Blood Sweat and Tears

Blood Sweat & Tears"... Σαν μια "εικονική" μικρή ορχήστρα, το συγκρότημα έγινε ο "αρχαίγονος λίθος" αυτού του είδους - του "symphony rock" - μουσικής, με πολλά στοιχεία πνευστών και "παιξιμάτων" με ρίζες στα jazz-blues.

Σε μια εποχή που οι rock κιθάρες είχαν περίοπτη θέση, υπήρξε ένα συγκρότημα που τόλμησε να πάρει στα χέρια πνευστά και να χτίσει τον ήχο του πάνω σε jazz βάσεις που κάθε άλλο παρά περιφρονούσαν τα blues, τη soul και την κλασική μουσική. Το σημαντικό άλμπουμ των Blood, Sweat and Tears "The Child Is Father To The Man" (1968) ξεκίνησε ως η progressive αποτύπωση της έμπνευσης του Al Kooper, ο οποίος μαζί με το φίλο του Steve Katz από τους Blues Project ήταν υπεύθυνος για ένα αρκετά αντισυμβατικό σχήμα. Εννέα μήνες μετά το συγκεκριμένο δίσκο ο Kooper εγκατέλειψε το γκρουπ και αντικαταστάθηκε από τον David Clayton Thomas, με τον οποίο κυκλοφόρησε το 1969 το φερώνυμο αξεπέραστο άλμπουμ, που έδωσε τρία σινγκλ στη δεύτερη θέση των τσαρτ.

Μέχρι το 1980 παρέλασαν σαράντα περίπου μέλη από τους Blood, Sweat and Tears, με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν οι πειραματισμοί και να ανοιχτεί ο δρόμος για σύγχρονες ρομαντικές jazz συνθέσεις, στα πρότυπα των Laura Nyro και Billie Holiday. Το κύριο μέρος των φίλων τους όμως ένιωσε προδομένο και δεν επανέκαμψε παρά τις δελεαστικές συμμετοχές των Chaka Khan και Patti Austin, χαράζοντας το δρόμο για το τέλος