Για πολλούς, από τα 55 εκατομμύρια κατόχους του «The Wall», οι «Pink Floyd» («Πινκ Φλόιντ») είναι το μεγαλύτερο ροκ συγκρότημα που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης. Αυτοί που έσπρωξαν το ροκ στην εποχή της εικόνας. Οι «Pink Floyd» είναι ένα ροκ συγκρότημα που μέσα από την οπτική του «The Wall», συνόψισε την ιστορία του 20ού αιώνα. Την ιστορία των λαών, αλλά και των ανθρώπων. Τα μεγάλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά και τα μικρά, καθημερινά εγκλήματα. Στο είδος του ροκ που υπηρέτησαν, παραμένουν αξεπέραστοι. Στην ουσία το άλλαξαν, γιατί από πολλά βαρίδια το…απάλλαξαν. Απάλλαξαν την ψεχεδέλεια από την αφέλεια της “flower power» και του χιπισμού. Απάλλαξαν το progressive rock (art rock, αν προτιμάτε) από τον ελιτισμό, το επικό στοιχείο από το «φανφαρονισμό». Στις συναυλίες τους ανέδειξαν το θέαμα ως στήριγμα της μουσικής, δίχως αυτή να υποβαθμιστεί στο ελάχιστο. Θα το θυμούνται όσοι ήσαν στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, το βράδυ της 31ης Μαΐου 1989.
Εύγε σύντροφε ! Απο τα άλμπουμ που δεν συγκρίνονται, δεν αντιγράφονται, δεν επαναλαμβάνονται και η όποια κριτική είναι περιττή ! Πολύ μπροστά για την εποχή του, πολύ μπροστά και για σήμερα ακόμα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλημέρες μου !
Το πρώτο σύνθημα που έγραψα στο θρανίο μου στα 12.... ήταν το WE DON'T NEED NO EDUCATION...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί μεγαλώνοντας να συνειδητοποίησα πλήρως τη σημασία του... αλλά παραμένει τόσα χρόνια... για πολύ κόσμο η αφετηρία..
Τα εύγε σ'αυτό το πολύ μεγάλο συγκρότημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυντρόφισσα την Καλησπέρα μου!
Από τότε που τούς άκουσα δεν έχω σταματήσει να τούς ακούω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου tantoguanto!
marian.
Eσύ στόλισες το θρανίο σου!Εγώ μέχρι και σήμερα τις αφίσες τους της εχώ στο δωμάτιο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας Κυρία μου!
Εκείνο το χειμωνιάτικο πρωϊνό, το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει απο τις πέντε. Η μάνα μου άρχισε να σταυροκοπιέται. Της είπα ένα ψέμα και έφυγα. Το πρώτο δρομολόγιο του λεωφορείου ξενινούσε στις πεντέμισυ. Στις έξι και δέκα ήμουν απέξω από το δισκάδικο, δυο βήματα πιο πέρα από την Ομόνοια. Στις οχτόμισυ το είχα στα χέρια μου. Μόλις είχε κυκλοφόρησει. Είναι ο δίσκος του εικοστού αιώνα. Μαζί με το Τhe Dark Side Of The Moon και το Wish You Were Here η Αγία Τριάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήmarian.Και ούτε θα σταματήσεις ποτέ να τούς ακούς γιατί σαν τους Pink Floyd ,εμφανίζοντε κάθε 100 χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις πολύ ωραίο γούστο.Είναι το Ευαγγέλιο του Ροκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλησπέρα μου φίλε Κούκο!
Pink Floyd αυτό το όνομα το έχω τυπωμένο σε μπλουζάκια σε αυτοκόλλητο στο αυτοκίνητο στην μηχανή μόνο τατού δεν το έχω κτυπήσει στο δέρμα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρες!
anti.
Καλά ε μιλάμε και για πολύ φανατίλα αδελφάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους Pink Floyd (όπως και τους Doors) τους έμαθα ως νιάνιαρο από τον αδελφό μου που τότε ήταν λίγο πιο μεγάλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάντα θα του είμαι ευγνώμων...
Πρέπει να τον ευγνομωνείς σου έμαθε τα ιερά τέρατα της μουσικής ΡΟΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπέτυχα το άρθρο σου πατώντας Pink floyd στο google...αν και παλιό πρέπει να γράψω κάτι για το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών (κατά τη γνώμη μου)...Σε φάση που δεν τους ακούω στο αμάξι γιατί από το 'ταξίδι' που με στέλνουν κινδυνεύω να τρακάρω...Να ναι καλά ο πατέρα μου που μου έβαζε να ακούω από 2 χρονών...
ΑπάντησηΔιαγραφήAnd i have become comfortably numb....
The end