε, σε καμιά περίπτωση, ότι μπορεί να μεταδοθούν τα μικρόβια της νέας γρίπης, μέσω της θείας κοινωνίας», δήλωσε ο Μητροπολίτης Άνθιμος. Όπως επεσήμανε «από την πλευρά της πίστης, η Εκκλησία δεν μπορεί να δεχθεί κάτι τέτοιο. Είναι σα να λέμε ότι δεν θα χρησιμοποιούμε κουτάλια στα σπίτια μας ή στα εστιατόρια, διότι μπορεί να μεταδοθεί η γρίπη. Δεν θα μας βλάψει η Θεία Κοινωνία. Η πίστη μας μάς υπαγορεύει να λέμε ότι δεν φοβούμαστε κάτι τέτοιο», δήλωσε προς τους δημοσιογράφους ο κ. Άνθιμος, ο οποίος δεν επικαλέστηκε μόνο τα θέσφατα της εκκλησίας για να περάσει το μήνυμα, αλλά και της επιστήμης. «Τα κοχλιάρια, δηλαδή τα κουταλάκια με τα οποία μεταλαβαίνουμε, είναι ασημένια και σύμφωνα με γνωμοδότηση των επιστημόνων, αν υπάρχουν μικρόβια, χάνονται στο ασήμι. Αυτό γι’ αυτούς που θέλουν τη λογική», δήλωσε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Υστερόγραφο της Μητρόπολης Ο λόγος για τον οποίο είχε καλέσει τους δημοσιογράφους ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, ήταν για να κάνει δηλώσεις για το θέμα της ονομασίας της FYROM. «Η Μακεδονία είναι Ελλάδα και η Ελλάδα είναι Μακεδονία, ο ελληνικός λαός δε θέλει η λέξη Μακεδονία να περιλαμβάνεται στην ονομασία των Σκοπίων ούτε με γεωγραφικό προσδιορισμό ούτε ως παράγωγο», επανέλαβε και αυτή τη φορά, ο κ. Άνθιμος. Ωστόσο, ενδιαφέρον παρουσιάζει το υστερόγραφο στο δελτίο τύπου, το οποίο απέστειλε η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, με αφορμή τις δηλώσεις του κ. Άνθιμου, το οποίο έχει αποδέκτες τους δημοσιογράφους και όσους έχουν ενστάσεις περί των λεγομένων του για το όνομα της FYROM: «Υ.Γ. Εάν μερικοί, ελάχιστοι πιστεύω, συμπατριώτες μας, δημοσιογράφοι, σχολιογράφοι και άλλοι, έχουν κάποια ένσταση για τον αγώνα που διεξάγει για την Μακεδονία ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, και για την παρούσα τοποθέτηση, ας ερωτήσουν αναδιφώντας την ιστορία, τις δεκάδες των ορθοδόξων Ιεραρχών, Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας, που εθυσιάσθησαν, εσφάγησαν ή απηγχονίσθησαν, υπερασπιζόμενοι τα ποίμνιά τους, την ορθόδοξη ελληνική πίστη και την ελληνικότητα της Μακεδονίας».
Ο ΟΤΕ απέστειλε εξώδικο στο Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας, με το οποίο του ζητάει να διακόψει εντός πέντε ημερών την πρόσβαση που έχει αποκτήσει το Athens Indymedia στο δίκτυο οπτικών ινών του Οργανισμού. Σε διαφορετική περίπτωση ο ΟΤΕ επισημαίνει ότι θα προβεί στην άσκηση παντός νόμιμου δικαιώματός του.
"Λίγες ημέρες έπειτα από την αμφιλεγόμενη γνωμοδότηση του απελθόντος εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά αναφορικά με την ανωνυμία των bloggers, ένα ακόμα περιστατικό έρχεται να επιβεβαιώσει ότι κάτι τρέχει με το Ιντερνετ. Ο ΟΤΕ απέστειλε εξώδικο στο Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας, με το οποίο ουσιαστικά τού ζητάει να διακόψει εντός πέντε ημερών (!) την πρόσβαση που έχει αποκτήσει το αντιεξουσιαστικό portal Athens Indymedia στο δίκτυο οπτικών ινών του οργανισμού. Σε διαφορετική περίπτωση ο ΟΤΕ επισημαίνει ότι θα προβεί στην άσκηση παντός νόμιμου δικαιώματός του - με ό,τι συνεπάγεται το τελευταίο. Στο εξώδικο παρατίθεται απόσπασμα από κοινοβουλευτική ερώτηση του βουλευτή Σερρών του ΛΑΟΣ Ηλία Πολατίδη (της 18ης Ιουνίου) που καταγγέλλει ότι «το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο επιτρέπει την πρόσβαση σε τρίτον που εμφανίζεται με την ιστοσελίδα Indymedia Athens, ο οποίος προβαίνει στη χρήση των συγκεκριμένων ινών και γενικότερα του συγκεκριμένου δικτύου για σκοπούς οι οποίοι δεν έχουν ουδεμία σχέση με την έρευνα και την εκπαίδευση». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΟΤΕ προχώρησε στην κοινοποίηση του εξωδίκου και στην «Κοινωνία της Πληροφορίας», και στον υπουργό Ανάπτυξης, και στον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών. Ο οργανισμός θεωρεί ότι γίνεται εσφαλμένη χρήση του δικτύου του, διότι είχε συνάψει συμφωνία με το Εθνικό Δίκτυο Ερευνας και Τεχνολογίας να διατεθεί μέρος του δικτύου των οπτικών ινών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο για εκπαιδευτικούς λόγους και αντ’ αυτού το Πολυτεχνείο διέθεσε ηλεκτρονικούς πόρους στο Indymedia. Το ζήτημα του Indymedia απασχολεί έντονα τη διοίκηση του οργανισμού, διότι έφτασε στο κοινοβούλιο διά της ερώτησης του κ. Πολατίδη (ο οποίος ανταποκρίθηκε θετικά σε σχετική, λίαν παρατεταμένη καμπάνια της εθνικιστικής εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος»). Επιπλέον, πολύς λόγος για τον προαναφερθέντα διαδικτυακό τόπο έγινε το ματωμένο Δεκέμβρη του 2008. Το Indymedia είθισται να «χρεώνεται» το συντονισμό της δράσης των αντιεξουσιαστών και των κουκουλοφόρων, και την ανάρτηση άρθρων και ειδήσεων από τον ευρύτερο χώρο της αναρχίας και της μαχόμενης -ενίοτε και της ένοπλης- Αριστεράς. Οι εξελίξεις αναμένονται ραγδαίες".
Σύμφωνα με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου οι επικοινωνίες μέσω του διαδικτύου δεν καλύπττονται από το απόρρητο όπως ορίζεται στο άρθρο 19 του Συντάγματος. Αυτό σημαίνει ότι οι κάθε λογής αρχές έχουν ελeύθερη πρόσβαση στο περιεχόμενο των e- mail, τα chat, τις συνομιλίες μέσω Skype, τις συναλλαγές κλπ, ακόμη και στους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών. Ας σημειωθεί ότι ο Ποινικός Κώδικας θεωρεί την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών εγκληματική πράξη. Η κατάργηση του απόρρητου στο ίντερνετ αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και είναι αντίθετη με όλες τις σχετικές διατάξεις της Ευρωπαικής Ενωσης. Στην προσπάθεια του να αναιρέσει όσα δημοκρατικά κεκτημένα μπορεί πριν αποχωρήσει από τον Αρειο Πάγο(συνταξιοδοτείται την 1η Ιουλίου) ο κ. Σανιδάς αποφασίζει και διατάσσει ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δεν έχει την δυνατότητα να ελέγξει αν η απόφαση είναι νόμιμη ή παράνομη. Η γνωμοδότηση, στην οπόια ειδική μνεία γίνεται και στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μέσω κινητών οι οποίες συνδέονται με εγκληματικές πράξεις, εξεδόθη μετά από ερώτημα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, σχετικά με το απόρρητο της επικοινωνίας μέσω του Internet και ειδικά στις περιπτώσεις κατά τις οποίες σε διάφορες πύλες αναρτώνται υβριστικά ή απειλητικά δημοσιεύματα, φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας κλπ. Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση, δεν θα απαιτείται άδεια οποιασδήποτε Αρχής (συγκεκριμένα της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, όπως ρητά αναφέρει η γνωμοδότηση) για να μπορούν προανακριτικές, ανακριτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές να ζητούν «ηλεκτρονικά ίχνη» εγκληματικής πράξης, όπως υβριστικών ή απειλητικών δημοσιευμάτων στο διαδίκτυο ή φωτογραφιών παιδικής πορνογραφίας. Η γνωμοδότηση αφορά επίσης τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και τα «εξωτερικά στοιχεία» τους: τα ονοματεπώνυμα και τα στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, χρόνος και τόπος κλήσης και διάρκεια συνδιάλεξης θα είναι προσβάσιμα στις αρχές με απλό αίτημά τους στους παροχείς των υπηρεσιών. Η γνωμοδότηση αναφέρει ρητά ότι η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών δεν δικαιούται να ελέγξει το εάν η απόφαση των δικαστικών αρχών για άρση του απορρήτου είναι σύννομη ή όχι, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελούσε «υπέρβαση της δικαιοδοσίας της». Σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Γ. Σανιδά: 1) Το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει την επικοινωνία μέσω του διαδικτύου (Internet) και τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας (ονοματεπώνυμα και λοιπά στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, χρόνος και τόπος κλήσεως, διάρκεια συνδιάλεξης κλπ). 2) Οι εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές αρχές, πολύ δε περισσότερο τα Δικαστικά Συμβούλια και τα Δικαστήρια, δικαιούνται να ζητούν από τους παρόχους των υπηρεσιών Επικοινωνίας, μέσω του διαδικτύου (Internet) τα ηλεκτρονικά ίχνη μιας εγκληματικής πράξεως, την ημεροχρονολογία και τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αντιστοιχεί το ηλεκτρονικό ίχνος, από τους λοιπούς δε παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας τα "εξωτερικά στοιχεία" της επικοινωνίας και ο πάροχος υποχρεούται να τα παραδίδει χωρίς να είναι αναγκαίο να προηγηθεί άδεια κάποιας Αρχής και ιδία της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. 3) Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών αλλά και οποιαδήποτε άλλη Ανεξάρτητη Αρχή ούτε νομιμοποιείται ούτε δικαιούται να ελέγξει με οποιονδήποτε τρόπο, αμέσως ή εμμέσως, το εάν η περί άρσεως ή μη του απορρήτου απόφαση των οργάνων της Δικαιοσύνης είναι σύννομη ή όχι. Αυτό κρίνεται από τα ίδια τα όργανα της Δικαιοσύνης. Ούτε όμως περαιτέρω η ρηθείσα Αρχή μπορεί να ελέγξει τους παρόχους υπηρεσιών επικοινωνίας για τη, σε κάθε περίπτωση, συμμόρφωσή τους προς τις αποφάσεις των οργάνων της Δικαιοσύνης. Εάν πράξει τούτο ενεργεί καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας της.
«Κάποιοι από αυτούς υποτιμούν το σεβασμό που θα έπρεπε να έχει η ραπ, αλλά η ραπ είναι ένας τρόπος να εκφραστείς. Άλλοι άνθρωποι εκφράζονται μέσα από το τραγούδι, άλλοι εκφράζονται με το να γράφουν ποιήματα, εγώ εκφράζομαι μέσα από τη ραπ. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος». Συνέντευξη του καλλιτέχνη Deir Yassin στο tvxs.gr. Tvxs: Πρώτα απ’ όλα θα μας πεις κάποια πράγματα για εσένα; Για παράδειγμα, πού γεννήθηκες, πού μένεις...Deir Yassin: Γεννήθηκα στο Λονδίνο. Έζησα όλη μου τη ζωή στο Λονδίνο και εξακολουθώ να ζω στο Λονδίνο, αλλά κατάγομαι από την Παλαιστίνη, από την Βηθλεέμ. Tvxs: Και το όνομά σου είναι... Deir Yassin: Το πραγματικό μου όνομα είναι Ammar, αλλά χρησιμοποιώ το όνομα Deir Yassin γιατί το 1948 όταν το Ισραήλ εισέβαλε στην Παλαιστίνη, δεν υπήρχε ισραηλινός στρατός, υπήρχαν Iσραηλινοί Irgun που εισέβαλαν και αυτό που έκαναν ήταν να προσπαθούν να τρομάξουν τον παλαιστινιακό λαό και άρχισαν να κάνουν σφαγές. Και η πιο γνωστή σφαγή ήταν αυτή του 1948 στο Deir Yassin όπου 254 άνθρωποι σκοτώθηκαν, όλο το χωριό. Δύο επιζώντες. Δύο επιζώντες από όλο το χωριό, που ήταν εκεί να πουν την ιστορία. Και αποκαλώ τον εαυτό μου Deir Yassin για να μου θυμίζει πάντα το τι συνέβη και αν προσπαθήσω να ραπάρω πάνω σε κάτι άλλο εκτός από την Παλαιστίνη θα θυμάμαι ότι το όνομά μου είναι Deir Yassin, σαν ένα είδος αυτοπεριορισμού σε περίπτωση που προσπαθήσω να κάνω κάτι άλλο. Tvxs: Άρα η παλαιστινιακή σου ταυτότητα είναι το βασικό χαρακτηριστικό της μουσικής σου. Deir Yassin: Ναι, είναι το μόνο πράγμα στη μουσική μου. Tvxs: Έχεις πάει στην Παλαιστίνη; Σκοπεύεις να πας; Deir Yassin: Όχι, σκοπεύω να το κάνω, αλλά όταν τα πράγματα βελτιωθούν. Δεν μου επιτρέπεται να μπω μέσα προς το παρόν, λόγω κάποιων προβλημάτων. Προσπαθώ. Όταν μεγαλώσω αρκετά. Tvxs: Πόσο χρονών είσαι; Deir Yassin: Είμαι 15 χρονών. Tvxs: Πότε ξεκίνησες να γράφεις μουσική; Deir Yassin: Ξεκίνησα να γράφω όταν ήμουν 10 χρονών. Αλλά στην πραγματικότητα άρχισα να γράφω μουσική όταν ήμουν 15, ήμουν 14 βασικά, τον Ιανουάριο, αυτόν τον Ιανουάριο. Έφτιαξα το ρυθμό και την μουσική τον Ιανουάριο. Tvxs: Σκοπεύεις να συνεχίσεις κάνοντας cd; Deir Yassin: Ναι, ελπίζω. Tvxs: Τώρα ποιο είναι το κύριο μέσο προώθησης της μουσικής σου; Κάνεις συναυλίες; Deir Yassin: Ναι, ξεκίνησα στην ηλικία των 11, αλλά τότε δεν είχα κερδίσει αρκετή υποστήριξη κι έτσι σταμάτησα. Αλλά όταν κάποιος μου πρότεινε να κάνω ένα event και 2.000 άνθρωποι ήταν εκεί, είπα ok, πρέπει να ετοιμάσω κάτι καλό. Και τότε ξεκίνησα να γράφω περισσότερο και έφτιαξα και το ρυθμό και μετά έκανα τη μουσική και μετά ηχογράφησα και άρχισα να στέλνω e-mail σε όλους... Έτσι με γνώρισε η Χάλα. Γιατί διακινούσα τη μουσική μου. Έτσι, χρησιμοποιούσα τους φίλους μου για να διαφημίσω τη μουσική μου. Tvxs: Πώς είναι, πώς σε αντιμετωπίζουν ως Παλαιστίνιο που ζει στο Λονδίνο και κάνει μουσική στο Λονδίνο; Είναι εύκολο; Deir Yassin: Ο κόσμος υποστηρίζει τη μουσική. Ο τύπος της μουσικής που κάνω αρέσει στους νέους, γι’ αυτό ήθελα να κάνω κάτι που να αρέσει στη νεολαία. Αντί ν’ ακούν κάτι που δεν έχει νόημα, προσπαθώ να τους κάνω να ακούν κάτι που έχει νόημα και μέσω αυτών να περάσω το μήνυμα, να τους περάσω το μήνυμα, την πληροφόρηση σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα. Tvxs: Ρωτάω κυρίως γιατί κάποιοι άλλοι χιπ-χοπ καλλιτέχνες, για παράδειγμα ο iron sea, δεν ξέρω αν έχεις ακούσει γι’ αυτόν. Έχει γράψει ένα τραγούδι που ονομάζεται «the tale of three Mohamands» που περιγράφει την αντιμετώπιση των Αράβων στις ΗΠΑ, που είναι πραγματικά κακή, προκατειλημμένη μερικές φορές και γι’ αυτό ρωτάω. Deir Yassin:Για να πω την αλήθεια στο Λονδίνο, το Λονδίνο είναι μια πολυπολιτισμική πόλη κι έτσι δεν συναντάς πολύ ρατσισμό. Όταν πηγαίνεις στα σύνορα, μέσα στην Αγγλία, τότε ναι, υπάρχει ρατσισμός, πολύς, πολύς ρατσισμός. Ιδιαίτερα απέναντι στους μουσουλμάνους. Αυτό είναι ένα ζήτημα που δημιουργεί πρόβλημα. Και μετά το ραπ για την Παλαιστίνη, τους δημιουργεί άλλο ένα πρόβλημα. Αλλά είμαι πρόθυμος να δεχτώ την πρόκληση γιατί ενδιαφέρομαι για αυτό το ζήτημα. Tvxs: Έχεις βρει, ή έχεις προσπαθήσει να βρεις μουσικές εταιρίες ώστε να προωθήσεις τη μουσική σου; Deir Yassin: Ναι έχω προσπαθήσει, στην Σουηδία, λέγεται «new sound». Προσπάθησα. Είπαν ναι αλλά προσπαθώ να ετοιμάσω περισσότερη μουσική για να κάνω ένα άλμπουμ και μετά να βγάλω cd. Tvxs: Από όσο ξέρω υπάρχουν κι άλλοι Παλαιστίνιοι ράπερ ή χιπ-χοπερ που ζουν στη Σουηδία. Νομίζω ότι υπάρχει ένας τύπος που λέγεται «Palestine», που ζει στη Σουηδία, αυτό είναι το ψευδώνυμό του. Έχεις επαφή με άλλους Παλαιστίνιους ράπερ ή Παλαιστίνιους μουσικούς; Deir Yassin; Έχω επαφή, από κάθε χώρα, τουλάχιστον με ένα άτομο που είναι Παλαιστίνιος. Αυτό που προσπαθώ να κάνω σ’ αυτό το άλμπουμ που ετοιμάζω, προσπαθώ να βάλω μέσα όλες τις γλώσσες της Ευρώπης και κάποιες γλώσσες απέξω, αραβικά και αγγλικά. Πρόσφατα ένα από τα τραγούδια μου είναι στα ιταλικά. Ηχογραφώ ένα τραγούδι τώρα στα ελληνικά. Και αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να κάνω ένα τραγούδι με 10 καλλιτέχνες σ’ ένα τραγούδι. Με 7 γλώσσες. Θα είναι μια αποστολή αλλά είμαι πρόθυμος να την αναλάβω. Tvxs: Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που.... Deir Yassin: Πρόκειται να είναι δύο καλλιτέχνες από το Λονδίνο, δύο καλλιτέχνες από την Ιταλία, δύο καλλιτέχνες από την Ισπανία, ένας καλλιτέχνης από την Γαλλία, ένας καλλιτέχνης απ΄την Ελλάδα, ένας καλλιτέχνης από την Γερμανία. Και νομίζω ότι είναι κι ένας καλλιτέχνης από την Σουηδία αλλά δεν είναι σίγουρο. Tvxs: Μπορείς να μου πεις μερικά πράγματα για την παλαιστινιακή μουσική στα ελληνικά; Deir Yassin: Δεν μπορώ να πω πολλά γι’ αυτό, γιατί δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα, αλλά πρόκειται να είναι κάτι σε εθνικό επίπεδο. Γιατί αν είναι να υπάρξει ένα όνειρο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, όλοι πρέπει να ενημερωθούν για το τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, την ιστορία της Παλαιστίνης και τι θα έπρεπε να κάνουν για να βοηθήσουν να σταματήσει ο πόλεμος. Λοιπόν, αυτό είναι που προσπαθώ να κάνω με την μουσική μου. Πρώτα, στη μουσική μου ξεκινάω με το να αναδεικνύω ποιο είναι το πρόβλημα, δεύτερον λέω τι έπρεπε να είχε γίνει που δεν το κάναμε και τέλος τι θα συνέβαινε αν το είχαμε κάνει. Tvxs: Άρα τα θέματα που πραγματεύεσαι στα τραγούδια σου είναι κατά βάση πολιτικά. Ρωτάω γιατί υπάρχουν κάποιες διαφορές αναφορικά με τα θέματα που πραγματεύονται άλλοι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες. Κάποιοι γράφουν για τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής, κάποιοι γράφουν για τα προβλήματα με τους Ισραηλινούς, κάποιοι γράφουν για τα προβλήματα μέσα στην ίδια την Παλαιστίνη. Deir Yassin: Κάθε τραγούδι έχει το δικό του backround, κάθε τραγούδι έχει το δικό του σκεπτικό. Εμένα μου παίρνει πολύ ώρα να γράψω ένα τραγούδι γιατί δεν θέλω να γράψω ένα τραγούδι που να μην έχει νόημα. Όταν ακούει κάποιος τους στίχους, θέλω το πάθος του να μεγαλώνει σχετικά με την Παλαιστίνη. Αυτό που σκοπεύω να κάνω είναι, κατά διαστήματα, σ’ ένα τραγούδι που γράφω να πηγαίνει στην πολιτική αλλά όχι πολύ, γιατί θέλω η μουσική μου να είναι αποδεκτή από όλους. Αν αρχίσω να διαλέγω πλευρά, δεν θα έχω το ακροατήριο που θέλω. Έτσι, σ’ ένα από τα τραγούδια μου που μιλάω για μια συγκεκριμένη πολιτική οργάνωση, μου είπαν ότι δεν έπρεπε να το κάνω αυτό. Αλλά σκέφτηκα, επειδή μιλάω για τη Γάζα κι έτσι σκέφτηκα ότι μιλούσα για την εκλεγμένη κυβέρνηση, της Χαμάς, οπότε έπρεπε να μιλήσω γι’ αυτό. Γιατί τους είπαν να κάνουν εκλογές και μετά επειδή δεν περίμεναν να κερδίσει η Χαμάς και όταν κέρδισαν τις εκλογές, ξαφνικά υπήρξε αμφισβήτηση της εκλεγμένης κυβέρνησης. Έτσι, σκέφτηκα ότι έπρεπε να γράψω γι’ αυτό. Tvxs: Οι δικές σου γνώσεις σχετικά με το ζήτημα της Γάζας, το παλαιστινιακό ζήτημα γενικά, προέρχονται από την οικογένειά σου, την κοινότητά σου, το σχολείο, άρχισες να διαβάζεις από μόνος σου σχετικά με το ζήτημα; Deir Yassin: Οι φίλοι μου κι εγώ δουλεύαμε σε μια κοινότητα που ενδιαφερόταν για το ζήτημα και πάντα ενδιαφερόμασταν να συμμετέχουμε σε διαδηλώσεις. Κι έτσι όταν έγραφα, σκέφτηκα ότι πρέπει να έχω κάποιες γνώσεις, οπότε διάβασα. Διάβασα πολύ για την ιστορία και μετά ρώτησα κόσμο, γιατί το ενδιαφέρον παρέμενε πάντα. Διάβασα κάποια βιβλία. Και νομίζω ότι έχω αρκετές γνώσεις τώρα για να γράφω στίχους. Έτσι άρχισα να γράφω τους στίχους με αρκετές γνώσεις για να το υποστηρίξω. Γιατί αν γράψω κάτι σε ένα τραγούδι και κάποιος έρθει να διαφωνήσει μαζί μου για κάποιο σημείο του τραγουδιού που δεν ξέρω, πρέπει να καταλάβω τι είναι αυτό για το οποίο γράφω, γιατί το έγραψα σ’ αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι. Tvxs: Απ’ ότι βλέπω, έχεις μεγάλο αίσθημα ευθύνης σαν καλλιτέχνης απέναντι στο ακροατήριο Deir Yassin: Ναι, πρέπει να είμαι υπεύθυνος για την μουσική μου γιατί αν θέλω ο κόσμος να σέβεται τη μουσική μου πρέπει να είμαι υπεύθυνος απέναντι σ’ αυτή και ο τρόπος με τον οποίο θα τους κάνω να σεβαστούν τη μουσική μου είναι ότι χρειάζεται πολύ σκέψη για να γράψεις ένα τραγούδι. Και χρειάζομαι ο κόσμος να το σέβεται αυτό και χρειάζεται να σέβεται κανείς ότι υπάρχει πολύς πόνος και ότι χρειάζεται κάτι να γίνει γι' αυτό. Tvxs: Πιστεύεις ότι όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ακτιβιστές ταυτόχρονα; Deir Yassin: Εξαρτάται από την προσωπικότητα του καλλιτέχνη. Εννοώ ότι ένας χιπ-χοπ καλλιτέχνης έχει πάντα πάθος γι’ αυτό που γράφει. Αν είναι να γράψεις για κάτι πρέπει να έχεις πάθος, αλλιώς δεν το γράφεις. Έτσι, ναι, κάθε καλλιτέχνης που θέλει να πετύχει πρέπει να γράψει για κάτι για το οποίο έχει πάθος και τότε πιστεύω ότι θα πετύχει. Αν είναι υπεύθυνος για αυτά που γράφει και γράφει κάτι που έχει νόημα. Γιατί κάποιοι καλλιτέχνες που βγαίνουν, αρχίζουν να γράφουν και ο κόσμος τους ακούει και δεν «μορφώνουν» τον κόσμο. Γι αυτό γράφω ένα τραγούδι τώρα για την πνευματική θεραπεία. Το τραγούδι μιλάει για το πώς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να ελέγξουν το μυαλό μας, για να μας κάνουν να πιστέψουμε πράγματα που δεν συμβαίνουν πραγματικά. Όπως στον πρόσφατο πόλεμο, το BBC στο Λονδίνο, ενώ μπορούσε να παίξει μεγάλο ρόλο στην ενημέρωση του κόσμου για την Παλαιστίνη, δεν το έκανε. Αντίθετα, παρουσίασε την αντίθετη εικόνα και αυτό ήταν κακό για μας, γιατί πηγαίναμε σε οργισμένες διαδηλώσεις, υπήρχε πραγματικά οργή στο Λονδίνο γι' αυτά που συνέβαιναν. Και μετά ο κόσμος αναρωτιόταν γιατί συμβαίνουν αυτά, αφού δεν γίνεται τίποτα κακό, γιατί το BBC έδειχνε κάτι άλλο από αυτά που έδειχνε, για παράδειγμα, το Al Jazeera. Tvxs: Απ’ ότι θυμάμαι υπήρχε ένας δημοσιογράφος στο BBC που απολύθηκε γιατί έγραψε ένα άρθρο που δεν ήταν «αντικειμενικό» σύμφωνα με τα κριτήριά τους. Γνωρίζεις καθόλου για την ανάπτυξη της χιπ-χοπ και της ραπ μέσα στην Παλαιστίνη; Deir Yassin: Ναι, θα σου πω ένα πράγμα. Το χιπ-χοπ προέρχεται από την Παλαιστίνη. Σου το λέω. Οποιοσδήποτε υποστηρίζει ότι το χιπ-χοπ προέρχεται από οπουδήποτε αλλού εκτός της Παλαιστίνης, πρέπει να κάνει την έρευνά του. Απ' ότι έχω ακούσει, τα παιδιά εκεί είναι τρελαμένα. Η μουσική που κάνουν είναι καταπληκτική. Κι αυτά που γράφουν είναι για κάτι που τους ενδιαφέρει πολύ, για τη γη τους. Το break-dance, έδινα μια συναυλία προχθές στο πάρκο Ναυαρίνου και ξαφνικά ένας σπουδαίος χορευτής μπήκε μέσα. Άρχισε να χορεύει break-dance. Ήταν Παλαιστίνιος που ζει στην Παλαιστίνη. Και μπήκε μέσα κι άρχισε να χορεύει. Το έχουν πραγματικά μέσα τους, γιατί δεν έχουν τίποτα. Μπορείτε να το φανταστείτε; Το σπίτι του χάθηκε, η οικογένειά του χάθηκε, δεν του έχει μείνει τίποτα να κάνει πέρα από το χιπ-χοπ. Και με αυτόν τον τρόπο εκφράζει τα συναισθήματά του. Κάποιοι έρχονται και με ρωτάνε «γιατί διαλέγεις αυτόν τον τρόπο; Δεν είναι τέχνη. Ο κόσμος δεν εκτιμάει αυτή τη μουσική». Θέλω να καταρρίψω το στερεότυπο που λέει ότι η ραπ είναι επιφανειακή. Γιατί δεν είναι. Κάποιοι από αυτούς υποτιμούν τον σεβασμό που θα έπρεπε να έχει η ραπ, αλλά η ραπ είναι ένας τρόπος να εκφραστείς. Άλλοι άνθρωποι εκφράζονται μέσα από το τραγούδι, άλλοι εκφράζονται με το να γράφουν ποιήματα, εγώ εκφράζομαι μέσα από τη ραπ. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος. Tvxs: Διάβαζα τις προάλλες στην electronic intifada, ότι γινόταν ένας διαγωνισμός χιπ-χοπ τραγουδιού στη Γάζα. Έχεις να κάνεις κάποια πρόταση σχετικά με το ποιοι είναι οι καλύτεροι καλλιτέχνες; Deir Yassin: Υπάρχει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που ονομάζεται Λόκι , στο Λονδίνο. Δεν κάνει ραπ για την Παλαιστίνη αλλά έγραψε ένα τραγούδι για την Παλαιστίνη, που ακούγεται σε εθνικό επίπεδο. Τον σέβομαι πολύ. Είναι μισός Ιρακινός και μισός Βρετανός αλλά το πάθος του για την Παλαιστίνη είναι εκπληκτικό. Δεν έχω ξαναδεί κάποιον σαν αυτόν. Χρησιμοποιεί το ταλέντο του ως ράπερ για να ενημερώσει τον κόσμο. Ένας άλλος ράπερ που σέβομαι πολύ είναι ο immortal technic. Aκούω τα τραγούδια του πολύ, γιατί ό,τι λέει έχει πολύ όμορφο μήνυμα και ό,τι λέει είναι αλήθεια. Και δεν μιλάει ευθέως, αλλά μεταφορικά κι έτσι αν κάποιος από την κυβέρνηση προσπαθήσει να τον σταματήσει, εκείνος θα πει «είπα αυτό» αλλά το πραγματικό νόημα θα είναι διαφορετικό... Υπάρχουν τεχνικές στη ραπ. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει ράπερ. Γιατί χρειάζεται αληθινή, σκληρή δουλειά. Σκληρή, σκληρή δουλειά για να φτάσεις ένα επίπεδο ώστε να μπορείς να γράψεις στίχους με νόημα και μετά το ρυθμό γι’ αυτούς, μέσα στο κεφάλι σου και μετά να γράψεις τη μουσική για τους στίχους. Είναι πρόκληση. Υπάρχουν πολλοί ανερχόμενοι καλλιτέχνες τώρα, ράπερς, κι έτσι είναι πρόκληση το ποιος θα προχωρήσει μπροστά και ποιος θα μείνει πίσω. Δεν το κάνω για τη φήμη. Το κάνω γιατί θέλω να ενημερωθεί ο κόσμος για το παλαιστινιακό ζήτημα και πιστεύω ότι αυτή την εποχή, είναι η μουσική αυτή που μιλάει. Είναι η μουσική που επηρεάζει τον κόσμο. Tvxs: Πιστεύεις ότι μπορείς να το κάνεις αυτό επαγγελματικά; DeirYassin: Όχι. Το κάνω ως χόμπι. Δεν είναι επάγγελμα. Tvxs: Έχεις κάποια συγκεκριμένη εκπαίδευση πάνω στην μουσική; Deir Yassin: Όχι, ξεκίνησα από μόνος μου. Αυτός που φτιάχνει τη μουσική μου, τα beat κτλ, έχει πτυχίο στη μουσική. Tvxs: Δουλεύετε ως ομάδα, δεν γράφεις τα πάντα μόνος σου; Deir Yassin: Όχι, όλοι οι στίχοι είναι δικοί μου, όλος ο ρυθμός είναι δικός μου, η μουσική γράφεται από αυτόν τον μουσικό. Δεν μπορώ να γράψω μουσική. Αλλά ο ρυθμός και όλοι οι στίχοι είναι δικοί μου. Tvxs: Και πέρα από τον immortal technic και άλλους Παλαιστίνιους ράπερ, ποιος είναι η βασική σου επιρροή; Εννοώ, δεν χρειάζεται να είναι από τη ραπ ή από τη χιπ-χοπ. Deir Yassin: Για να πω την αλήθεια, δεν έχω κάποιον τον οποίο να κοιτάζω και να λέω «θέλω να γίνω σαν αυτόν». Ίσως, να θέλω να γίνω σαν κι αυτόν γιατί γράφει κάτι καλό, αλλά κανείς δεν γράφει μόνο για την Παλαιστίνη. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Δεν έχω δει κάποιον από αυτούς που εμφανίζονται στις μεγάλες σκηνές να γράφει μόνο για την Παλαιστίνη και εκεί προσπαθώ να φτάσω εγώ. Tvxs: Έχω μια τελευταία ερώτηση, που είναι πραγματικά «ευαίσθητη» γιατί είναι μια πληροφορία που διάβασα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Δεν πιστεύω ότι είναι αντικειμενική, αλλά θα ήθελα τη γνώμη σου πάνω σ΄αυτό. Διάβαζα ότι μέσα στην Παλαιστίνη είναι λίγο δύσκολο για τους χιπ-χοπ καλλιτέχνες να εκφραστούν, λόγω των επιφυλάξεων που έχει ένα μέρος της κοινωνίας. Πιστεύεις ότι είναι αλήθεια αυτό ή όχι; Γιατί το διάβασα σε δυτικό μέσο ενημέρωσης. Π.χ., κάποιοι από την κυβέρνηση είναι εχθρικοί απέναντι στην χιπ-χοπ μουσική, για θρησκευτικούς λόγους. Deir Yassin: Κατάλαβα. Υπάρχει αυτή η κοινή παρεξήγηση σε σχέση με τη μουσική. Υπάρχει ένα επιχείρημα που το αντικρούει αυτό. Υπάρχουν δύο επιχειρήματα. Το ένα λέει ότι αυτό το είδος μουσικής είναι νόμιμο, ενώ κάποιοι λένε ότι είναι απαγορευμένο. Πριν ξεκινήσω ρώτησα, επειδή είμαι μουσουλμάνος, κάποιον που γνωρίζει, αν είναι νόμιμο ή όχι να κάνεις ραπ πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα που δεν προωθούν τίποτα κακό. Τότε ναι. Αν το κάνεις για τη δόξα, τότε όχι, είναι απαγορευμένο. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα κοινό πράγμα μεταξύ των Αράβων σχετικά με αυτή τη μουσική και αν επιτρέπεται ή όχι, αλλά πιστεύω ότι αν είναι να εκφραστείς και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εκφραστείς, πέρα από τη μουσική, τότε κάν’ το. Tvxs: Απ’ ότι έχω ακούσει, υπάρχουν και κάποιες γυναίκες καλλιτέχνιδες που κάνουν ραπ, μέσα στην Παλαιστίνη. Υπάρχει ένα γκρουπ που αποτελείται από δύο κοπέλες. Ξέρεις γυναίκες χιπ-χοπ καλλιτέχνιδες από την Παλαιστίνη, στο Λονδίνο; Deir Yassin: Παλαιστίνιες χιπ-χοπ καλλιτέχνιδες, όχι. Δεν ξέρω. Δεν έχω δει καμία στο Λονδίνο. Tvxs: Σε σχέση με το κοινό σου στο Λονδίνο; Είναι μικτό; Είναι μουσουλμάνοι, άνδρες; Deir Yassin: Το Λονδίνο είναι πολυπολιτισμική πόλη. Υπάρχει κάθε εθνικότητα εκεί. Εγώ στοχεύω στη νεολαία. Στοχεύω σε όλη τη νεολαία και προσπαθώ να μην γράφω στα αραβικά, γιατί προσπαθώ να προσεγγίσω όλο τον κόσμο. Προσπαθώ να τους κάνω να τους αρέσει η μουσική μου και τότε θα φτάσω στη νεολαία, μέσω των events. Θέλω να ευχαριστήσω εσάς και κάθε άτομο που δεν είναι Παλαιστίνιος αλλά νοιάζεται. Γιατί αυτό σημαίνει πολλά. Αν είναι μόνο οι Παλαιστίνιοι να ζητούν πίσω τη γη τους, δεν νομίζω ότι θα πετύχει. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε κι άλλους ανθρώπους σαν κι εσάς και άλλους για να προωθήσουμε το παλαιστινιακό ζήτημα. Είναι στα χέρια κάθε ατόμου. Ο κόσμος κάνει την αλλαγή. Δεν είναι οι κυβερνήσεις που κάνουν την αλλαγή. Έτσι, αν ο κόσμος ξεσηκωθεί, τότε πιστεύω ότι το όνειρο για μια παλαιστινιακή γη μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
"Τη δεκαετία του `70 δεν τη θυμάμαι πολύ καλά αλλά ρώτησα και έμαθα.
