Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Προσοχη!Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου τη νύχτα ζήτησαν από το ΑΠΘ!

Την αστυνομία κάλεσε 28/01/09 η Σύγκλητος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για να απομακρύνει καταληψίες από τον χώρο του πανεπιστημίου. Μάλιστα, αντιπρύτανης του ΑΠΘ κατέθεσε πρόταση «να καταργείται τα βράδια το πανεπιστημιακό άσυλο», σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας.Ο αντιπρύτανης του οικονομικού προγραμματισμού και ανάπτυξης, Ανδρέας Γιαννακουδάκης, υποστήριξε πως η κατάργηση του ασύλου τα βράδια πρέπει να πραγματοποιηθεί με σκοπό να μπορεί να μπαίνει η αστυνομία και να εποπτεύει τον χώρο. Η πρότασή του κ. Γιαννακουδάκη βρήκε σύμφωνα αρκετά μέλη της Συγκλήτου, παραμένοντας, ωστόσο, ανοιχτό το θέμα. Όσον αφορά στους καταληψίες, η Σύγκλητος υποστήριξε πως επρόκειτο για αναρχικούς που έχουν καταλάβει ένα παλιό βαγόνι αμαξοστοιχίας που έχει τοποθετήσει κοντά στο κτίριο διοίκησης του ΑΠΘ ο ΟΣΕ ως εκδοτήριο εισιτηρίων για τους φοιτητές και δεν λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο, διότι δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό. Το θέμα έθεσε, εκτός ημερησίας διατάξεως, ο πρύτανης Αναστάσιος Μάνθος, ο οποίος είχε προπηλακιστεί από τους καταληψίες μερικές μέρες πριν, όταν τους ζήτησε να απομακρυνθούν από το βαγόνι. Τελικά, η Σύγκλητος αποφάσισε: -Να απομακρυνθεί το βαγόνι από την πανεπιστημιούπολη, εφόσον δεν εξυπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο τοποθετήθηκε. -Να ζητηθεί από τους καταληψίες να το εγκαταλείψουν, οι οποίοι μάλιστα επιθυμούν να εγκαταστήσουν ραδιοφωνικό σταθμό. -Σε περίπτωση άρνησης να συμμορφωθούν με την παραπάνω απόφαση, να ειδοποιηθεί η αστυνομία η οποία και θα αναλάβει την απομάκρυνσή τους.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα tango!!!

Kοντά 74 χρόνια πέρασαν από τον ξαφνικό χαμό του Κάρλος Γκαρντέλ, του ανθρώπου που σφράγισε με τη φωνή και τη γοητεία του το τάνγκο. Αργεντινοί και Ουρουγουανοί τιμούν τη μνήμη του και παρόλο που ερίζουν για πολλά συμφωνούν σε ένα: «Κάθε μέρα τραγουδά και καλύτερα».
Ο Κάρλος Γκαρντέλ γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1890 στην Τουλούζη της Γαλλίας. Το όνομά του ήταν Σαρλ Ρομιό Γκαρντές. Σε ηλικία μόλις 27 μηνών βρέθηκε μαζί με την μητέρα του στην Αργεντινή, συγκεκριμένα στη συνοικία Αμπάστο του Μπουένος Αϊρες.
Αρχισε την καριέρα του σε ηλικία 23 ετών τραγουδώντας σε μπαρ και γιορτές. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Χοσέ Ρασάνο με τον οποίο ερμήνευε κυρίως παραδοσιακά τραγούδια.
Ο Γκαρντέλ πρωταγωνίστησε στο λεγόμενο tango-cancion, ενώ το πρώτο του τραγούδι με τίτλο Mi noche triste έγινε τεράστια επιτυχία.
Γνώρισε την αποθέωση σε όλη τη Νότιο και Κεντρική Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη όπου εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Πρωταγωνίστησε επίσης και σε κινηματογραφικές ταινίες.
Το τέλος ήλθε ξαφνικά στις 24 Ιουνίου 1935, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν για τον χαμό του, ενώ η σορός του «ταξίδεψε» στην Κολομβία, στις ΗΠΑ και στη Βραζιλία.
Ετάφη στο νεκροταφείο Τσακαρίτα του Μπουένος Αϊρες. Εκεί σπεύδουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι για να αφήσουν ένα λουλούδι στο άγαλμα που έχει τοποθετηθεί δίπλα στον τάφο του. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του νεκροταφείου φροντίζουν ώστε το τσιγάρο που υπάρχει στο χέρι του να είναι πάντοτε αναμμένο.

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

ο (πράσινος)αρχΙΔήμαρχος...

Μετά την πλατεία Κύπρου, σειρά έχει η «ανάπλαση» του άλσους Παγκρατίου. Ο δήμος της Αθήνας επιχειρεί να κατασκευάσει θέατρο μέσα στο χώρο του πάρκο, συνοδευόμενο από αναψυκτήριο, σκηνή, καμαρίνια και τουαλέτες. Εδώ και καιρό οι κάτοικοι διαφωνούν με την πολιτική του δήμου, που θα καταστρέψει έναν από τους εναπομείναντες χώρους πρασίνου της Αθήνας και ειδικά σε μία τόσο πυκνοκατοικημένη περιοχή όπως το Παγκράτι. Η Επιτροπή Κατοίκων για την Προστασία του Άλσους ζήτησε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να πάρει θέση. Η Διεύθυνση Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου, στην απάντησή της στο αίτημα των κατοίκων, αναφέρει ότι «ενέργειες που θίγουν τον χαρακτήρα πάρκου ή άλσους και αλλάζουν τη χρήση τους διώκονται ως παράνομες σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία και λαμβάνονται μέτρα προστασίας της έκτασης και επαναφορά της στην προτεραία μορφή της». Προσθέτει επίσης ότι «η αλλαγή της χρήσης πάρκου ή άλσους δεν δικαιολογείται ακόμη και στην περίπτωση που αυτή επιχειρηθεί με πράξη της Διοίκησης» και ότι «η πράξη αυτή πρέπει να διορθωθεί άμεσα, διαφορετικά, με παρέμβαση της αρμόδιας περιφερειακής δασικής αρχής, θα επιλαμβάνεται η Δικαιοσύνη». Το άλσος Παγκρατίου, έκτασης περίπου 30 στρεμμάτων, έχει κηρυχθεί δασωτέα έκταση σύμφωνα με βασιλικό διάταγμα του 1902, ενώ μετά από απόφαση του υπουργείου Γεωργίας, το 1936, θεωρείται αναδασωτέα και υπάγεται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Υπάρχει είδηση...

Νέο κρούσμα ελέγχου της ενημέρωσης και υποταγής της στην κυβερνητική προπαγάνδα αποτελεί η απόφαση της διοίκησης της ΕΤ-3 να διακόψει την μετάδοση της εκπομπής «Υπάρχει είδηση». Επί δύο χρόνια η εκπομπή ήταν πρώτη σε θεαματικότητα στο τρίτο κανάλι της ΕΡΤ και την παρακολουθούσαν κάθε απόγευμα τηλεθεατές απ' όλη την Ελλάδα.Το μοναδικό "πρόβλημα" που υπήρχε ήταν ότι οι συντελεστές της εκπομπής ήταν επαγγελματίες που φρόντιζαν να κάνουν την δουλειά τους παρουσιάζοντας ψύχραιμα τις πολιτικές εξελίξεις και κρατώντας ίδιες αποστάσεις απ' όλα τα κόμματα. Επιπλέον οι δύο παρουσιαστές καθώς και ο αρχισυντάκτης της εκπομπής Δημήτρης Ντόζης δεν ανήκαν "στα παιδιά της ΝΔ". Με την παλαιοκομματική νοοτροπία της δεκαετίας του '60 που κυριαρχεί στο κυβερνών κόμμα ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη οι συντελεστές της εκπομπής θεωρείτο ότι "έπαιρναν την θέση" πιστών στην ΝΔ δημοσιογράφων. Το Σεπτέμβριο του 2008, μετά από δύο εξαιρετικά επιτυχημένες τηλεοπτικές σαιζόν, η διοίκηση πληροφόρησε την ομάδα της εκπομπής ότι θα προβάλλεται το πρωί για να "συναγωνιστεί τα πρωινάδικα". Δημοσιογραφικοί κύκλοι στην Θεσσαλονίκη εκτιμούν ότι η διοίκηση της ΕΤ-3 μιμήθηκε το σενάριο του "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" που μετατέθηκε αιφνιδιαστικά από την ΝΕΤ στην ΕΤ-1 το 2005 με στόχο πρώτα να περιθωριοποιηθεί ώστε στην συνέχεια να κοπεί. Οπως και στην περίπτωση του Στέλιου Κούλογλου η προσπάθεια απέτυχε και η εκπομπή «Υπάρχει είδηση" διατήρησε και την φετεινή τηλεοπτική χρονιά το ενημερωτικό της στίγμα παρά τον ανταγωνισμό από τα πρωινάδικα. Εξακολούθησε να φιλοξενεί πολιτικούς όλων των κομμάτων και να ασχολείται με τις πολιτικές εξελίξεις. Στους συντελεστές της εκπομπής προτάθηκε από την διοίκηση "να ελαφρύνουν" το περιεχόμενο περιορίζοντας την πολιτική, αλλά το θέμα δεν είχε συνέχεια. Τελικώς την προηγούμενη εβδομάδα η διοίκηση τους ανακοίνωσε ότι η εκπομπή θα σταματήσει γιατί "δεν συμπεριλαμβάνεται στα σχέδια της". Δημοσιογραφικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η εκπομπή κόπηκε επειδή, ανάμεσα στους άλλους λόγους, δεν θα εξυπηρετούσε αποτελεσματικά την κυβερνητική προπαγάνδα στη περίπτωση πρόωρων εκλογών. Νωρίτερα σήμερα το Tvxs είχε μεταδώσει την ειδηση. Επιβεβαιώθηκε πριν από λίγο ότι η διοίκηση της ΕΤ3 αποφάσισε απροκάλυπτα και αιφνιδιαστικά να κόψει την καθημερινή ενημερωτική εκπομπή «Υπάρχει είδηση». Δεν υπάρχει προηγούμενο κοψίματος εκπομπής στη μέση της χρονιάς και ιδιαίτερα με θεματολογία από την πολιτική επικαιρότητα και καλεσμένους πολιτικούς από όλους τους χώρους. Πρόσφατα ήταν καλεσμένος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης ενώ συνεντεύξεις έχουν παραχωρήσει οι Παπανδρέου, Αλαβάνος, Τσίπρας και Παπαρήγα. Χώρια που καθημερινά είχαν βήμα βουλευτές όλων των παρατάξεων. Ένα ακόμη δείγμα για το πώς αντιλαμβάνονται την δημοκρατία και την αντικειμενικότητα. Αναπάντητο παραμένει το ερώτημα αν ενημερώθηκε ο νέος υφυπουργός Γκιουλέκας που και έχει φιλοξενηθεί πολλάκις στην εκπομπή αλλά και εκλογική του περιφέρεια είναι η έδρα της ΕΡΤ3. Αν και οι παπαγάλοι της Νέας Δημοκρατίας τον εμφανίζουν απολύτως σύμφωνο με την απόφαση γιατί πρέπει πλέον να ελέγχεται αυστηρά το τι ακούγεται και τι λέγεται. Και κυρίως του προσέφεραν το δώρο να μην εμφανίζονται οι ανταγωνιστές του στην Α' Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά σεμνά και ταπεινά πάντα. Αναδημοσίευση από το http://press-gr.blogspot.com/2009/
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης κατάθεσε ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό Εσωτερικών Π.Παυλόπουλο για το κόψιμο της εκπομπής "Υπάρχει Είδηση". Για την υπόθεση, μια ακόμη σοβαρή παραβίαση της ελεύθερης έκφρασης από την κυβέρνηση στα δημόσια μέσα ενημέρωσης. Ερωτάται ο Υπουργός: · Σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει, ώστε να μην διακοπεί με πρόσχημα τη «χαμηλή τηλεθέαση» η μετάδοση της έγκυρης ειδησεογραφικής εκπομπής του τρίτου καναλιού της δημόσιας Τηλεόρασης «Υπάρχει Είδηση»; Αν η αιτία είναι ο «νέος σχεδιασμός της πρωινής ζώνης» για ποιο λόγο η εκπομπή δεν μετατίθεται στην αρχική ώρα μετάδοσης, όπως ζητούσαν εξ' αρχής οι συντελεστές της ή σε άλλη ζώνη προγράμματος; · Στην περίπτωση που η αιφνιδιαστική και απαράδεκτη απόφαση της διοίκησης της ΕΤ3 είναι οριστική, πώς θα αξιοποιηθούν αναλόγως των προσόντων τους οι συντελεστές της εκπομπής και για ποιο λόγο τους ζητήθηκε να κάνουν χρήση των αδειών τους, γεγονός που από μόνο του συνιστά επιλεκτική μεταχείριση;

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

ΜΑΤ και ακροδεξιά.

«Άκαρπη» απέβη η Ένορκη Διοικητική Εξέταση που διενεργήθηκε για να διευρευνήσει διασυνδέσεις αστυνομικών με μέλη ακροδεξιών ομάδων και οργανώσεων. Στην ΕΔΕ οδήγησαν καταγγελίες, βάσει εικόνων που κατέγραψαν ο φωτογραφικός και τηλεοπτικός φακός, πριν από ένα χρόνο, στο Σύνταγμα. Διμοιρίες των ΜΑΤ συνεργάζονταν με κουκουλοφόρους, δρώντας εναντίον ακροαριστερών ομάδων. Απαντώντας σχετικά στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Περικλή Κοροβέση, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ενημέρωσε ότι η έρευνα δεν οδήγησε πουθενά και η υπόθεση καταχωρήθηκε στο αρχείο, τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι «αρμόδιες υπηρεσίες αξιολογούν κάθε στοιχείο και συνεχίζουν τις έρευνες για τον εντοπισμό και την ανακάλυψη των αγνώστων δραστών, καθώς και την ταυτοποίηση αυτών με τις αξιόποινες πράξεις, που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια των εν λόγω επεισοδίων», διαβεβαιώνουν οι αρχές...

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

RoryGallagher(για την tsaousa)




Rory... Ο άνθρωπος που χωρίς αμφιβολία, ηγήθηκε και επηρέασε ολόκληρο το ιρλανδικό ροκ κίνημα! Σχεδόν 14 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του τον Ιούνιο του 1995, η μουσική του Rory είναι όσο δημοφιλής όσο ποτέ με τους τόσους πολλούς πιστούς οπαδούς του. Αν και εκ των πρωτοπόρων της heavy-rock βιομηχανίας, παρέμεινε, όπως και ο ίδιος συνέχιζε να επαναλαμβάνει, «ένας folk καλλιτέχνης σε έναν rock κόσμο». Κατάφερε έτσι να διατηρήσει την δημοτικότητα και την ακεραιότητά του ως το τέλος της καριέρας του. Δεν καταλάβαινε τον θόρυβο που γινόταν γύρω από το όνομά του –και σε καμία περίπτωση δεν θεωρούσε τον εαυτό του ως κάτι το άφταστο, το εξωτικό, το υπερβολικό. Το ταλέντο του ξεχείλιζε. Η μουσική του έβγαινε από την ψυχή, κάτι που πάντα μας συνάρπαζε και θα μας συναρπάζει σαν ακροατές του. Γεννημένος στις 2 Μαρτίου 1948 στο Ballyshannon της Ιρλανδίας και μεγαλωμένος στο Cork, ξεκίνησε την οδύσσειά του στο rock’n’roll σε μικρή ηλικία, όταν είδε τον Elvis Presley στην τηλεόραση και εμπνεύστηκε έτσι την αγορά της πρώτης του κιθάρας! Ο Rory θα άκουγε και θα μάθαινε από τα ακούσματα των Lonnie Donegan, Woody Guthrie, Leadbelly, Chuck Berry, Muddy Waters και Jerry Lee Lewis, με πολλούς από τους οποίους θα είχε αργότερα και κοινή ηχογράφηση.Όντας ακόμα στο σχολείο, ο Rory ξεκίνησε να παίζει με επαγγελματικά μουσικά συγκροτήματα σε όλη την Ιρλανδία, τα ρεπερτόρια των οποίων περιείχαν όλα τα δημοφιλή άσματα της εποχής. Όχι μουσικά ικανοποιημένος από κάτι τέτοιο, ο Rory μετασχημάτισε το τελικό του συγκρότημα “The Impact” σε μια εξαμελή R’n’B ομάδα και ξεκίνησε για το Αμβούργο . Στην άφιξή της, η ομάδα σύντομα μειώθηκε στο πρώτο τρίο. Ο Rory συνέχισε με τη δημιουργία των “Taste” το 1967, ένα συγκρότημα που σύντομα είχε αποδοχή, και διαδοχικά ταξίδεψε στο Λονδίνο όπου είχε άμεση επιτυχία στο London Marquee Club –ανάμεσα στους πολλούς fans και ο John Lennon.
Ο Gallagher άφηνε συχνά κατάπληκτο το κοινό αλλάζοντας ταχύτατα από κιθάρα σε σαξόφωνο, όπως αργότερα θα δείξει την ίδια επιδεξιότητα με το μαντολίνο και τη φυσαρμόνικα. Από το πρώτο του άλμπουμ το 1971 μέχρι το πετυχημένο “Fresh Evidence” των 1990’s και παραπέρα, πούλησε πολλά εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο και έκανε περιοδείες ανά τον πλανήτη αρκετές φορές, πραγματοποιώντας περισσότερες από 25 περιοδείες στην Αγγλία μόνος. Λατρεύτηκε περισσότερο για τις ζωντανές εμφανίσεις του με τον μπασίστα Gerry McAvoy, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.Συνήθιζε να ενθουσιάζει το κοινό με 150λεπτες εμφανίσεις, παρουσιάζοντας συγκινητικά αποσπάσματα από παλιά blues κομμάτια μα και από δικές του δημιουργίες, όπως τα “A Million Miles Away” και “Walk on Hot Coals”. Αποφεύγοντας τις πυροτεχνικές υπερβολές με την κιθάρα, η προσέγγιση του Rory ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα συνδυασμένη με μια μακρά απόλαυση ενεργειών, όπως έκαναν οι Led Zeppelin.Πρωταγωνίστρια σε όλες τις εμφανίσεις του, η τόσο ταλαιπωρημένη κιθάρα του, η μοναδική Fender Stratocaster.. Όλοι μιλούσαν για τις γυμναστικές επιδείξεις των δακτύλων του στα τάστα της, σε κάθε συναυλία!
Ακολουθώντας εκτεταμένες περιοδείες στην Ευρώπη σε όλη τη διάρκεια του 1972, ο Rory συνέχισε με το άλμπουμ “Live in Europe”, ένα θρίαμβο στο βρετανικό Top 10 και παγκοσμίως. Ενώ περιόδευε στην Αγγλία για πρώτη φορά ψηφίστηκε σαν ο μεγαλύτερος μουσικός της χρονιάς και στο 1972 το ίδιο άλμπουμ έγινε η πρώτη του χρυσή συλλογή, δεύτερη σε σειρά επιτυχίας στην Αμερική.Το 1973 ο Rory παρουσίασε δυο ακόμη επιτυχημένες συλλογές, το “Bluepoint” και “Tatoo”. Αργότερα τον ίδιο χρόνο σημείωσε άλλη μια προσωπική επιτυχία σαν φιλοξενούμενος του δίσκου του Muddy Waters “London Sessions” στο Chess. Στα τέλη του ’73, ο Rory περιόδευσε στον δικό του τόπο, την Ιρλανδία -μια σχεδόν θρυλική περιοδεία που ευτυχώς έγινε ταινία μέσω αρχείων-ντοκουμέντων του Tony Palmer.Το 1974 oi Rolling Stones κάλεσαν τον Rory στην Ολλανδία για μια κοινή ηχογράφηση, μετά την αποχώρηση του Mick Taylor. Τα αρχεία της ταινίας “Irish Tour 1974” παρουσιάστηκαν παράλληλα με ένα διπλό live set με τον ίδιο τίτλο -σύντομα έγινε το πιο επιτυχημένο προσωπικό του άλμπουμ στην Αγγλία, καρδίζοντας παγκόσμιο έπαινο και προτρέποντας για μια περιοδεία στην Ανατολή, αργότερα, τον ίδιο χρόνο. Επιστρέφοντας, ο Rory καλέστηκε να παίξει σε ένα άλμπουμ ενός ακόμη παιδικού του ήρωα, του Jerry Lee Lewis (ένα διπλό άλμπουμ ηχογραφημένο στο Λονδίνο), έπειτα στο φεστιβάλ Montreux Jazz ηχογραφώντας με τον Albert King (“Live in Montreux”) καθώς και σε ηχογράφηση μαζί με τον γίγαντα των jazz/blues Chris Barber.Έχοντας συμπληρώσει το συμβόλαιό του με την Polydor, ο Rory υπέγραψε με την Chrysalis το 1975 και παρουσίασε το “Against the grain”. Μετά από μια εκτεταμένη παγκόσμια περιοδεία, επέστρεψε για να ξεκινήσει επίσημα, το καθιερωμένο τότε στην Αγγλία, Reading Festival. Ηχογραφήθηκε το “Calling Card”, με τη βοήθεια του Roger Glover των Deep Purple σε στούντιο του Μονάχου και οδηγήθηκε κατευθείαν στην κορυφή των charts παγκοσμίως. Έπειτα ο Rory επέστρεψε στην Αμερική για άλλη μια περιοδεία.Ο Rory έγραψε ιστορία στην τηλεόραση σαν ο πρώτος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε στο “Rockpalast”, live μετάδοση σε 15 χώρες, με κοινό γύρω στα 50 εκατομμύρια! Το 1978 επέστρεψε στη Γερμανία για να ηχογραφήσει το εξαιρετικό “Photo-Finish”. Συνεχίζοντας την παγκόσμια tour, επανήλθε στα ίδια studios για να ηχογραφήσει με την ίδια φόρμουλα επιτυχίας το “Top Priority”. Ο δίσκος παρουσιάστηκε, ακολούθησε μεγάλο πρόγραμμα περιοδείας και πάλι, έως το 1980 με το δίσκο-live με πιο rock προσανατολισμούς, “Stage Struck”. Οι εσωτερικές αλλαγές στο σχήμα συνεχίστηκαν με την προσθήκη του Ted McKenna στα ντραμς, ενώ ο McAvoy αποχώρησε οριστικά το 1980.
Το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη 1981 ο Rory ήρθε στην Ελλάδα και παρουσίασε τη συναυλία του στη Ν.Φιλαδέλφεια. Την επόμενη ημέρα, οι εφημερίδες στα περίπτερα έγραφαν «Κάηκε η Ν.Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες», «Συγκρούσεις με δυνάμεις των ματ, κάψιμο περιπολικών, ρίψη δακρυγόνων, κυνηγητό γύρω από το σταθμό του ηλεκτρικού στον Περισσό». Τα νέα της συναυλίας του κυκλοφόρησαν από στόμα σε στόμα παντού. Γι άλλη μια φορά ήταν ο μόνος καλλιτέχνης που η μουσική του συσπείρωνε και ήταν σεβαστός από όλους τους νέους –ανεξαρτήτως «φυλής» που ανήκαν.Το 1982 ο Rory παρουσίασε το τελευταίο του άλμπουμ επί Chrysalis, το “Jinx”, από την Polygram στην Αγγλία κι επέστρεψε στο μέρος που τον έκανε χαρούμενο (τη σκηνή), καθώς και σε άλλη μία παγκόσμια περιοδεία.
Μετά την επιστροφή εκείνου του πραγματικά ατέλειωτου καταλόγου περιοδειών, το 1995, ο Rory δημιούργησε τη δική του επιγραφή και εταιρεία παραγωγής, την Capo, και ξεκίνησε να ηχογραφεί το “Defender” που παρουσιάστηκε το 1987 με επιτυχία σε πολλές χώρες. Το “Fresh Evidence” το 1990 άνοιξε τα αυτιά σε ακόμη μεγαλύτερο κοινό, όταν μαζί με τον Mark Feltham των Nine Below Zero και τη φυσαρμόνικά του, παρουσίασε ένα αναζωογονητικό blues προσανατολισμό, ο οποίος είχε αφήσει τη θέση του σε πιο rock ήχους στα προηγούμενα άλμπουμ.
Η πορεία των περιοδειών συνέχισε με ένα νέο συγκρότημα που δημιούργησε το 1993. Στις αρχές του ίδιου χρόνου, τα πρώτα σημάδια της επιρροής του αλκοόλ στην υγεία του φάνηκαν, κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εμφάνισης στο London’s Town Country Club. Aνέκτησε τη γαλήνη του για το έτσι κι αλλιώς εκπληκτικό Portsmouth Blues Weekend την ίδια χρόνιά. Τα Χριστούγεννα του 1994 τα σχέδιά του για περιοδείες έπρεπε να ματαιωθούν. Χτυπημένος από πνευμονικό οίδημα ύστερα από μεταμόσχευση ήπατος, ο Rory πέθανε στις 14 Ιουνίου 1995, σε ηλικία μόλις 47 ετών. Ακολουθώντας την παράδοση των blues, είχε παραδώσει τον επιτάφιό του 20 χρόνια νωρίτερα, στο άλμπουμ “Irish tour”, όταν τραγούδησε το “Too much Alcohol”.. Φέτος στο Δουβλίνο τα εγκαίνια αφιερωμένου μνημείου αποκάλυψαν μια κιθάρα, στερεωμένη ψηλά, σε κεντρική πλατεία της πόλης.. Το 2000 κυκλοφόρησε το διπλό cd-συλλογή “Rory Gallagher Forever” που προοριζόταν για την εγχώρια αγορά και τους πολυάριθμους Έλληνες θαυμαστές και φίλους του σπουδαίου κιθαρίστα. Το 2003, μια καθυστερημένη επανεμφάνιση της μουσικής κληρονομιάς του Rory, εμφανίζεται ως “Rory Gallagher: Wheels Within Wheels”. Μια acoustic folk σύνθεση, που όχι μόνο ενισχύει την πλούσια μουσική συνεισφορά του Rory αλλά την κάνει ακόμη μεγαλύτερη.
Πηγές:www.rorygallagher.comπεριοδικόfocuswww.rory-gallagher.co.ukwww.btinternet.comwww.roryon.comwww.avopolis.gr

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Εξοστρακισμένο...ηλεκτροσόκ.

Όπλα ακινητοποίησης, τα οποία προκαλούν ηλεκτροσόκ στον ύποπτο και τον ακινητοποιούν προσωρινά, προκαλώντας ηλεκτρική εκκένωση, προμηθεύτηκε η Ελληνική Αστυνομία, σύμφωνα με δηλώσεις στη Βουλή του πρώην υφυπουργού Εσωτερικών, Παναγιώτη Χηνοφώτη.
Τα συγκεκριμένα όπλα έχουν τη δυνατότητα να ακινητοποιήσουν τον ύποπτο από απόσταση 10,6 μέτρων, μέσω των δύο καλωδίων που πετάγονται από την κάννη του. Προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της ΕΛ.ΑΣ. λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας «σε μικρό αριθμό και κατανεμήθηκαν καταλλήλως, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε εξαιρετικές περιστάσεις». Διευκρινίζοντας μάλιστα την παραπάνω πρόταση, ο κ. Χηνοφώτης υποστηρίζει πως το όπλο θα χρησιμοποιηθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως αεροπειρατείες και όταν αυτό απαιτηθεί, από εξειδικευμένο και εκπαιδευμένο προς τούτο προσωπικό. Αστυνομικές πηγές αναφέρουν ότι ανάλογη εκπαίδευση δεν έχει γίνει και ήδη τρεις καταγγελίες πολιτών, ενός Έλληνα και δύο αλλοδαπών, έχουν πραγματοποιηθεί για χρήση taser gun εναντίον τους. Οι διεθνείς οργανώσεις εκφράζουν έντονη ανησυχία σχετικά με τη χρήση όπλων ακινητοποίησης, καθώς συνδέονται με εκατοντάδες θανάτους παγκοσμίως. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, 254 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από taser gun, κυρίως στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όπου η χρήση τους από τις αστυνομικές αρχές είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη.

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Παναγόπουλος-Κούνεβα: η ζωή τους έχει διαφορετική αξία;

Τις τελευταίες εβδομάδες σημειώθηκαν δύο εγκλήματα με κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις. Η απαγωγή του εφοπλιστή Π.Παναγόπουλου και η απόπειρα δολοφονίας της συνδικαλίστριας Κ.Κούνεβα.Η πρώτη περίπτωση υπογράμμισε τα -συχνά τον τελευταίο καιρό- περιστατικά απαγωγών και την αύξηση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα.Η δεύτερη αφορούσε κυκλώματα εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας που θέλουν να χτυπήσουν με όλα τα μέσα την συνδικαλιστική δράση.Ηταν ομολογουμένως ένα σπάνιο συμβάν για τα ελληνικά δεδομένα. Η απαγωγή υπερκαλύφθηκε από όλα τα ΜΜΕ και υπάρχουν μια σειρά από λόγοι για αυτό: αφορούσε ένα εξέχων μέλος του επιχειρηματικού κόσμου, στην υπόθεση παίζονταν πολλά χρήματα και οι σχετικές ιστορίες θυμίζουν κινηματογραφική ταινία με αρχή και τέλος, απ αυτές που αγαπούν αναγνώστες και τηλεθεατές. Η δολοφονική επίθεση εναντίον της Κ.Κούνεβα θα είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητη, αν δεν συντηρούνταν στο προσκήνιο από ειδήσεις κυρίως στο διαδίκτυο και σε κάποιες εφημερίδες καθώς και από μικρές ομάδες ανθρώπων που συμπαραστάθηκαν στην συνδικαλίστρια. Πέρα από τις συνηθισμένες υπερβολές ορισμένων μέσων ενημέρωσης ,το πρόβλημα δεν είναι η υπερκάλυψη της υπόθεσης Παναγόπουλου. Αλλωστε με τις δηλώσεις που έκανε μετά την απελευθέρωση του, το θύμα έδειξε ότι είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που δεν είναι τυχαίο ότι έφτασε στην θέση που έφτασε. Ομως και η Κ. Κούνεβα είναι μία αξιοπρεπής γυναίκα: καθηγήτρια στη Βουλγαρία, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Ελλάδα λόγω της άθλιας κατάστασης της χώρας της, βρήκε δουλιά για να θρέψει την οικογένεια της και αποφάσισε να πάρει μέρος στον συνδικαλισμό για να αντιδράσει σε συνθήκες εργασίας που-με τις ευλογίες του Ελληνικου Δημοσίου- θυμίζουν όλο και περισσότερο 19ο αιώνα. Οπως μάλιστα αποκαλύφθηκε τόσο από τις συναδέλφους της όσο και από συνεντεύξεις που είχε δώσει(δες διπλανές στήλες) η Κούνεβα δεχόταν συνεχείς απειλές για την ζωή της. Αν ο κ.Παναγόπουλος είχε δεχθεί παρόμοιες για την δική του, πιθανότατα θα είχε πάρει -και σωστά- κάποια μέτρα. Η φτωχή καθαρίστρια δεν είχε τα μέσα να προφυλαχθεί. Επρεπε είτε να σταματήσει τις δραστηριότητες της και να σκύψει το κεφάλι ή να μείνει πιστή σε αυτά που πίστευε, στους συναδέλφους της και κύρίως στην αξιοπρέπεια που πρέπει να έχει ένας πολίτης του 21ου αιώνα. Παρ όλα αυτά΄ η ιστορία μιας μικρής ηρωίδας ελάχιστα συγκίνησε τα δημοσιογραφικά λαγωνικά-ούτε καν τις εκπομπές που πουλάνε ανθρώπινο πόνο κάθε απόγευμα. Το μέγεθος του εγκλήματος δεν ήταν επίσης το ίδιο: στη μια περίπτωση είχαμε μια απαγωγή που πιθανότατα θα είχε αίσιο τέλος αν η οικογένεια πλήρωνε τα λύτρα. Στην άλλη ένα βαρύτερο έγκλημα, μια απόπειρα δολοφονίας με βιτριόλι με το θύμα να χαροπαλεύει ακόμη. Με αδέξιο τρόπο έγινε προσπάθεια η υπόθεση Παναγόπουλου να συσχετιστεί με την τρομοκρατία χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ένδειξη. Αντίθετα η περίπτωση Κούνεβα αποτελεί και χαρακτηριστική περίπτωση τρομοκρατίας, αν μετά τον πόλεμο στη Γάζα και τον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας « του Μπους έχει πλέον απομείνει κάποιο νόημα σε αυτή τη λέξη.Περιέργως(;) οι τρομολάγνοι των παραθύρων αγνόησαν το περιστατικό. Ζούμε στην κοινωνία του θεάματος και πολλά από τα προηγούμενα είναι αναπόφευκτα. Αν κάτι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί είναι η διαφορετική αντίδραση της αστυνομίας στις δύο υποθέσεις που είχε να εξιχνιάσει. Για τον Παναγόπουλο κινητοποιήθηκαν δεκάδες,αν όχι εκατοντάδες αστυνομικοί που άρχισαν να ερευνούν από παλιότερες υποθέσεις μέχρι κρατούμενους στις φυλακές και να εξετάζουν υπόπτους και συγγενείς. Για την Κούνεβα δεν χρειαζόταν να ερευνηθεί η μισή Ελλάδα: τόσο η ίδια όσο και οι συνάδελφοι της ήξεραν από που προέρχονταν οι απειλές. Θα αρκούσαν μερικές προσαγωγές και ανακρίσεις για να εντοπιστούν οι δράστες. Ομως η εισαγγελέας που ανέλαβε την υπόθεση επέστρεψε στην Ασφάλεια τη δικογραφία που της διαβιβάστηκε, ζητώντας από τους αρμόδιους αξιωματικούς να συμπεριλάβουν στον φάκελο καταθέσεις και άλλων αυτοπτών μαρτύρων, αποτελέσματα νέων εργαστηριακών εξετάσεων αλλά και κατάθεση της ίδιας της κ. Κούνεβα, αν αυτό καταστεί εφικτό. Είναι προφανές ότι η Αστυνομία ερεύνησε την υπόθεση πλημμελώς. Δεν είναι γνωστό αν αυτό έγινε με εντολή των πολιτικών της προιστάμενων, που σίγουρα δεν τόνισαν στους αστυνομικούς αρχηγούς την σημασία που έχει το πρωτοφανές περιστατικό για τις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες στην χώρα. Αν όμως η Αστυνομία ήθελε πράγματι να αλλάξει την εικόνα της μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, θα έπρεπε να επιδείξει ανάλογο ζήλο με αυτόν που έδειξε στην υπόθεση Παναγόπουλου.Και όχι να προσπαθήσει να την κλείσει στα γρήγορα.
P.S.Σήμερα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις συμπαράστασης στην Κούνεβα ας είμαστε όσο περισσότεροι μπορούμε δεν μπορούμε εκεί
Σχόλιο του Στέλιου Κούλογλου

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Ο Γενάρης των Αγροτών...

Νέες πανελλαδικές κινητοποιήσεις ξεκινούν οι αγρότες, διαμαρτυρόμενοι για τη δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος τους, υπό την καθοδήγηση νέων κυρίως αγροτών, όλων των πολιτικών πεποιθήσεων. Ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Σ. Χατζηγάκης, έκανε άνοιγμα προς τους αγρότες ζητώντας «πίστωση χρόνου» προκειμένου να ενημερωθεί και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να μεταβεί ο ίδιος στην επαρχία για να συζητήσει μαζί τους, χωρίς να επηρεάσει όμως την απόφασή τους για τις κινητοποιήσεις, η οποία ελήφθη το Δεκέμβριο. Οι αγρότες σκοπεύουν να προβούν σε αποκλεισμό των εθνικών οδών σε κομβικά σημεία και αναμένεται μεγάλη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Από χθες ξεκίνησαν προσυγκεντρώσεις των αγροτών της Καρδίτσας και των Τρικάλων ενώ η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ) διοργανώνει συλλαλητήρια σε διάφορα σημεία της χώρας. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν τον περασμένο Νοέμβριο, όταν νέοι αγρότες, διαχωρίζοντας τη θέση τους από την παλιά γενιά αγροτοσυνδικαλιστών, δρομολόγησαν τη Νέα Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή (ΠΑΣΕ), παρά τις αντιδράσεις συναδέλφων τους προσκείμενων στο ΠαΣοΚ και τη ΝΔ. Οι χωριστές, λόγω κομματικών προτιμήσεων, κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη διακόπηκαν προσωρινά λόγω των γιορτών των Χριστουγέννων. Στις αρχές του Γενάρη συγκροτήθηκε η Νέα Συντονιστική Επιτροπή Αγροτών με τη συμμετοχή νέων, «πράσινων» και «γαλάζιων» αγροτών, η οποία και θα συντονίσει τις νέες κινητοποιήσεις. Με τις κινητοποιήσεις τους οι αγρότες διεκδικούν: - Κατώτερες εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τους - Στρεμματικές αποζημιώσεις για τις ζημίες από καιρικά φαινόμενα. - Ρύθμιση των χρεών τους - Μείωση του ΦΠΑ και αφορολόγητο πετρέλαιο - Αύξηση των αγροτικών συντάξεων, με παράλληλη μείωση των ηλικιακών ορίων για τους άντρες - Οικονομική ενίσχυση του κλάδου, της τάξης των 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Μουμπάρακ η ντροπή των Αράβων!

Αιτία της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα υπήρξε η άρνηση της Χαμάς να παρατείνει την εξάμηνη εκεχειρία που ίσχυε από το καλοκαίρι στην περιοχή και εξέπνευσε το Δεκέμβριο, δήλωσε ο πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ, κατά την σύνοδο κορυφής των αραβικών χωρών στο Κουβέιτ.
«Όλοι γνωρίζετε τις προσπάθειες που κατέβαλε η Αίγυπτος για να παραταθεί η κατάπαυση του πυρός και τις προειδοποιήσεις μας ότι μία άρνηση των οργανώσεων για την παράτασή της θα ισοδυναμούσε με ανοικτή πρόσκληση προς το Ισραήλ για επίθεση», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αιγύπτιος πρόεδρος.
Πρόσθεσε επίσης πως η χώρα του θα συνεχίσει τις προσπάθειες για την εθνική συμφιλίωση μεταξύ των Παλαιστινίων.
«Χωρίς αυτήν (την παλαιστινιακή εθνική ενότητα) δεν πρόκειται να υπάρξει σταθερότητα για τη Γάζα, ούτε ανοικοδόμηση, ούτε τερματισμός του εμπάργκο που της έχει επιβληθεί», προειδοποίησε.
P.S.Οι αραβικές και οι μουσουλμανικές μάζες από τη μία αισθάνονται απόγνωση και οργή για τις σφαγές στήν Γάζα και από την άλλη συσπειρώνονται γύρω από την αντίσταση της Χαμάς. Αυτές οι παράλληλες διεργασίες οδηγούν σε πλήρη απομόνωση τους αμερικανόδουλους άραβες ηγέτες της περιοχής, όπως είναι ο Μουμπάρακ στην Αίγυπτο ο οποίος πλέον θεωρείτε «προδότης» στα μάτια της πλειοψηφίας των Αράβων.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

"καμαλάρις"







ΟΗΕ: Εκατοντάδες μικρά κορίτσια πωλούνται σαν οικιακές βοηθοί
Η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ζήτησε από την κυβέρνηση του Νεπάλ να αναζητήσει πολλά κορίτσια που αγνοούνται από τότε που οι γονείς τους τα πούλησαν σε οικογένειες για να δουλέψουν ως οικιακοί βοηθοί και τόνισε πως αυτή η πρακτική πρέπει να σταματήσει.
Παραδοσιακά, κορίτσια ηλικίας έξι και επτά ετών από την φυλή των Ταρού σε πέντε περιοχές του δυτικού Νεπάλ πωλούνται σε οικογένειες στις πόλεις έναντι του ποσό των 1.500 ρουπίων, περίπου 20 δολάρια.
Τα κορίτσια αυτά που είναι γνωστά ως «καμαλάρις» ή μαθητευόμενες συχνά αγοράζονται από μεσήλικες που τα αναγκάζουν να δουλεύουν ακόμα και 20 ώρες την ημέρα χωρίς να τα πληρώνουν.
Αν και η κυβέρνηση έχει καταργήσει την πρακτική αυτή εδώ και οκτώ χρόνια και φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν σώσει περισσότερα από 5.000 κορίτσια, υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τονίζουν πως χιλιάδες κοριτσάκια συνεχίσουν να εργάζονται παράνομα στη χώρα.
«Οι γονείς στέλνουν τις κόρες τους να δουλέψουν ως καμαλάρις σαν τελευταία λύση όταν θέλουν να πληρώσουν τα χρέη τους. Πολλά από τα μικρά παιδιά καταλήγουν αντικείμενα εμπορίου», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Μπένετ από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Νεπάλ.
«Ζητώ από την κυβέρνηση να κάνει ουσιαστικά βήματα για να απαγορεύσει αυτήν την πρακτική, να αναζητήσει τα κορίτσια και φροντίσει για την επανένταξη όλων εκείνων που έχουν πέσει θύματα της συγκεκριμένης πρακτικής», τόνισε ο ίδιος.
Εκατοντάδες κορίτσια που στο παρελθόν δούλευαν για χρόνια ως «καμαλάρις» οργάνωσαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας την εβδομάδα αυτή στο Κατμαντού ζητώντας δικαίωμα στη μόρφωση, την εκπαίδευση και τη δουλειά.
Επίσης ζητούν από την κυβέρνηση να αναζητήσει τα αγνοούμενα κορίτσια και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για την σεξουαλική εκμετάλλευση, το βασανισμό, τον βιασμό και την κακομεταχείριση τους.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
P.S.Η πραγματικότητα στο Νεπάλ σήμερα- Ο πληθυσμός του Νεπάλ είναι 24 εκατομμύρια άνθρωποι. - 1 στα 11 παιδιά πεθαίνει πριν γιορτάσει τα πέμπτα του γενέθλια. - Το 80% των γυναικών είναι αναλφάβητες.- Το 72% των ανθρώπων δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκείς συνθήκες υγιεινής. - Το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι τα 58 χρόνια.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Tο σημερινό νόημα του πανεπιστημιακού ασύλου!

Πρώτη πολιτική κίνηση -μετά τον ανασχηματισμό- του πρωθυπουργού θα είναι να ανοίξει εκ νέου το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, κατά την προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για θέματα Παιδείας, που έχει ζητήσει. Η κίνηση εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό της κυβέρνησης για «δεξιά» στροφή, με στόχο την επαναπροσέγγιση των ψηφοφόρων της.Η «επιχείρηση» ξεκινά κατά στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία, κατά την οποία ο κ. Καραμανλής, θα ανοίξει το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου και θα καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας αλλά και τις πρυτανικές αρχές να τοποθετηθούν δημόσια για το πώς θέλουν στο εξής να αντιδρούν οι διωκτικές αρχές κάθε φορά που θα καταλαμβάνονται και θα λεηλατούνται πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Έτσι με αφορμή τα παραπάνω καλό είναι να θυμηθούμε ποιο είναι το νόημα του πανεπιστημιακού ασύλου!
Tου ANTΩNH MANITAKH
καθηγητή Nομικής
1. Tι σημαίνει πράγματι στις μέρες μας το πανεπιστημιακό άσυλο και τι μπορεί να συμβολίζει η επίκλησή του είκοσι τρία χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου;
H έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου άρχισε να αποκτά βαρύνουσα πολιτική και θεσμική σημασία την περίοδο της «διευθυνόμενης» δημοκρατίας της μετεμφυλιακής εποχής, όταν το πανεπιστήμιο άρχισε να αναδεικνύεται σε πεδίο προνομιακό διεκδίκησης της πολιτικής ελευθερίας, καθώς και της ισότητας στην παιδεία και τη μόρφωση. Tο φοιτητικό κίνημα της προδικτατορικής περιόδου είχε μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε πολιτικό προμαχώνα της ελεύθερης διακίνησης και πάλης των ιδεών και το πανεπιστημιακό άσυλο σε ασπίδα απέναντι στην αστυνόμευση της πανεπιστημιακής ζωής.
H πολιτική αυτή παρακαταθήκη της προδικτατορικής περιόδου μεταλαμπαδεύτηκε στη δικτατορική περίοδο και ενσταλάκτηκε στις συνειδήσεις των φοιτητών ως κτήμα και απόκτημα και άρρητη αξία του συνταγματικού μας πολιτισμού. Mε την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, το πανεπιστημιακό άσυλο καταξιώνεται ιστορικά και πολιτισμικά και γίνεται σύμβολο της μαζικής αντίστασης κατά της δικτατορίας και του κρατικού αυταρχισμού. Kαταγράφεται έτσι στο πολιτικό μας υποσυνείδητο ως ένας χώρος ιερός και απαραβίαστος, στον οποίο η κρατική εξουσία δεν δικαιούται να εισβάλλει αυθαίρετα, χωρίς άδεια των αρμόδιων πανεπιστημιακών αρχών.
H απαίτηση αυτή βρήκε τη ρητή νομοθετική κατοχύρωσή της στον πανεπιστημιακό νόμο 1268/1982. H μεταπολιτευτική απήχηση του πανεπιστημιακού ασύλου οφείλεται πάντως στον πολιτικό συμβολισμό που αποπνέει και όχι στη νομοθετική της ισχύ.
H προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου δεν αποτελεί η ίδια αυτοσκοπό αλλά μέσο που εγγυάται την ελευθερία της έρευνας και της διδασκαλίας, καθώς και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, χάριν των οποίων και υπάρχει.
H προστασία της στρέφεται κατά πρώτο λόγο κατά της κρατικής εξουσίας και των αυθαίρετων επεμβάσεών της σε όλους τους χώρους, που εκδηλώνονται, ασκούνται, υποστηρίζονται ή πλαισιώνονται οι ακαδημαϊκές ελευθερίες. Στις μέρες μας το πανεπιστημιακό άσυλο δεν προστατεύει, ωστόσο, τους φορείς του μόνον απέναντι στην κρατική εξουσία αλλά και κατά παντός «τρίτου» ιδιώτου, κατά πάσης οργανωμένης ή ανοργάνωτης ομάδας, που αποπειράται να εισβάλει αυθαίρετα στον πανεπιστημιακό χώρο, με σκοπό να παρεμποδίσει, διαταράξει ή κατασκοπεύσει την εκπαιδευτική ή ερευνητική δραστηριότητα του ιδρύματος. Tο πανεπιστημιακό άσυλο δεν παρέχει πάντως «ποινική ασυλία» στους «ενοίκους» της πανεπιστημιακής κοινότητας ούτε απαλλάσσει αυτούς ή «τρίτους», μη μέλη της, από την ποινική ευθύνη όταν διαπράττουν αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής (άρθρο 2 παρ. 7 του νόμου 1268/1982). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η επέμβαση της δημόσιας δύναμης μπορεί να γίνει και χωρίς την άδεια των πανεπιστημιακών αρχών.
Φορείς πάντως του δικαιώματος του πανεπιστημιακού ασύλου είναι όλοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και φοιτητές και μόνον αυτοί, οι οποίοι και δικαιούνται να αξιώνουν την προστασία και τον σεβασμό του από οποιονδήποτε το παραβιάζει ή κωλύει την απόλαυσή του.
2. Θα πρέπει εδώ να υπογραμμιστεί μία τελευταία σημαντική αλλαγή στην προστασία του ασύλου, που κινδυνεύει να περάσει απαρατήρητη. H κρατική εξουσία έχει παύσει προ πολλού να αποτελεί την αποκλειστική πηγή διακινδύνευσης του πανεπιστημιακού ασύλου. Οπως έχει γίνει άλλωστε αντιληπτό, ιδίως από την τηλεοπτική κάλυψη των επετειακών εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου, η απειλή κατά του πανεπιστημιακού ασύλου δεν προέρχεται μονοσήμαντα από τις δυνάμεις καταστολής, αλλά από ένα συνδυασμό ανεύθυνων ή προσχεδιασμένων ενεργειών Aστυνομίας και οργανωμένων ή ανοργάνωτων ομάδων νέων, οι οποίοι χρησιμοποιούν απερίσκεπτα και προσχηματικά το πανεπιστημιακό άσυλο για δικούς τους πολιτικούς σκοπούς, προξενώντας σοβαρές και δυσαναπλήρωτες ζημιές στο ίδρυμα. Συνυπεύθυνη γι' αυτή την «αναμενόμενη» κάθε φορά παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι και η Aστυνομία, η οποία, είτε με την εσκεμμένη αδιαφορία της ή ανικανότητά της να ενεργήσει προληπτικά, είτε με την άτεχνη παρώθησή της, σπρώχνει τελικά τους «καταδιωκόμενους» σε πράξεις βίας και καταστροφής.
Tα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν και αυτά το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην «προαναγγελλόμενη» καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αφού ένα εντυπωσιακό και προκλητικό «γεγονός» αυξάνει την τηλεθέασή του και δι' αυτής τις εισπράξεις τους από τις διαφημίσεις.
3. Tα γεγονότα όμως του Πολυτεχνείου έχουν και μία άλλη διάσταση, ακόμη πιο ανησυχητική από την προηγούμενη: Παρέχουν στην κοινή γνώμη μία εντελώς παραπλανητική εικόνα των αγαθών που διακυβεύονται από την καταπάτηση του ασύλου, συγκαλύπτοντας αντικειμενικά άλλες παραβιάσεις του ασύλου, πιο επικίνδυνες και πιο καταλυτικές από αυτές που δείχνουν οι τηλεοπτικές κάμερες. Πρόκειται για απειλές τηλεοπτικά αθέατες γι' αυτό και δημοσιογραφικά αδιάφορες και για την εικονοκλαστική μας πραγματικότητα ουσιαστικά ανύπαρκτες.
Eξηγούμαι: Σήμερα το άσυλο δεν εγγυάται μόνον έναν υλικό χώρο κτισμάτων και τεχνολογικών εγκαταστάσεων, αλλά και μία άυλη ή συμβολική σφαίρα ελεύθερης πνευματικής και ερευνητικής ή διδακτικής δραστηριότητας και επικοινωνίας, χωρίς σύνορα και αποκλεισμούς, στην οποία προάγεται και μεταδίδεται ελεύθερα η γνώση και διακινούνται οι ιδέες. H επιστημονική αναζήτηση στη σφαίρα αυτή γίνεται ή πρέπει να γίνεται, χωρίς διοικητικούς καταναγκασμούς, πολιτικές εξαρτήσεις ή ιδιωτικές κερδοσκοπικές προσδοκίες.
Tα πανεπιστήμιά μας επιδίδονται, τα τελευταία χρόνια, με πρωταγωνιστές τις σχολές κυρίως των εφηρμοσμένων επιστημών, σε έναν τιτάνιο αγώνα επιστημονικής αναζήτησης και έρευνας, συμμετέχοντας σε χρηματοδοτούμενα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα εθνικού ή διεθνούς επιπέδου. Πολλές από αυτές τις ερευνητικές πανεπιστημιακές δραστηριότητες είναι ανταγωνιστικές επαγγελματικών ενώσεων, ιδιωτικών κέντρων παροχής υπηρεσιών γνώσης ή επιχειρηματικών συγκροτημάτων που δρουν στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού, ενώ άλλες δραστηριότητες εκφεύγουν εντελώς από τη λογική της αγοράς και του κέρδους. Φορείς πάντως ιδιωτικών συμφερόντων, «διαπλεκομένων» ή μη, βλέπουν καχύποπτα τις σύγχρονες ερευνητικές και παιδαγωγικές δραστηριότητες των πανεπιστημίων και επιζητούν ή επιδιώκουν όχι βέβαια την εξαφάνισή τους αλλά τον έλεγχο και την καθυπόταξή τους στους όρους και στους νόμους που επιθυμούν οι ίδιοι.
Yπάρχουν, επομένως, δυνάμεις που έχουν κάθε λόγο να απεργάζονται την ποιοτική υποβάθμιση του πανεπιστημίου, τον ευτελισμό των αξιών της ακαδημαϊκής ελευθερίας και τη καταρράκωση κάθε έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου, έτσι ώστε το πανεπιστήμιο, καχεκτικό και αδύναμο, να γίνει υποχείριο των εξουσιαστών του χρήματος και των εραστών της εξουσίας.
H υπεράσπιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας έχει, λοιπόν, σήμερα ένα διαφορετικό, σε σχέση με το χτες, νόημα. Aποβλέπει στην άρνηση υποταγής της πανεπιστημιακής κοινότητας στις εξουσιαστικές ή μονοπωλιακές επιδιώξεις ιδιωτικών συμφερόντων, στην ελεύθερη από κομματικές παρεμβάσεις ή εξαρτήσεις ακαδημαϊκή δραστηριότητα και στη μη αντιστρατευόμενη τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού μας ερευνητική δραστηριότητα.
Kαι η υπεράσπιση αυτή διασφαλίζεται με τις ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες διοίκησης του πανεπιστημίου και άσκησης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας. Δεν είναι μόνο συλλογική η έρευνα στο πανεπιστήμιο, είναι και διαφανής και άρα ελέγξιμη ανά πάσα στιγμή, ενώ η υποχρεωτική ένταξή της στις υπάρχουσες διοικητικές δομές την καθιστά κοινωνικά υπεύθυνη.
Tο πανεπιστήμιο έχει και σήμερα ανάγκη από το πανεπιστημιακό άσυλο, όχι για να κλειστεί στον εαυτό του και να αποκοπεί από την κοινωνία, ούτε για να αποσυνδεθεί από την παραγωγή, με την οποία πρέπει να διατηρεί στενούς δεσμούς, αλλά για να συνδεθεί με την κοινωνία και την παραγωγή από θέση ισχύος και ανεξαρτησίας, έτσι ώστε να μπορεί το ίδιο να καθορίζει τους όρους της έρευνας και προαγωγής της επιστήμης. Eχει ανάγκη από το άσυλο, όπως έχει ανάγκη και από την αυτοδιοίκηση και την οικονομική του αυτοτέλεια, όχι για να προασπίσει τα ανύπαρκτα προνόμια των πανεπιστημιακών δασκάλων του, αλλά για να μπορεί να βρει καταφύγιο η ελεύθερη, χωρίς καταναγκασμούς ή εξαρτήσεις, επιστημονική αναζήτηση, η ανεξαρτησία της γνώμης και της σκέψης, η ελεύθερη παραγωγή και μετάδοση της γνώσης.
Οσοι σήμερα παραβιάζουν, καταπατούν, περιφρονούν, χλευάζουν ή ευτελίζουν το πανεπιστημιακό άσυλο, πλήττουν εσκεμμένα ή αθέλητα θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατικής και φιλελεύθερης συνταγματικής μας παράδοσης.
Eίναι δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση στην εποχή μας η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, διότι δεν απαιτεί μόνον ανδρεία ή μόνον αρετή, χρειάζεται υψηλό φρόνημα και πολλή φρόνηση.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Τεμπονέρας Νίκος. Γενάρης91- Γενάρης2009

Ιανουάριος 1991. Είναι η εποχή των μαθητικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στα μέτρα του τότε υπουργού της Νέας Δημοκρατίας Κοντογιαννόπουλου -τότε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ- για την εκπαίδευση. Η συντριπτική πλειονότητα των σχολείων και των σχολών βρίσκεται υπό κατάληψη. Η ΝΔ στέλνει επείγον μήνυμα σε όλες τις οργανώσεις της: «Ανακαταλάβετε τα σχολεία με κάθε μέσο». Επιστρατεύονται τραμπούκοι για να σπάσουν τις καταλήψεις. Στην Πάτρα, ο νομάρχης Αχαΐας Τάγαρης, σε συνεργασία με το μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, κινητοποιεί ομάδες τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ - τους λεγόμενους «Κένταυρους» που φτιάχτηκαν σαν ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ επί προεδρίας Μεϊμαράκη και Βουλγαράκη. Επικεφαλής των τραμπούκων ο τότε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Καλαμπόκας, τα γνωστά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ Πάτρας Μαραγκός, Σπίνος, Γραμματικάς κ.ά.Στις 7 Ιανουαρίου τα επεισόδια παίρνουν έκταση σε τουλάχιστον 5 σχολικά συγκροτήματα της πόλης. Στις 8 Γενάρη το σχέδιο καταστολής της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη: απουσίες στα πεζοδρόμια, «αγανακτισμένοι πολίτες» οι οποίοι κυνηγούν μαθητές και χειροδικούν, διευθυντές σχολείων που απειλούν. Το απόγευμα η ΟΝΝΕΔ Πάτρας ξεκινάει ομαδική αφισοκόλληση από το κέντρο της πόλης με στόχο την ανακατάληψη όσων σχολείων γίνεται. Η εντολή είναι να εκδιωχθούν οι καταληψίες μαθητές και να παραδοθούν στους διευθυντές ώστε να ανοίξουν τα σχολεία την επόμενη μέρα. Οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ πραγματοποιούν βίαιες επιθέσεις σε μια σειρά από σχολεία. Προχωρούν προς το 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο στα Ψηλά Αλώνια. Χωρίς πολλά λόγια επιτίθενται και δέρνουν τους μαθητές. Φτάνουν στο χώρο φοιτητές, δάσκαλοι και σπουδαστές. Δέχονται και αυτοί επίθεση, με ιδιαίτερη βιαιότητα. Κλιμάκιο της ΕΛΜΕ αποφασίζει να μεταβεί στο σχολικό συγκρότημα. Μόλις φτάνει αντικρίζει τραυματισμένους μαθητές και το σχολείο κατειλημμένο από την ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ. Προσπαθούν να μπουν στο σχολείο για να προστατέψουν τους καταληψίες μαθητές. Τότε δέχονται τη λυσσαλέα επίθεση των ΟΝΝΕΔιτών. Ένας καθηγητής αιμόφυρτος στο έδαφος, δύο ακόμα αρκετά τραυματισμένοι. Η κατάσταση του ενός είναι σοβαρή. Ο Νίκος Τεμπονέρας, μαθηματικός, είναι κλινικά νεκρός. Χιλιάδες κόσμος μαζεύεται έξω από το νοσοκομείο «Άγ. Ανδρέας». Οι δολοφόνοι διαφεύγουν από την πίσω πλευρά του σχολείου και εξαφανίζονται. Στις 12 το βράδυ μια σιωπηλή πορεία χιλιάδων ανθρώπων κατεβαίνει από το νοσοκομείο προς τη Νομαρχία Αχαΐας. Το ανακοινωθέν του νοσοκομείου επιβεβαιώνει τα χειρότερα: ο Τεμπονέρας είναι νεκρός. Μια πολιτική δολοφονία, στις 8 Γενάρη 1991.Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Καλαμπόκας δολοφόνησε με λοστό τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα. Ο Καλαμπόκας δικάζεται και καταδικάζεται για φόνο εκ προμελέτης με ελαφρυντικά. Σήμερα, 17 χρόνια μετά, ο Καλαμπόκας είναι ελεύθερος. Από την υπόλοιπη ομάδα των ΟΝΝΕΔιτών, οι περισσότεροι «τιμωρήθηκαν» με μικρές ποινές κάποιων μηνών φυλάκισης. Όλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι περισσότεροι δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες ως «γαλάζια παιδιά» ...ενώ η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί και πάλι να ακολουθήσει μια ακόμη πιο σκληρή πολιτική.Η αναφορά στη μνήμη του Νίκου Τεμπονέρα δεν είναι εθιμοτυπική. Γίνεται για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως τότε έτσι και τώρα, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τους πιο άγριους κατασταλτικούς μηχανισμούς προκειμένου να μπορέσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της σε όλους τους τομείς: επισφαλής εργασία, αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, αντιμεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, ιδιωτικοποιήσεις, επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα κ.λπ.Οι απαγωγές των Πακιστανών, οι προκλητικές και αναίτιες συλλήψεις αγωνιστών της Αριστεράς, είναι μόνο μερικά δείγματα για το τι προτίθεται να κάνει ο Καραμανλής προκειμένου να καταστείλει τις αντιστάσεις που υπάρχουν. Οι αγώνες που έγιναν τότε δεν πήγαν χαμένοι. Ο Νίκος Τεμπονέρας μαζί με τους χιλιάδες άλλους αγωνιστές έδωσε μια μάχη που δικαιώθηκε, ανατρέποντας τα σχέδια της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα, 17 χρόνια μετά, καλούμαστε να δώσουμε τη μάχη ενάντια στη νεοφιλελεύθερη επίθεση που εξαπολύει η ΝΔ. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια που μας επιφυλάσσουν για το μέλλον μας. Αυτή τη φορά χωρίς νεκρούς αγωνιστές. Άλλωστε, μέσα από τους δικούς μας αγώνες «Ζει, ζει ο Τεμπονέρας ζει»!
p.s.Την Παρασκευή 9/1 η εκπαιδευτική κοινότητα, τα συνδικάτα και κυρίως η νεολαία- μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι- διοργανώνουν συλλαλητήριο που μας αφορά όλους και όλες.Oλοι μαζί στο συλλαλητήριο!!!

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

MEGAλες μαλακίες!

Ακούγοντας σήμερα σχόλιο του<< έγκριτου δημοσιογράφου>> παπαρολόγου, πρασινοφρουρού Μ.Καψή στο δελτίο ειδήσεων του Mega περί μη επίσκεψης του τραυματία αστυφύλακα από τον ΣΥΡΙΖΑ και για αποκατάστασή της αλήθειας αναδημοσιεύω.
(Ξένη δημοσίευση)- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ- ΣΥΡΙΖΑ- ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ, Φ. ΚΟΥΒΕΛΗ & Τ. ΚΟΥΡΑΚΗ, ΣΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ Δ. ΜΑΤΖΟΥΝΗ- ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ο εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτης Κουβέλης, συνοδευόμενος από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσο Κουράκη, επισκέφθηκαν σήμερα το μεσημέρι τον αστυνομικό που έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης τα ξημερώματα. Βγαίνοντας από το Νοσοκομείο ο Φώτης Κουβέλης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ήρθαμε να συμπαρασταθούμε στον αστυνομικό και ευχόμαστε γρήγορα να γίνει καλά. Καταδικάζουμε απερίφραστα τη δολοφονική αυτή ενέργεια η οποία δεν έχει καμιά σχέση με το δημοκρατικό κίνημα της νεολαίας και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα». Απαντώντας σε ερώτηση η οποία αναφέρθηκε σε όσους υπονοούν ότι ο ΣΥΝ ανέχεται τέτοιες ενέργειες, ο Φώτης Κουβέλης απάντησε: «Ο ΣΥΝ στηρίζει και μετέχει στο δημοκρατικό κίνημα που έχει διεκδικήσεις και στόχους για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας και αυτό το κίνημα δεν έχει καμιά σχέση με τις κουκούλες και το σκοτάδι». Απαντώντας στο αν ο ΣΥΝ θεωρεί πως ένα τέτοιο χτύπημα αποτελεί πλήγμα για τη Δημοκρατία, απάντησε: «Αναμφισβήτητα ναι».
05.01.2009 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

p.s Aντε να δούμε πόσες παπαριές ,ψέματα και χοντρομαλακίες έχετε να πείτε ακόμα σκατορουφιάνοι!

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

10 Σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις!!

Ζιμπάμπουε.

Σουδάν.

Σομαλία.

Λ.Δ.Κονγκό.

Πακιστάν.


Μιανμάρ.


Παιδικός Υποσιτισμός.

Ιράκ.


HIV-Φυματίωση.


Αιθιοπία.
Για ενδέκατη συνεχή χρονιά, η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανακοίνωσε τις δέκα σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις που έλαβαν χώρα το 2008. Μαζικές εκτοπίσεις άμαχων πληθυσμών, βία, πείνα, αρρώστιες, παντελής έλλειψη ιατροφαρμυτικής περίθαλψης... είναι ορισμένα μόνο από τα χαρακτηριστικά τους.Σομαλία: Η ανθρωπιστική καταστροφή χειροτερεύειΕνώ ήδη παλεύουν να επιβιώσουν με ελάχιστή ή και μηδαμινή πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, οι Σομαλοί βιώνουν τα χειρότερα κρούσματα βίας της τελευταίας δεκαετίας, με ανθρώπους στα κεντρικά και νότια τμήματα της χώρας να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Το ιατροφαρμακευτικό σύστημα της χώρας έχει καταρρεύσει και η Σομαλία διαθέτει κάποιους από τους χειρότερους δείκτες υγείας στον κόσμο: μία στις δέκα γυναίκες πεθαίνει κατά τη γέννα και πάνω από ένα στα πέντε παιδιά χάνουν τη ζωή τους πριν φτάσουν την ηλικία των πέντε ετών. Ο παιδικός υποσιτισμός επιδεινώθηκε εξαιτίας του πολέμου. Η ραγδαία άνοδος των τιμών βασικών ειδών διατροφής και η παρατεταμένη ξηρασία που έπληξε τη χώρα, έκαναν την κατάσταση ακόμα πιο τραγική. Μιανμάρ: Διεθνής αδιαφορίαΣτις 2 Μαΐου του 2008, ο κυκλώνας Ναργκίς επανέφερε τη Μιανμάρ στο προσκήνιο, αφού κατέστρεψε το δέλτα του ποταμού Irrawaddy και άφησε πίσω του περίπου 130.000 αγνοούμενους ή νεκρούς. Η καταστροφή αποτέλεσε το τελειωτικό χτύπημα για έναν λαό ξεχασμένο από τον έξω κόσμο, που ζει σε στρατιωτικό καθεστώς από το 1962. Χρόνιες και άμεσες ιατρικές ανάγκες παρέμειναν ακάλυπτες –κατάσταση που επιδεινώθηκε από την παντελή έλλειψη επενδύσεων τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τη διεθνή κοινότητα. Οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία έφταναν τα 0.70 δολάρια ανά άτομο το 2007, μόλις το 0,7% του ΑΕΠ της χώρας. Το επίπεδο της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας ανερχόταν στα 3 δολάρια το άτομο, το χαμηλότερο επίπεδο παγκοσμίως. Η επιλεκτική αδιαφορία στις ανάγκες της χώρας, ειδικά στις περιοχές όπου το HIV/AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία θερίζουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές ετησίως, είναι πρωτοφανής. Ζιμπάμπουε: Βία και οικονομική κατάρρευσηΟι πρώτοι μήνες του 2008 αποτέλεσαν περίοδο περαιτέρω οικονομικής κατάρρευσης και πολιτικής βίας στη Ζιμπάμπουε. Ενώ η χώρα βρίσκεται σε κρίση επί χρόνια, η κατάσταση χειροτέρευσε. Ο πληθωρισμός πλέον ανέρχεται στο 231.000.000%, ενώ σημειώνονται ελλείψεις σε βασικά είδη διατροφής, καταπίεση στους οπαδούς της αντιπολίτευσης και περιορισμοί στην πρόσβαση των ανθρωπιστικών οργανώσεων μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Λ. Δ. Κονγκό: Πολίτες παγιδευμένοι στον πόλεμοΜε την επανεκκίνηση των εχθροπραξιών τον Σεπτέμβριο του 2007 στο Βόρειο Κίβου, μαζικές εκτοπίσεις πληθυσμών έχουν λάβει χώρα στην περιοχή. Η συμφωνία κατάπαυσης πυρός που υπογράφτηκε τον Ιανουάριο του 2008 δεν τηρήθηκε και, στο τέλος Αυγούστου, μεγάλης κλίμακας συγκρούσεις ξέσπασαν εκ νέου στην περιοχή μεταξύ ανταρτών και του στρατού της Λ. Δ. του Κονγκό, παρά την παρουσία στη χώρα της μεγαλύτερης ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ, MONUC. Αιθιοπία: Άμεση ανάγκη παροχής βοήθειας στις σομαλικές περιοχές της χώραςΗ κλιμακούμενη βία και οι ιδιαίτερα σκληρές κλιματικές συνθήκες μετατρέπουν την καθημερινότητα σε διαρκή αγώνα επιβίωσης για τους πληθυσμούς των σομαλικών περιοχών της Αιθιοπίας. Ανάμεσα σε ομάδες επαναστατών που κινούνται στη περιοχή και τις κυβερνητικές δυνάμεις που μάχονται τους επαναστάτες, ο μεγάλος αυτός νομαδικός πληθυσμός απομονώνεται ολοένα και περισσότερο από την κάλυψη των βασικών του αναγκών και την ανθρωπιστική βοήθεια. Πακιστάν: Θάνατοι και διωγμοί πολιτών, καθώς η διαμάχη εντείνεται στο Βορειοδυτικό ΠακιστάνΟι συγκρούσεις μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και αντικυβερνητικών ομάδων στη Βορειοδυτική Συνοριακή Επαρχία και τις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές του Πακιστάν έχουν ενταθεί κατά τη διάρκεια του 2008. Οι αεροπορικές επιδρομές από τις ΗΠΑ έχουν αυξήσει την ανασφάλεια. Τον Αύγουστο, χιλιάδες Πακιστανοί εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της χώρας. Την ίδια περίοδο, ο πακιστανικός στρατός ξεκίνησε απελάσεις Αφγανών προσφύγων. Σουδάν: Βία χωρίς τέλοςΤο Σουδάν υποφέρει από δύο ανθρωπιστικές κρίσεις – την κατάσταση στο Νταρφούρ και τις συνέπειες του δεκαετούς εμφύλιου πολέμου στο Νότο. Το 2008, το Νταρφούρ παρέμεινε η περιοχή που χρειάστηκε την αποστολή της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής βοήθειας στον κόσμο. Πάνω από 80 οργανώσεις και 15.000 εθελοντές βοήθησαν το 1/3 του πληθυσμού που έχει εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων. Ωστόσο, παρά τις διεθνείς προσπάθειες, χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν χωρίς ελπίδα. Ιράκ: Άμεση ανάγκη βοήθειαςΣτο Ιράκ, 4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από τον πόλεμο και οι μισοί από αυτούς είναι παγιδευμένοι στο εσωτερικό της χώρας, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Κάποια βελτίωση έχει σημειωθεί τους τελευταίους 18 μήνες, καθώς τα επίπεδα βίας έχουν μειωθεί. Παρόλα αυτά, η κατάσταση στο Ιράκ είναι αβέβαιη και πολλοί άνθρωποι ζουν ακόμα υπό την απειλή της βίας. Παιδικός Υποσιτισμός Λιγότερο ορατή, περισσότερο θανατηφόρα και επίμονη είναι η ανθρωπιστική κρίση του παιδικού υποσιτισμού. Ενώ η μάχη κατά της πείνας αφορά στην πρόσβαση στη τροφή σε επαρκή ποσότητα, η μάχη κατά του υποσιτισμού εξαρτάται και από την εξασφάλιση τροφής με επαρκή διατροφική αξία. Για τα μικρά, υποσιτισμένα παιδιά, τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία είναι απαραίτητα για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους. HIV/AIDSΦυματίωσηΚάθε χρόνο, η φυματίωση προκαλεί το θάνατο 1,7 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η φυματίωση είναι πιο διαδεδομένη σε χώρες με υψηλά ποσοστά AIDS, ιδιαίτερα στη νότια Αφρική και αποτελεί ένα από τα κύρια αίτια θανάτου ασθενών με HIV/AIDS. Η φυματίωση είναι 50 φορές πιθανότερο να εκδηλωθεί σε ασθενείς με ΑIDS.
p.s :αναδημοσίευση από το T.V.χωρίς σύνορα.