Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Πάμε γιά τσίπουρα!!!

Επιτέλους πότε θα χειμωνιάσει για τα καλά ;να πίνουμε τα τσιπράκια μας και να έχουμε μια δικαιολογία να μη μας λένε μπέκρες η'χεσμένους!!
Το τσίπουρο είναι απόσταγμα από στέμφυλα (ή στράφυλα ή τσίπουρα) δηλαδή από τα ράκη των σταφυλιών που μένουν μετά το πάτημα και την εξαγωγή του μούστου για την παραγωγή κρασιού. Τα στέμφυλα για να μας δώσουν αλκοολούχο απόσταγμα θα πρέπει αφενός να μην έχουν αποστραγγιστεί εντελώς (τα στέμφυλα από μηχανόπρεσσες περιέχουν ελάχιστο μούστο και δεν κάνουν) και αφετέρου να έχουν υποστεί αλκοολική ζύμωση ώστε τα σάκχαρα του εναπομένοντος μούστου να μετατραπούν σε αλκοόλη. Με άλλα λόγια πρέπει να μείνουν για κάποιες μέρες σε δοχείο. Αλλες φορές ζυμώνονται μόνα τους στο δικό τους δοχείο και άλλες μαζί με τον μούστο που πάει για κρασί (επιπλέουν στην επιφάνεια των κάδων), όταν θέλουμε να πάρουμε κρασί πλούσιο σε τανίνες. Το δεύτερο συνήθως συμβαίνει στην ερυθρή οινοποίηση. Τσίπουρο μπορούμε να πάρουμε τόσο από λευκά όσο και από κόκκινα σταφύλια. Η ζύμωση διαρκεί περίπου 30 μέρες όταν τα στέμφυλα ζυμώνονται μόνα τους και πολύ λιγότερο όταν ζυμώνονται μαζί με το μούστο.
Η απόσταξη του τσίπουρου είναι ολόκληρη επιστήμη και θα ασχοληθούμε μαζί της επί τροχάδην. Στον αποστακτήρα προστίθενται εκτός από τα στέμφυλα και διάφορες αρωματικές ύλες σε ποσότητες και αναλογίες που συνήθως είναι μυστικά του κάθε μάστορα. Υπάρχει όμως και τσίπουρο χωρίς καμία άλλη πρόσμιξη. Χρησιμοποιείται ο γλυκάνισος, ο μάραθοςκ.α. ενώ στην Κρήτη συνηθίζονται πολύ τα φύλλα καρυδιάς. Ο γλυκάνισος είναι αυτός που κάνει το τσίπουρο (και το ούζο) να "γαλανώνει", να ασπρίζει δηλ. με την προσθήκη νερού. Στην Κρήτη δεν χρησιμοποιείται καθόλου γι' αυτό και η τσικουδιά δεν γαλανώνει ποτέ.
Η απόσταξη χωρίζεται σε κεφαλή, καρδιά και ουρά. Η κεφαλή έχει μεγάλο αλκοολικό βαθμό και είναι πλούσια σε αλδεϋδες που δίνουν μια "σκουριασμένη" γεύση στο τσίπουρο ενώ η ουρά περιέχει πολλές ανώτερες αλκοόλες που βαραίνουν τη γεύση και το άρωμα. Απομακρύνονται και μπαίνουν ξανά στον αποστακτήρα μαζί με την επόμενη παρτίδα ενώ η καρδιά κρατιέται. Η καρδιά μπορεί να περάσει ξανά από απόσταξη. Το διπλοαποσταγμένο τσίπουρο έχει καθαρότερο και λεπτότερο άρωμα και γεύση. Πολλή προσοχή χρειάζεται για τον περιορισμό του ποσοστού της μεθυλικής αλκοόλης (ξυλοπνεύματος) που είναι τοξικότατη για το νευρικό σύστημα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν επιτρέπεται στον καθέναν να αποστάζει αλλά μόνο σε πιστοποιημένους μαστόρους με ειδική άδεια. (Εντάξει, υπάρχουν και άλλοι λόγοι αλλά... ο νοών νοήτω). Το τελικό απόσταγμα μπορεί να αναμιχθεί με νερό για να επιτύχουμε τους επιθυμητούς αλκοολικούς βαθμούς. Καλή περιεκτικότητα θεωρείται αυτή των 38-45 vol αλλά, περί ορέξεως...
Αν και το τσίπουρο ορίζεται σαν απόσταγμα στέμφυλων στην καθομιλουμένη μπορεί να χαρακτηρίζει και αποστάγματα άλλων φρούτων, κυρίως άγριων. Ετσι στη Μακεδονία αγαπούμε π.χ. το κουμαρίσιο ρακί, στην Κρήτη συνηθίζεται η μουρνόρακη (από μούρα).
P.SΤο τσίπουρο σερβίρεται σε μικρά ποτήρια και καταναλώνεται κάποιες φορές σκέτο, αλλά συνήθως σε συνοδεία με μεζέδες. Εκλεκτοί μεζέδες για τσίπουρο θεωρούνται ο παστουρμάς, τα παστά και οι ελιές. Πολλές φορές προστίθεται στο ποτό νερό ή πάγος.Εγώ συνιστώ να το πίνετε σκέτο.Αντε στην υγειά μας!!

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Αφεντικά και εργαζόμενοι...

Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο διευθυντής τους είναι άδικος, αυθαίρετος, αδιάφορος και γενικά έχει έλλειψη διευθυντικών προσόντων, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρδιακό επεισόδιο, όπως καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με νέα σουηδική έρευνα.
Παράλληλα, το στρες, το οποίο οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι προέρχεται από κακούς διευθυντές, συσσωρεύεται, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων μελλοντικά, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό ‘Occupational and Environmental Medicine.’
Οι Σουηδοί ερευνητές παρακολούθησαν την καρδιακή υγεία περισσότερων των 3.000 αντρών εργαζόμενων, μεταξύ του 1992 και του 1995. Στη συνέχεια τα στοιχεία ταιριάστηκαν με εισαγωγές στο νοσοκομείο και θανάτους λόγω ισχαιμικού επεισοδίου, μέχρι το 2003.
Κατά τη σχεδόν δεκαετή περίοδο παρακολούθησης, παρουσιάστηκαν 74 περιστατικά- μοιραία και μη- όπως καρδιακή προσβολή και ασταθής στηθάγχη. Όσο πιο ικανό βαθμολογούσαν οι εργαζόμενοι τον διευθυντή τους, τόσο χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου παρουσίαζαν.
Η σχέση μεταξύ ηγετικών προσόντων του διευθυντή και του κινδύνου σοβαρών καρδιακών προβλημάτων των εργαζομένων αύξανε όσο μεγαλύτερο διάστημα δούλευαν στην ίδια εταιρία, έδειξε η έρευνα, υποδεικνύοντας ότι το στρες που προκαλείται από τους κακούς διευθυντές μπορεί ενδεχομένως να αυξάνεται με τον καιρό.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, Anna Nyberg, του Ινστιτούτου Karolinska μπορούμε να εικάσουμε ότι ένας διευθυντής που είναι παρόν και δραστήριος, που παρέχει πληροφορίες και στήριξη, ισοσταθμίζει τις καταστροφικές διαδικασίες στις ομάδες των εργαζόμενων και έτσι προάγει την αναγεννητικές παρά τις σχετιζόμενες με το στρες οργανικές διαδικασίες.
Οι συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν σύστημα αξιολόγησης για τους διευθυντές σε θέματα όπως πόσο καλοί ήταν στην επικοινωνία, στην ικανότητά τους να βάζουν στόχους και πόσο μοίραζαν υπευθυνότητες.
Μεγαλύτερα σκορ ηγετικών προσόντων φάνηκε να σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιοπάθειας και η σχέση ήταν ισχυρή και μετά τον υπολογισμό παραγόντων όπως εκπαίδευση, κοινωνική θέση, εισόδημα, κάπνισμα, άσκηση και διαβήτης.
Η έρευνα δείχνει ότι τα κακά αφεντικά μπορεί να είναι επικίνδυνα για την υγεία, διαχρονικά, στους ανθρώπους που δουλεύουν μαζί τους.
Σε άλλη πρόσφατη έρευνα, οι ερευνητές δηλώνουν ότι οι εργαζόμενοι που εκτέθηκαν σε δύσκολο ψυχολογικά εργασιακό περιβάλλον είχαν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας έχουν σημαντική κλινική εφαρμογή, ειδικά αφού οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες στην εργασία είναι σχετικά κοινοί.
Οι εργαζόμενοι ανησυχούν για τη λεπτή συμπεριφορά των διευθυντών, το πόσο καλά αυτοί ερεθίζουν πνευματικά τους εργαζόμενους και την ικανότητά τους να επικοινωνούν με αυτούς που εργάζονται κάτω από την επίβλεψή τους.
Στις ερωτήσεις περιλαμβάνονταν κάποιες όπως ‘ ο διευθυντής μου ασκεί κριτική αν έχω κάνει κάτι που δεν είναι καλό’ και άλλες σχετικά με το πώς έκαναν γνωστές τις προσδοκίες τους οι διευθυντές.
Αυτό που ήταν σαφές είναι ότι εργαζόμενοι που ένιωθαν ότι οι διευθυντές τους είχαν πρόβλημα με την επικοινωνία πληροφοριών-όχι μόνο αρνητικές σκέψεις-βρίσκονταν σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακού προβλήματος.
Πηγές: ‘Occupational and Environmental Medicine.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Αντιγραφή απο http://blogs.athensvoice.gr/adespoto/

Για την αγαπημένη eliaz που το ζήτησε με το πάθος που την διακρίνει!
WELFARE FOR ANIMALS GLOBAL- Η απάντηση: Γιατί δεν ασχολείται πια με την Ελλάδα.
Ο οργανισμός WELFARE FOR ANIMALS GLOBAL με έδρα τη Νέα Υόρκη, απαντά στους Έλληνες φιλόζωους γιατί δεν τους βοηθάει πλέον στο έργο τους για τα αδέσποτα.ΜΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΟ LINK ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΤΩ!Η απάντηση:
"Hundreds of people have written and inquired why WAG NY is no longer involved in Greece. This link below, tells the story. Nothing changes, no one listens, and the drama continues as I first encountered it 35 years ago, as a young student. I no longer have the strength to involve my spirit in such pain. "Marijo Anne Gillis - Founder Welfare for Animals Global "an international political lobby and advocacy force reaching the world" ΤΟ LINK: (θαυμάστε τον πολιτισμό του εγκεφάλου μας)(Please be sure your speakers are turned on) http://wagny.org/my_tribute__to_them
"I find that words are not adequate to describe the brutal suffering that I have personally witnessed in Greece over a 30 year time span. This poignant and amazing pictorial is my tribute to the beloved animals of Greece: to those nameless, innocent victims who have passed in solitude; to those who are suffering in the present in solitude; and to those who sadly, will be born into a bitter, cold and hostile world in solitude. "Marijo Ann Gillis.
Επειδή γνωρίζω την Marijo Gillis όπως και κάθε Έλληνας οργανωμένος φιλόζωος, την ευχαριστώ για τις ατέλειωτες ώρες συμβουλών για βοήθεια που ξόδεψε μαζί μου (και όχι μόνο) στο τηλέφωνο και τα όσα έκανε μέχρι τώρα βοηθώντας οικονομικά, αν σκεφτεί κανείς ότι εγκατέλειψε για πάντα την Ελλάδα επειδή βρήκε τα 4 από τα 6 σκυλιά της δεμένα με σύρμα στο πόδι και πυροβολημένα από κάποιον άγνωστο, στο νησί που έμενε.Γι αυτό έβαλε σκοπό της ζωής της να βοηθήσει τα άτυχα ζώα που γεννιούνται εδώ, σε αυτή την απολίτιστη χώρα βαρβάρων, όπως και στα υπόλοιπα τρικοσμικά Βαλκάνια, αλλά και Αίγυπτο και Τουρκία.Ίδια νοοτροπία με αυτούς τους λαούς έχουμε και δεν είμαστε καθόλου Ευρωπαίοι όπως ηλιθιωδώς διατυμπανίζουμε.Πόσες φορές δεν ζήτησα ραντεβού μαζί της στο Υπουργείο Τουρισμού και πόσες φορές δεν μας το έκλεισαν και μετά το ακύρωσαν;Πόσες φορές της είπε ο Τριανταφυλλόπουλος ότι θα κάνει εκπομπή για τα αδέσποτα και τη νοοτροπία των Ελλήνων και την κορόιδεψε;Ας μην αμφισβητηθούν αυτά που λέω, υπάρχει η δική μου μαρτυρία μια και έκανα ή τον μεσαλοβητή ή ήμουν στη δεύτερη γραμμή του τηλεφώνου.Του κρετίνου Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει, απηύδησε και το WAGny. Και καλά έκανε. Αλίμονο στους φιλόζωους όμως που κάνουν τους υπηρέτες των Ελλήνων μια και ο Έλληνας στην πλειοψηφία του ή βασανίζει ζώα, ή είναι αδιάφορος γι αυτά.
Με τις υγείες μας!

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Η μΑυΡη ΛιΣτΑ τΟυ ΧοΛυΓοΥνΤ 25/11/47

ΗΜαύρη Λίστα του Χόλυγουντ είναι ένας άτυπος κατάλογος που κυκλοφορούσε μυστικά στις ΗΠΑ κατά τα μέσα του 20ού αιώνα, προγράφοντας καλλιτέχνες που θεωρούνταν μέλη ή επιρροές του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ενθαρρυνόμενη εμμέσως από την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτωντου Κογκρέσου, η πρακτική αυτή ήταν έργο των κινηματογραφικών εταιρειών που ήθελαν να δείχνουν στρατευμένες στο αγώνα κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Όσοι συμπεριλαμβάνονταν στον κατάλογο αποκλείονταν από κάθε εργασία στον κινηματογράφο και από τα περισσότερα θέατρα, οδηγούμενοι στην επαγγελματική και προσωπική εξόντωση.
Η αρχή της Μαύρης Λίστας έγινε στις 25 Νοεμβρίου 1947 με την απόλυση των Δέκα. Πρόκειται για δέκα σεναριογράφους και σκηνοθέτες που την προηγουμένη είχαν κατηγορηθεί για περιφρόνηση προς το Κογκρέσο, αρνούμενοι να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπής με το επιχείρημα ότι δεν έχουν να δώσουν εξηγήσεις για τις προσωπικές πολιτικές επιλογές τους. Η ομάδα περιελάμβανε αρχικά και ενδέκατο, το συγγραφέα και ποιητή Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο οποίος όμως είχε παρουσιασθεί στην Επιτροπή στις 30 Οκτωβρίου και την επομένη επέστρεψε για πάντα στην Ευρώπη (μία απόφαση που είχε λάβει πριν καταθέσει).
O Ελία Καζάν κατέδωσε το Ζιλ Ντασέν, ώστε να μη μπει στη λίστα ο ίδιος. Όταν δεκαετίες αργότερα παρελάμβανε τιμητικό Όσκαρ, πολλοί συνάδελφοί του αποχώρησαν από την αίθουσα.
Μία εβδομάδα αφού απέλυσαν τους Δέκα, οι εκπρόσωποι όλων των κινηματογραφικών εταιρειών εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση (Δήλωση Γουώλντορφ) σύμφωνα με την οποία δεν αμφισβητούνται τα νόμιμα δικαιώματα των Δέκα, όμως η πράξη τους ήταν επιζήμια για τους εργοδότες τους και τους κατέστησε άχρηστους για την κινηματογραφική βιομηχανία. Δεσμεύονταν επίσης να μην ξαναπροσλάβουν τους Δέκα, εκτός εάν ορκίζονταν ότι δεν είναι κομμουνιστές, καθώς και να μην προσλαμβάνουν κανέναν κομμουνιστή στο εξής. Είχε προηγηθεί λίγες μέρες νωρίτερα το συνδικαλιστικό όργανο των ηθοποιών, όπου πρόεδρος ήταν ο πρωταγωνιστής γουέστερν Ρόναλντ Ρέηγκαν και είχε αναγκάσει τα στελέχη του σωματείου να δώσουν παρόμοιο όρκο.
Το τέλος
Το πρώτο ρήγμα στο δεκαετή αποκλεισμό των καλλιτεχνών της Μαύρης Λίστας ήλθε από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ το φθινόπωρο του 1957, όταν προσέλαβε προγραμμένο ηθοποιό για τον τρίτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς «Ο Χίτσκοκ παρουσιάζει».
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ ήταν ο πρώτος που έσπασε τον αποκλεισμό της Μαύρης Λίστας, προσλαμβάνοντας τον προγραμμένο Νόρμαν Λόιντ.
Η αλλαγή στον κινηματογράφο άργησε δυόμισι ακόμη χρόνια. Το 1960 δύο εταιρείες ανακοίνωσαν ότι ετοίμαζαν ταινίες σε σενάρια του ΝτάλτοΤράμπον , μέλους της ομάδας των πρώτων δέκα. Έτσι στις 6 Οκτωβρίου, όταν ο «Σπάρτακος» του Κιούμπρικ έκανε πρεμιέρα, ήταν η πρώτη φορά μετά το Νοέμβριο του 1947 που ένας καλλιτέχνης της λίστας έβλεπε το όνομά του στους συντελεστές μιας ταινίας χωρίς να κάνει δήλωση μετανοίας ή να καταδώσει συναδέλφους του.
Το οριστικό τέλος της Μαύρης Λίστας ήλθε το 1962 με αφορμή την καταδίκη ενός πρακτορείου ερευνών που τροφοδοτούσε τις εταιρείες με στοιχεία, καθώς και των εντολέων του. Με την απόφασή του, το δικαστήριο τούς χαρακτήριζε ως νομικά υπαίτιους για την προσωπική και οικονομική βλάβη που υπέστησαν τα θύματά τους. Έκτοτε η πρακτική εγκαταλείφθηκε, αλλά πολλές καριέρες είχαν ήδη καταστραφεί. Υπολογίζεται ότι μόλις το ένα δέκατο κατάφερε να επανενταχθεί στην κινηματογραφική παραγωγή.
Η εκδίωξη των πιο φωτισμένων και διανοούμενων μυαλών από τα στούντιο οδήγησε σε σχεδόν πλήρη εξαφάνιση της πρώτης κατηγορίας. Θρύλοι της έβδομης τέχνης όπως οι ΤσάρλιΤσάπλιν, Όρσον Γουέλς, Τζον Χιούστον, και δεκάδες άλλοι αυτοεξορίσθηκαν στην Ευρώπη για να μπορέσουν να κάνουν ταινίες.
Το χειρότερο όμως αποτέλεσμα ήταν η διάρρηξη της εσωτερικής ενότητας του καλλιτεχνικού κόσμου, η κυριαρχία ενός κλίματος καχυποψίας και φόβου πως όλοι μπορούν να σταμπαρισθούν ως κόκκινοι, εκτός από όσους αποδεικνύουν τον πατριωτισμό τους καταδίδοντας συναδέλφους στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων. Φιλίες και συνεργασίες χάλασαν για πάντα - όταν ο Ελία Καζάν παρέλαβε τιμητικό Όσκαρ το 1999 για την (αναμφισβήτητη) συνεισφορά του στον κινηματογράφο, πολλοί παρευρισκόμενοι αποχώρησαν από την τελετή υπενθυμίζοντας το ρόλο του ως καταδότη 47 χρόνια νωρίτερα.

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Jukbox:άλλοι ήχοι!!!

Το jukbox είναι ένα ημιαυτόματο μηχάνημα αναπαραγωγής μουσικής.Πήρε τ'ονομα του από την λέξη jook ή juke που στην αφροαμερικάνικη αργκό σημαίνει χορός,πανδαιμόνιο και τη λέξη box,πού σημαίνει κουτί.Δημιουργός του ήταν ο Λουίς Γκλας ενα τοπικό στέλεχος της Τζένεραλ Ηλέκτρικ.Το πρώτο τζούκ-μπόξ τοποθετήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1889 σ'ενα σαλούν του Σάν Φρανσίσκο.Στις αρχές του 20ου αιώνα οι κύλινδροι αντικαθίστανται απο πλάκες γραμμοφώνου και αργότερα με δίσκους 45 στροφών.Το1927 γίνεται ηλεκτρικό.Γνώρισε μεγάλη άνθηση στις ΗΠΑτην εποχή της ποτοαπαγόρευσης τη δεκαετία του 30.Στις μέρες μας το τζουκ-μποξ είναι συλλεκτικό αντικείμενο,ιδιαίτερα το βούρλιτζερ που είναι αληθινά έργα τέχνης.Τώρα κυκλοφορούν τζουκ-μποξ που παίζουν CD,ακόμη και MP3.
Το τζουκ-μποξ είναι ταυτισμένο στο λαικό υποσυνείδητο με την εκρηξη του rock'n'roll και στην χώρα μας με τους λα'ι'κούς καημούς της δεκαετίας του50 και του 60.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Αρχοντόμαγκες Ρεμπέτες!

Οι ρεμπέτες.Η λέξη 'ρεμπέτης' προέρχεται από την τούρκικη λέξη 'ρεμπετ' που σημαίνει άτακτος, αλανιάρης. Οι ρεμπέτες ήταν άνθρωποι της φυλακής, της παρανομίας, του περιθωρίου, της φτωχολογιάς. Γενικά ήταν άνθρωποι κατατρεγμένοι, με βάσανα και με καημούς και απείχαν από τους ρυθμούς ζωής της 'πολιτισμένης' κοινωνίας. Είχαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπτύξει έναν δικό τους τρόπο ζωής. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ήταν και επικίνδυνοι ή εγκληματίες, απλώς στην πλειοψηφία τους είχαν αναπτύξει συνήθειες που έρχονταν σε σύγκρουση με τους νόμους του κράτους (κάπνισμα χασίς, φασαρίες κ.τ.λ.) και κατέληγαν πολλές φορές στη φυλακή.Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε στην φυλακή και στον τεκέ. Πράγματι η φυλακή και ο τεκές ήταν οι χώροι που οι ρεμπέτες έγραψαν και τραγούδησαν τα τραγούδια τους, τα βάσανα και τους καημούς. Απ' την φυλακή πέρασαν πολλοί γνωστοί σήμερα ρεμπέτες, άλλοι για μικροαδικήματα ενώ άλλοι όχι και έζησαν την φρίκη και τις δυσκολίες της. Εκεί με αυτοσχέδια όργανα (συνήθως μπαγλαμαδάκια που ήταν μικρά σε μέγεθος και κρυβόντουσαν εύκολα) έγραψαν πολλές μελωδίες και τραγούδησαν τον πόνο τους ,την αδικία της κοινωνίας και την ζωή τους. "Η φυλακή είναι σχολείο" λέει ένα παλιό μουρμούρικο τραγούδι. Γενικά, οι φυλακές αποτέλεσαν βασικό στοιχείο στην θεματολογία του ρεμπέτικου τραγουδιού.Ο δεύτερος σημαντικός χώρος ήταν ο τεκές. Οι ρεμπέτες και οι μάγκες των πόλεων είχαν την κακή συνήθεια του καπνίσματος χασίς. Στις αρχές του 20ου αιώνα μαζευόντουσαν στους τεκέδες όπου κάπνιζαν κατά ομάδες ναργιλέ με τούρκικο χασίς. Μέσα σε αυτούς τους αυτοσχέδιους πολλές φορές τεκέδες υπήρχαν οργανοπαίχτες που συνόδευαν την παρέα. Ο Μάρκος Βαμβακάρης στην αυτοβιογραφία του εξηγεί πως άρχισε να παίζει μπουζούκι και να γίνεται γνωστός μέσα σε τεκέδες. Η χρήση χασίς ,βέβαια, ήταν παράνομη αλλά οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν κατά γράμμα. Επί δικτατορίας Μεταξά ,όμως, οι χρήστες χασίς κυνηγήθηκαν άγρια και φυλακίστηκαν. Οι μάγκες και οι ρεμπέτες κάπνιζαν χασίς σε λόφους ή και σε σπηλιές. Υπήρχαν βέβαια, και τα πιο σκληρά ναρκωτικά στον υπόκοσμο των πόλεων και μερικοί ρεμπέτες βούτηξαν σε αυτά , όπως ο Ανέστος Δελιάς που πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης στα 28 του χρόνια.Οι ρεμπέτες όμως είχαν αναπτύξει την δική τους κοινωνία μέσα στην κοινωνία. Συγκεκριμένο ντύσιμο (κουτσαβάκηδες), ιδιαίτερη διάλεκτο (αργκό), αισθηματική ζωή πολυτάραχη. Οι πιο πολλοί είχαν τις δουλειές τους και προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα. Η μουσική , βασικό κομμάτι της ζωής τους, ήταν μέσο έκφρασης των συναισθημάτων τους και έτσι μοιράζονταν τα προβλήματα με τους γύρω. Μερικά από αυτά τα προβλήματα , όπως η έλλειψη παιδείας, η φτώχια και το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο βρήκαν, πιθανότατα, διέξοδο στο χασίς και τη μουσική. Παρόλα αυτά δεν έπαψαν να πιστεύουν στα ιδανικά τους. Η αξιοπρέπεια και η τιμή ήταν βασικό μέλημα τους, η αγάπη προς την γυναίκα και ιδιαίτερα προς την μάνα ξεχωριστή, η φιλία, η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δείχνει την μεγαλοψυχία τους.Οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με το ρεμπέτικο δεν ήταν μόνο οι μάγκες του Πειραιά. Υπήρχαν και οι Έλληνες πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας, οι οποίοι διατήρησαν το Σμυρναίικο στυλ στο ρεμπέτικο τραγούδι και συνδέθηκαν αρκετά με τους μάγκες των πόλεων (είχαν και αυτοί για παράδειγμα την συνήθεια του καπνίσματος χασίς...). Τέλος, ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο αποτελούν οι γυναίκες του ρεμπέτικου τραγουδιού, που κι αυτές κρατάνε μια διαφορετική στάση σε σχέση με αυτήν της "καλής κοινωνίας" ή των γυναικών της υπαίθρου. Γυναίκες όπως η Στέλλα Χασκίλ, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, η Σωτηρία Μπέλλου (μεταπολεμικά), η Νταίζη Σταυροπούλου (ηχογράφησε μόνο 28 τραγούδια) ή οι τραγουδίστριες του Σμυρναίικου-ρεμπέτικου όπως η Αμπατζή, η Εσκενάζη, η Παπαγκίκα, η Πολίτισσα άφησαν το στίγμα τους στο ρεμπέτικο τραγούδι.

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Πρώτο βήμα...

'Εληξε η απεργία πείνας στις φυλακές Σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής Κρατουμένων.
Τη λήξη της απεργίας πείνας που είχαν ξεκινήσει πριν από 18 ημέρες οι κρατούμενοι στις φυλακές της χώρας, ανακοίνωσε η Επιτροπή Κρατουμένων. Σε ανακοίνωσή της η εν λόγω επιτροπή επισημαίνει ότι από αύριο, Παρασκευή, οι κρατούμενοι των φυλακών της χώρας διακόπτουν την απεργία πείνας, θεωρώντας τις νέες ρυθμίσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης για το σωφρονιστικό σύστημα «ως ένα πρώτο βήμα» για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.
Στην ίδια ανακοίνωση τονίζουν, ωστόσο, ότι το εν λόγω νομοσχέδιο καλύπτει λίγα από τα αιτήματά τους και παράλληλα καλούν τον κ. Χατζηγάκη να κάνει δεκτό το σύνολο των διεκδικήσεών τους. Ολόκληρη η ανακοίνωση της επιτροπής κρατουμένων έχει ως εξής:
«Ξεκινήσαμε τον αγώνα μας πριν από 18 μέρες. 10.000 κρατούμενοι και κρατούμενες με την αποχή συσσιτίου και στη συνέχεια με την απεργία πείνας αγωνιστήκαμε ενάντια στην αθλιότητα των φυλακών και την αδιαφορία του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Από αύριο, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, οι κρατούμενοι των φυλακών της χώρας δηλώνουμε ότι αναστέλλουμε τις κινητοποιήσεις μας διακόπτοντας την απεργία πείνας. Το νομοσχέδιο που καταθέτει στη Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης αφορά λίγα από τα αιτήματά μας. Ο υπουργός οφείλει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του για την άμεση αποφυλάκιση του αριθμού των κρατουμένων που εξαγγέλλει και παράλληλα να προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα που θα αφορούν το σύνολο των αιτημάτων μας. Εμείς οι κρατούμενοι αυτό το νομοσχέδιο το αντιμετωπίζουμε σαν ένα πρώτο βήμα, αποτέλεσμα του αγώνα μας και της αλληλεγγύης της κοινωνίας, αλλά δεν μας καλύπτει, δεν λύνει τα βασικά προβλήματά μας.
Με τον αγώνα μας διεκδικήσαμε πάνω από όλα την αξιοπρέπειά μας. Και αυτή την αξιοπρέπεια δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν υπουργό και σε κανένα δεσμοφύλακα. Δεν θα ανεχτούμε καμία αυθαιρεσία, καμία εκδικητική μεταγωγή, κανένα εκφοβιστικό πειθαρχικό. Είμαστε όρθιοι και θα μείνουμε όρθιοι.
Απαιτούμε από τη Βουλή να προχωρήσει στην ολοκληρωτική κατάργηση του ορίου των 4/5 στις ποινές για διάφορα αδικήματα, στην κατάργηση της άθροισης των πειθαρχικών ποινών και στην επέκταση των ευνοϊκών διατάξεων για τις άδειες και την υφ' όρον απόλυση σε όλες τις κατηγορίες καταδικασμένων. Ακόμα, απαιτούμε οι γενικόλογες εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης για τη βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές (κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, λειτουργία θεραπευτικών κέντρων για τους τοξικοεξαρτημένους, εφαρμογή της κοινωνικής εργασίας σε αντικατάσταση της φυλάκισης, αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης των κρατουμένων, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία ευνοϊκών ευρωπαϊκών ρυθμίσεων κ.λπ.) να γίνουν νόμος μέσα στους επόμενους τρεις μήνες.
Τέλος, ευχαριστούμε το κίνημα αλληλεγγύης, κάθε φορέα, κόμμα, μέσο ενημέρωσης και αγωνιστή που μας συμπαραστέκεται με όποιον τρόπο διαλέγει και δηλώνουμε ότι ο αγώνας μας ενάντια στις χωματερές ανθρώπων για τη δικαίωση όλων των αιτημάτων μας συνεχίζεται».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Σαν σήμερα...

Καρκίνος στο μαστό: η συμβουλευτική αυξάνει την επιβίωση.
Η συμβουλευτική, μπορεί ενδεχομένως να βελτιώσει τις πιθανότητες επιβίωσης γυναικών που πάσχουν από καρκίνο στο μαστό, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Συνεδρίες που εστιάζουν στη βελτίωση της διάθεσης, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση και στην αλλαγή των συμπεριφορών υγείας φαίνεται πως μειώνουν το στρες και βοηθούν την ασθενή να ζήσει περισσότερο, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ' Cancer.' Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αν ψυχολογικές παρεμβάσεις για τη μείωση του στρες εισάγονται νωρίς, βελτιώνουν την ψυχική υγεία, συμπεριφορές σχετικές με την αγωγή και πιθανόν το βιολογικό αποτέλεσμα. Αν αυτό ισχύει υπάρχει η πιθανότητα για βελτίωση όσον αφορά την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο.
Ερευνητές στο Ohio State University βάσισαν τα ευρήματα σε έρευνα που διήρκεσε 11 χρόνια και έγινε σε περισσότερες από 200 γυναίκες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο στο μαστό.
Οι ασθενείς που είχαν συνεδρίες συμβουλευτικής είχαν περίπου 55% μειωμένο κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου σε σχέση με αυτές που δεν είχαν. Όσες πέρασαν από συμβουλευτική αλλά είχαν υποτροπή ήταν ελεύθερες από καρκίνο για 6 μήνες περισσότερο από τις ασθενείς της ομάδας ελέγχου (μειωμένο κίνδυνο κατά 45%.)
Η πρώτη ομάδα είχε επίσης λιγότερο από τον μισό κίνδυνο θανάτου (44%) από καρκίνο στο μαστό σε σύγκριση με αυτές που δεν ακολούθησαν συμβουλευτική. Επιπλέον είχαν μειωμένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες.
Η ψυχολογική παρέμβαση μπορεί ενδεχομένως να επηρεάζει αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα, που είναι δευτερεύουσες στις ορμόνες του στρες και μπορεί να προάγουν την ανάπτυξη του καρκίνου ή τη μετάσταση, υποθέτουν οι ερευνητές. Συνιστούν, οι καρκινοπαθείς εκτός από φαρμακευτική αγωγή να αντιμετωπίζονται και για ψυχική αναστάτωση.
Τα αποτελέσματα συμπληρώνουν προηγούμενες έρευνες που ανακάλυψαν ότι η ψυχολογική παρέμβαση βελτίωσε σημαντικά το ψυχολογικό αποτέλεσμα, το αποτέλεσμα στη συμπεριφορά και την υγεία.
p.s.To post είναι αφιερωμένο σε μια καλή μου φίλη που χάθηκε πριν δύο χρόνια μόλις 35 χρόνων χωρίς καμία ψυχολογική υποστήριξη από οικογένεια,γνωστούς και φίλους...και μην ξεχνάτε κορίτσια η πρόληψη σώζει!

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Μέρα αλληλεγγύης του αγώνα των κρατουμένων.

18/11: ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝαπό την πλατεία Ελευθερίας στις φυλακές ΚορυδαλλούΤΡΙΤΗ 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 6μ.μ.Τριάντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τότε που χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι κραύγαζαν "Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων", η μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων αυτές τις μέρες μας θυμίζει ότι ο αγώνας ενάντια στους φύλακες κάθε είδους και τις φυλακές παλιές και σύγχρονες συνεχίζεται.Ο αγώνας των φυλακισμένων είναι δίκαιος. Αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους, ενάντια στη σωφρονιστική βαρβαρότητα και τον εξευτελισμό της ζωής τους. Οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες των ελληνικών φυλακών εδώ και δεκαπέντε μέρες, με την μεγαλύτερη απεργία πείνας στον κόσμο, αποτελούν το ωραιότερο παράδειγμα σύζευξης της οργής με την αντίσταση, της αγωνίας με τον αγώνα.Το υπουργείο Δικαιοσύνης, που επί δεκαετίες οργάνωσε την αυστηροποίηση των ποινών, τους εκβιασμούς και την καταπίεση των φυλακισμένων, την ασυδοσία των δεσμοφυλάκων και την εξαθλίωση των κρατουμένων, τώρα εξαγγέλλει ψίχουλα, εξαπολύει παχιά λόγια και προσπαθεί να ξεγελάσει τους κρατούμενους και την κοινωνία.Οι κρατούμενοι δεν κάμπτονται. Έχουν βαρεθεί τα "θα" των αρχόντων. Συνεχίζουν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην απεργία πείνας. Είμαστε ολόψυχα στο πλευρό τους.Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

1973-2008 <<Πολυτεχνείο Συγνώμη>>...

Τριάντα πέντε χρόνια εφέτος. Ναι, εκείνη ημέρα ανδρώθηκε και έγινε πια μόνο μια τυπική μέρα μνημόσυνου.Μάκρυνε χρονικά πια η απόσταση απο εκείνη τη μέρα. Μάκρυναν και οι μνήμες μαζί της, και όχι μόνο. Μάκρυναν, αλάργεψαν ή ξεστράτισαν οι πόθοι, οι ιδέες και τα οράματα εκείνων των στιγμών του 73.Απεβίωσαν και οι θύμισες των πολλών πια. Τα λουλούδια που εναποτίθενται κάθε χρόνο σε κάθε επέτειο στην πύλη του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, αλλά και οι λόγοι που εκφωνούναι μέσα και έξω απο αυτό, φαντάζουν τα τελευταία χρόνια, ως μια απλή διεκπεραίωση υποχρέωσης του πρωτοκόλλου.Ως και αυτή, η καθιερωμένη πορεία στην πρεσβεία των ΗΠΑ (καλλιστεία αντιαμερικανισμού…), τα σουβλάκια και η τσίκνα στην Πατησίων και το βραδινό επετειακό κρυφτούλι των συνήθων αναρχικών με τους συνήθεις ΜΕΑτζήδες γύρω από τα Εξάρχεια, μοιάζουν κι εκείνα όλα μαζί ως ένας υπερθίασος κομπάρσων που κάνει πρόβα, και ταυτόχρονα πρεμιέρα άπαξ του έτους…Οι «ερπύστριες» του χρόνου, δείχνουν πως ισοπέδωσαν τα «Πολυτεχνεία» της συνείδησης του καθενός μας. Οι 20άρηδες και οι 25άρηδες του 1973, σήμερα, απέχουν απόσταση τεράστια από τις ώρες εκείνης της μεγάλης νύχτας, γιατί όπως λέει ο ποιητής, «τα λόγια που μας φάνηκαν όμορφα κάποτε, χάσαν το χρώμα τους σαν το γιλέκο του γέρου στο σεντούκι, σαν ένα λιόγερμα σβησένο στα τζάμια»…Το «ισοπέδωσε» ακόμη και εκείνη η μπογιά των δύο ιστορικών συνθημάτων που κάθε χρόνο ξαναγράφει στην κεντρική πύλη της Πατησίων του ΕΜΠ, η ΕΦΕΕ… (αλήθεια υπάρχει αυτή ακόμη;)Δεν είναι δυστυχώς μόνον ο χρόνος (ή μόνον αυτός) που προσδιορίζει την απόσταση από εκείνο το Νοέμβρη, και κυρίως εκείνης της γενιάς. Οι πρωταγωνιστές του, που πολλοί εξ αυτών ήταν και είναι δεσπόζοντα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή της χώρας, απέχουν από τη φρεσκάδα, την νεανική ικμάδα και τον αειθαλή ενθουσιασμό των οραμάτων για χάρη των οποίων αγωνίστηκαν…Σήμερα, τα νιάτα της Ελλάδας, απηυδισμένα σε μεγάλο ποσοστό από την πολιτική και τους πολιτικούς, ενδίδουν σε συνθήματα μιας βιωματικής και ζωώδους υποκουλτούρας, όπως το «πάμε πλατεία»…Στο πέρασμα του χρόνου, η γενιά του Πολυτεχνείου, δεν κατόρθωσε να διατηρήσει το όραμα. Να το μεταλαμπαδεύσει στους νεότερους, όπως όφειλε.Κι όμως οι «ερπύστριες» του χρόνου είναι και σήμερα παρούσες: Στέκονται απέναντι στη νέα γενιά, εξίσου απειλητικά, όπως και τότε. Έτοιμες να διαλύσουν την όποια αντίστασή της. Ανεργία, υποβάθμιση ζωής και περιθωριοποίηση μέσα από το διεθνές γίγνεσθαι της «νέας τάξης πραγμάτων», ποικιλόμορφη απαξίωση σε κάθε λογής αντίσταση…Τότε, δίχως αμφιβολία, «τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Σήμερα τα σκιάζει η αδιαφορία και ο καναπές μας…Οι «χιλιόκυκλοι» του Πολυτεχνείου, πνίγηκαν στα παράσιτα των Ρουβάδων και των Πανταζήδων. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, ίσως το μόνο που αρμόζει να αρθρώσουν όσοι έζησαν τις μέρες εκείνες και δεν ενέδωσαν στις ερπύστριες της λήθης, είναι: «Πολυτεχνείο, συγγνώμη»…
p.s. Το κείμενο γράφτηκε το Νοέμβριο του 1994. Δέκα τέσσερα χρόνια μετά, εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρο.Νά κάνουμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου καθημερινή πραγματικότητα.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

N.Y.TIMES το πιό αισιόδοξο πρωτοσέλιδο

Associated Press
«Ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε. Με μία λιτή ανακοίνωση, το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ κήρυξε την -ανεπιτυχή- ολοκλήρωση της επιχείρησης «Ιρακινή Ελευθερία», αλλά και της επιχείρησης «Διαρκής Ειρήνη», στο Αφγανιστάν, ενώ οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας αναμένεται να επιστρέψουν στη βάση τους τις αμέσως προσεχείς εβδομάδες». Οσοι αναγνώστες προμηθεύτηκαν τους New York Times το πρωί της Τετάρτης από τους κεντρικούς σταθμούς του μετρό της Νέας Υόρκης, της Ουάσιγκτον, του Λος Αντζελες, του Σαν Φραντσίσκο και της Φιλαδέλφειας, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Κι όμως, ο πηχυαίος τίτλος της εφημερίδας ήταν σαφής. Στο κύριο άρθρο της, μάλιστα, η διεύθυνση ζητούσε συγγνώμη εκ μέρους όσων αρθρογράφων της υποστήριξαν στο παρελθόν τον πόλεμο και ανακοίνωνε την απόλυσή τους.
Οι εκπλήξεις όμως δεν σταματούν εδώ. Στις οικονομικές της σελίδες, η εφημερίδα ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι θεσπίζεται από σήμερα και στο εξής ανώτατος μισθός για τα στελέχη των επιχειρήσεων, ο οποίος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 15πλάσιο του κατώτατου μισθού ενός εργάτη. Επιπλέον, η καθολική και δωρεάν υγειονομική περίθαλψη αποτελεί πλέον πραγματικότητα, ενώ ανακαλούνται από τις αυτοκινητοβιομηχανίες όσα οχήματα δεν είναι υβριδικά.
4 Ιουλίου 2009
Ακόμη και οι πλέον καλόπιστοι κατάλαβαν γρήγορα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Οι ειδήσεις της ημέρας ήταν πολύ καλές για να είναι αληθινές. Αλλωστε, το γνωστό σύνθημα των ιστορικών Times κάτω από τον τίτλο («Ολες οι Ειδήσεις που Αξίζει να Καταγραφούν»), είχε υποστεί μία μικρή παραλλαγή («Ολες οι Ειδήσεις που Ελπίζουμε να Καταγραφούν»). Σύμφωνα με τους εμπνευστές της ψευδεπίγραφης αυτής έκδοσης, η οποία κυκλοφόρησε σε 1,2 εκατομμύρια αντίτυπα και προκάλεσε αίσθηση στην Αμερική, σκοπός τους ήταν να δείξουν πώς θα μεταμορφωθεί ο κόσμος μας αν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Η αναγραφόμενη ημερομηνία εκτύπωσης ήταν άλλωστε συμβολική: 4 Ιουλίου 2009, Ημέρα Ανεξαρτησίας στις ΗΠΑ, έξι μήνες σχεδόν μετά την ανάληψη των ηνίων της χώρας από τον 47χρονο Αφροαμερικανό. Το εγχείρημα κόστισε περίπου 100.000 δολάρια, τα οποία συγκεντρώθηκαν από δωρεές και η προετοιμασία του διήρκεσε 6 μήνες. Ανάμεσα στους συντάκτες του «φύλλου» περιλαμβάνονται και τρεις δημοσιογράφοι των αυθεντικών Times, οι οποίοι, για ευνόητους λόγους, επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Το σίγουρο είναι ότι κανείς τους δεν τρέφει ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα για τον γνωστό αρθρογράφο της εφημερίδας τους, Thomas L. Friedman. Στη σελίδα με τις «Γνώμες» της ψεύτικης έκδοσης περιλαμβάνεται και υποτιθέμενο σχόλιο από τον κ. Friedman, όπου ο δημοσιογράφος απολογείται για την «άκριτη υποστήριξή του στην παγκοσμιοποίηση» και δηλώνει ότι αποχωρεί από την εφημερίδα. «Δεν θα ξανακρατήσω ποτέ στη ζωή μου στυλό, τουλάχιστον με σκοπό να γράψω». Με αυτήν τη φράση ξεκινάει το «αποχαιρετιστήριο άρθρο του» και συνεχίζει με την υπόσχεση ότι από εδώ και στο εξής δεν θα δημοσιοποιεί τις απόψεις του, ενώ ενδέχεται να ακολουθήσει και τη συμβουλή της συζύγου του, αποφεύγοντας στο μέλλον να έχει «οποιαδήποτε άποψη».
Στις 14 σελίδες των πλαστών Times περιλαμβάνεται και «συνέντευξη» της απερχόμενης υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κοντολίζα Ράις, στην οποία το δεξί χέρι του Τζορτζ Μπους εξομολογείται ότι γνώριζε πριν από το 2003 ότι δεν υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, αλλά το απέκρυψε από τους Αμερικανούς πολίτες και τη διεθνή κοινότητα. Επίσης, αναγγέλλεται η ψήφιση νομοσχεδίου για την «εκλογίκευση» των κανόνων της αγοράς και η ανάκληση των αντιτρομοκρατικών προεδρικών διαταγμάτων του κ. Μπους, που υπονομεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τέλος, περιλαμβάνονται ακόμη και διαφημίσεις. Στην πλέον χαρακτηριστική από αυτές, μεγάλη εταιρεία εμπορίας πολύτιμων λίθων ανακοινώνει ότι θα διαθέσει μέρος των εσόδων της για την αποκατάσταση όσων παιδιών ακρωτηριάστηκαν στην Αφρική, δουλεύοντας σε παράνομα ορυχεία διαμαντιών.
Πέρα από την ποιότητα και το αιχμηρό χιούμορ, όμως, η εκτύπωση και διανομή ενός εκατομμυρίου και πλέον αντιτύπων εφημερίδας, από μία ολιγομελή ομάδα εθελοντών αποτελούν επιτεύγματα άξια λόγου.
Η ιστοσελίδα των πλαστών Times παρέμενε μέχρι χθες διαθέσιμη στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση: http://www. nytimes-se.com

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Ελληνική Γραφή

Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο κύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρόταση του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές.Ο κ. Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό/ απλοποίηση της Ελληνικής γραφής.Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως 'τροφή για σκέψη' τα εξής:1. Να καταργηθούν τα γράμματα 'η' και 'υ' και να αντικατασταθούν από το γράμμα 'ι'.2. Να καταργηθεί το γράμμα 'ω' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'ο'.3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούνως εξής: 'αι'---> 'ε', 'ει'--->'ι', 'οι--->ι', 'υι'--->ι','αυ'--->'αβ', 'ευ'--->'εβ'4. Να καταργηθεί η χρήση του 'γγ' και να αντικατασταθεί από το 'γκ'.5. Να καταργηθεί το τελικό γράμμα 'ς' και να αντικατασταθεί από το γράμμα 'σ'.Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ο .ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ,λ, μ, ν , ξ , ο , π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το 'ου').Ο κ. Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας'.Προωθήστε το post αυτό για την ενημέρωση του κόσμου για τη νέα αυτή και δόλια ανθελληνική επίθεση, με το πρόσχημα δήθεν του εκσυγχρονισμού της (ήδη επικίνδυνα ρημαγμένης τα τελευταία χρόνια) γλώσσας μας!ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ: Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε1. τη γλώσσα,2. τη θρησκεία,3. τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ
p.s.Θα ήθελα να προσθέσω και τα εξής : Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σε Γάλλο να εξαλείψει τους τρεις τόνους, ή να γράψει το beaucoup - bocou, ή το couteau - couto. Aς τολμήσει να προτείνει σε ένα Άγγλο να γράψει αντί thought - thot, αντί wrought - rot, ή σε ένα Γερμανό να γράψει αντί Gemutsbeschaffenheit - Gemutsbesafenheit , ή αντί Erbschleicher - Erbsleiher και θα δούμε τι θα γίνει !!

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Αληθινή Ιστορία Συνέβη στη Θεσσαλονίκη.

"Ο φίλος -μανάβης στο κέντρο- έλαβε μια μέρα, στο ταχυδρομικό του κουτί μια πιστωτική κάρτα από την τράπεζα που είχε λογαριασμό (τη γνωστή που σας έχει σπάσει τα νεύρα, τόσα μεσημέρια!).Ιδεολόγος εναντίον των πιστωτικών, τηλεφωνεί εκνευρισμένος στο...διευθυντή της τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.-Σας ζήτησα εγώ κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε;-εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε. Αν δεν τη θέλετε ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλιώς θα σας χρεώνεται ετήσια συνδρομή.Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά όχι μόνος. Είχε μαζί του και ένα μεγάλο τσουβάλι πατάτες! Πάνω από 20 κιλά! Μπαίνει μέσα, ακυρώνει την κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή. Του αφήνει τις πατάτες, πάνω στο γραφείο και του λέει: "Δεν είναι υποχρεωτικό να τις κρατήσετε. Αν δεν τις θέλετε φέρτε τις πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε".
p.s.Γεια σάν του μάγκα του σαλονικιού,γουστάρω το ίδιο να κάνει και ο φίλος βοθρατζής ο <<Αχόρταγος>>!!

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Καθυστερημένη αντίδραση ΟΗΕ

Τα Ηνωμένα Έθνη καταδίκασαν την Παρασκευή την εκτέλεση 13χρονης, με εντολή Σομαλών προεστών, οι οποίοι την κατηγόρησαν για «μοιχεία» μετά το βιασμό της, παρά το ότι είχε ζητήσει την προστασία τους.Η οργάνωση του ΟΗΕ για τα παιδιά, UNICEF, ανέφερε ότι η Αΐσα λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου στο στάδιο της πόλης Κισμάγιο στις 27 Οκτωβρίου, παρόντων χιλιάδων θεατών.Η Αΐσα είχε πέσει θύμα βιασμού από τρεις άνδρες ενώ διένυε μια μεγάλη απόσταση πεζή, για να επισκεφθεί τη γιαγιά της στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου. Ζήτησε από τοπικούς ισλαμιστές ηγέτες την προστασία τους. Ομως εκείνοι στράφηκαν εναντίον της, την κατηγόρησαν για μοιχεία και την καταδίκασαν σε θάνατο, σύμφωνα με την UNICEF και δημοσιεύματα πολλών ΜΜΕ.Η εκτέλεση της έφηβης προκάλεσε σοκ σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως η επίσημη αντίδραση του ΟΗΕ σημειώθηκε μόλις την Παρασκευή.Μεγάλα τμήματα της Σομαλίας, μιας από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, παραμένουν ουσιαστικά εκτός ελέγχου της μεταβατικής κυβέρνησης, η οποία υποστηρίζεται από τις ένοπλες δυνάμεις της Αιθιοπίας αλλά και τις ΗΠΑ. Η εξουσία της απειλείται από τους ισλαμιστές μαχητές της Ένωσης Ισλαμικών Δικαστηρίων που διεξάγουν ανταρτοπόλεμο εναντίον της μετά την εκδίωξή τους από το μεγαλύτερο μέρος της χώρας --που ήλεγχαν-- το 2006.«Το συμβάν υπογραμμίζει την ακραία φύση της βίας που ασκείται σε βάρος των παιδιών και των γυναικών στη Σομαλία, κι εντείνεται από την αυξανόμενη αναρχία», ανέφερε η Ραντίκα Κουμαρασουάμι, επιτετραμμένη του ΟΗΕ για θέματα που αφορούν τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις.Η αξιωματούχος καταδίκασε τη θανατική ποινή που επιβλήθηκε σε βάρος του κοριτσιού και ζήτησε να υπάρξει μεγαλύτερη προστασία των ανηλίκων στη Σομαλία. Πρόσθεσε ότι τα παιδιά στις εμπόλεμες ζώνες χρησιμοποιούνται από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές και συχνά ακρωτηριάζονται και χάνουν τη ζωή τους.«Είναι καθήκον της διεθνούς κοινότητας και των τοπικών αρχών να σταματήσουν τις παραβιάσεις αυτές και να διασφαλίσουν την καλύτερη προστασία των παιδιών»
P.S «ΜΗ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΤΕ, μη με σκοτώσετε», έλεγε το κορίτσι λίγο πριν οι άνδρες που ήταν συγκεντρωμένοι γύρω του αρχίσουν να το λιθοβολούν. Τα Ηνωμένα Έθνη καταδίκασαν την εκτέλεση του κοριτσιού... ε, και?Τι άλλαξε; εξασφαλίίστηκαν οι υπόλοιπες γυναίκες που ζούν στο πετσί τους την βία σε χώρες όπως αυτήν;

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Κάρλος Μαρία Ντομίνγκες

Στην Ελλάδα έγινε γνωστός το 2006, όταν κυκλοφόρησε το «Χάρτινο σπίτι», έναδιήγημα που θέτει σε διαλεκτική δύο σημαντικές προτεραιότητες της ζωής: τηναγάπη για τα βιβλία και την αγάπη για τον άνθρωπο. Ο Αργεντινός συγγραφέαςΚάρλος Μαρία Ντομίνγκες επισκέφθηκε τη χώρα μας πριν από δύο εβδομάδες,προσκεκλημένος των εκδόσεων Πατάκη, και εμείς είχαμε μια ενδιαφέρουσακουβέντα μαζί του.Από την Μαριαλένα Σπυροπούλου (mespyropoulou@cpress.gr)Πώς προέκυψε ο συμβολισμός τoυ χτισίματος ενός σπιτιού από βιβλία;Το έναυσμα για την ιστορία δόθηκε πριν από με- ρικά χρόνια, όταν έχτιζα μια καλύβα δίπλα στη θάλασσα. Καθισμένος έτσι όπως ήμουν δίπλαστον ωκεανό, μου πέρασε η ιδέα, επειδή έχω τόσα πολλά βιβλία και δεν ξέρω τι να τα κάνω.Αναρωτήθηκα τότε αν θα τολμούσα άραγε να τα μετατρέψω σε τούβλα. Επιπλέον, αυτός ο συνειρμός μού ήρθε επειδή οι κριτικοί λογοτεχνίας δεχόμαστε πάρα πολλά βιβλία στο γραφείο μας και, όταν είναι πολύ ογκώδη και κακής ποιό- τητας αναγνώσματα, τα ονομάζουμε «τούβλα». Όμως το να μετατρέψω το βιβλίο σε τούβλο μού φαινόταν πράξη αιρετική. Συζητώντας με το γιο μου αυτό το ενδεχόμενο, με ρώτησε τι θα κάνω εάν θελήσω κάποια στιγμή να βρω ένα βιβλίο από αυτά που έχω χτίσει. Τότε κατέληξα στο ότι μόνο από έρωτα θα γκρέμιζα ένα σπίτι από βιβλία.Άρα ο έρωτας για έναν άνθρωπο και ο έρωτας για τα βιβλία είναι οι δύο προτεραιότητες και για την ψυχή του συγγραφέα;Για μένα, είναι μια συνεχής διελκυστίνδα της ζωής και του έρωτα από τη μια και του αντικα-τοπτρισμού της ζωής από την άλλη, που είναι τα βιβλία.Ο ήρωας περνάει μια μεγάλη αυτιστική περίοδο.Θα μπορούσατε να θυσιάσετετην ανθρώπινή σας διάσταση για να ζήσετε μόνος, αποκλειστικά με τα βιβλία;Είναι ένας κίνδυνος που διατρέχουν πολλοί ανα-γνώστες και κυρίως πολλοί συγγραφείς. Μέχριπριν από οκτώ χρόνια ζούσα από τη δημοσιο-γραφία κι εγώ. Τώρα αναπολώ αυτή την περί-οδο της επαφής με τους ανθρώπους και την κα-θημερινότητα.Για τη δική σας ζωή, ποιο είναι το κλειδί της ισορροπίας;Θα ήθελα να ξέρω ποιο είναι αυτό το κλειδί.Ένας συγγραφέας ζει τις εμπειρίες της καθημε-ρινότητας με μεγαλύτερη ένταση, ώστε μετά ναμπορεί να τις αδειάσει στα βιβλία του. Και πάνταυπάρχει ο κίνδυνος να θελήσεις να ζήσεις πολύμεγάλα πάθη στη ζωή, όπως τα βρίσκεις στα βι-βλία. Και αναρωτιέμαι ποια είναι η μεγαλύτερηανοησία, να το προσπαθήσεις ή να μην το προ-σπαθήσεις;Ο έρωτας είναι πηγή δημιουργίας για έναν συγ-γραφέα. Η αγάπη και η συντροφικότητα τι θέσηέχουν στην έμπνευση;Και τα δύο είναι πολύ σημαντικά για τη δημιουρ-γία. Τα ισχυρά πάθη εξιτάρουν το πνεύμα, αλλάη αγάπη προσφέρει μια σταθερή δομή στο συγ-γραφέα.Τι κάνει έναν άνθρωπο συλλέκτη;Μια εμμονή που τον κυνηγά. Ένας φετιχισμός.Το έχω αναρωτηθεί κι εγώ πολλές φορές. Οισυλλέκτες προσκολλώνται στα αντικείμενα ε-ξαιτίας του φόβου που έχουν για το πέρασμα τουχρόνου. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος να πο-λεμά κανείς το θάνατο, από το να γράφει βιβλίαή να κάνει παιδιά.Πώς είναι η ζωή στο Μοντεβιδέο; Γιατί επιλέ-ξατε να φύγετε από την Αργεντινή;Η ζωή στο Μοντεβιδέο είναι ήσυχη, χωρίς με-γάλες επαγγελματικές δυνατότητες επιτυχίας ήδιάκρισης. Δεν επικρατεί ο άγριος καπιταλισμόςπου επικρατεί στην Αργεντινή. Οπότε πάντα υ-πάρχει ο χρόνος να συζητήσεις με πολιτικούς,γερουσιαστές και άλλους που σε καπιταλιστικάμέρη είναι πάντα απασχολημένοι. Στο ΜπουένοςΆιρες ο χρόνος είναι χρυσός και πάντα υπάρχειέλλειψή του. Αντίθετα, στο Μοντεβιδέο ο χρόνοςπερισσεύει. Και για έναν συγγραφέα είναι μια ε-μπειρία πραγματικά ενδιαφέρουσα, γιατί αλλά-ζει η διάσταση του χρόνου. Επίσης, κάτι που μεγοητεύει είναι ότι το Μοντεβιδέο είναι μια πόλημε πρόσωπο στη θάλασσα, ενώ το ΜπουένοςΆιρες ζει με την πλάτη στη θάλασσα.Είστε ακόμη κριτικός λογοτεχνίας. Πώς σας συ-μπεριφέρονται οι κριτικοί για τη δουλειά σας;Έχω πάντα πολύ ευνοϊκές κριτικές για τα βιβλίαμου και τα πηγαίνω καλά με την κριτική. Καμιάφορά έρχομαι σε δύσκολη θέση όταν είναι νακρίνω φίλους συγγραφείς, τώρα που είμαι κιεγώ συγγραφέας, οπότε δεν γράφω γι’ αυτούςγιατί δεν είμαι αντικειμενικός.Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που γράφετε; Θαμεταφραστεί στα ελληνικά;Το επόμενο μόλις το τελείωσα. Λέγεται «Πριντην ομίχλη» και θα ήθελα να διαβαστεί από τοελληνικό κοινό, που τόσο αγάπησε το «Χάρτινοσπίτι». Το θέμα αφορά τη σύγχυση που προκά-λεσε στα πεπρωμένα των ανθρώπων η τελευ-ταία αργεντίνικη δικτατορία.Η ιστορία είναι μια αλληγορία και έχει στοιχεία τραγικότητας, όπωςτην όρισαν οι αρχαίοι ΈλληνεςΠώς βλέπετε την πολιτική κατάσταση στην Αρ-γεντινή;Η οικογενειοκρατία είναι μια βιβλική καταδίκηγια τη χώρα. Επαναλαμβάνεται μια γαμήλιαμορφή εξουσίας υπό την αιγίδα του περονισμού.Είναι μια νέα μορφή βασιλείας. Η Αργεντινήείναι πλούσια χώρα, μπορεί να ανασυνταχθεί.Με την ίδια ευκολία όμως που μπορεί να εκτο-ξευθεί στον παράδεισο, με την ίδια ευκολία μέσασε 24 ώρες μπορεί να καταβαραθρωθει.
p.s Tο post αφιερωμένο στον apos.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Special Offering for tsouxtra

7/11/2008 - 13/11/2008 στο Half Note.
TONINO CAROTONE & ARPIONIModern Serenades! Το χιούμορ του αλλά και η σοβαρή, γεμάτη αγάπη, προσέγγιση της παλιάς ιταλικής ποπ παίζει με τις αναμνήσεις μας – αλλά, παράλληλα, ενισχύει την κοινωνικοπολιτική μας συνείδηση. Ο Tonino Carotone παίζει με την εμφάνιση και τη στάση του – φορώντας εκπληκτικά old-time κοστούμια και μάγκικα καπέλα, και υιοθετώντας την ερμηνευτική αντίληψη ενός Gino Paoli ή ενός Rocky Roberts – όμως πίσω από την εικόνα βρίσκεται πάντα η ουσία. Ο Tonino Carotone είναι ένας καθαρά ιταλικών προδιαγραφών Βάσκος καλλιτέχνης, με ελληνοϊταλικό image, που συνδυάζει δημιουργικά την κοινωνικοπολιτική α λα Manu Chao θέαση με την πλούσια ιταλοπόπ τραγουδοποιητική παράδοση, δίνοντας σύγχρονες καντσονέτες και σερενάτες ή διερμηνεύοντας αισθήματα που δένουν με τον λυρισμό και την μπριγιαντίνη με μεγάλη επιτυχία. Με punk παρελθόν πίσω του, ο Antonio de la Cuesta (όπως είναι το πραγματικό του όνομα) αποδίδει τον δέοντα σεβασμό και τιμή στον μετρ Renato Carosone και προχωράει επάξια στην παράδοση του Adriano Celentano. Έτσι γίνεται ένας αυθεντικός εκφραστής μιας σύγχρονης λαϊκής μουσικής που φέρει το πνεύμα του δρόμου – σε συνδυασμό με ethnic και world μουσικές, με χιούμορ και έκδηλη κοινωνική ευαισθησία, ανοίγοντας πια τον δικό του δρόμο…

αδελφός ψωμιάδης

Για απαράδεκτη και αντιδημοκρατική συμπεριφορά και φρασεολογία κατηγορούν σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, τον αντινομάρχη της πόλης Διονύση Ψωμιάδη, αδερφό του νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη. Όπως τονίζουν, κατά τη συνάντηση που είχαν μαζί του οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά, εισέπραξαν τον χαρακτηρισμό, "φασίστες" και φασιστικό το συνδικαλιστικό κίνημα.
p.s .Χωρίς Σχόλια

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Ελληνική Δικαιοσύνη

Mα είναι δυνατόν; Τέτοια παράβλεψη; Να παραπέμπεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης ο Κύπριος σπουδαστής Αυγουστίνος Δημητρίου με τις κατηγορίες της «στάσης» και της «διατάραξης της κοινής ειρήνης» και να μην παραπέμπεται και για ένα επιπλέον βαρύ παράπτωμά του, που το διέπραξε με ειδεχθή αποφασιστικότητα; Είναι νοητό να μην κατηγορείται και για φθορά ξένης περιουσίας και μάλιστα δημόσιας; Θα πρέπει να το έχουμε δει όλοι μας πάνω από εκατό φορές το φιλμάκι από τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 2006. Κι έχει γραφτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας το μένος (αντιοικολογικό εκτός των άλλων) με το οποίο ο φοιτητής ορμούσε καταπάνω στην αθώα ζαρντινιέρα, για να την καταστρέψει με το κεφάλι του. Και δεν του αρκούσε αυτή η καταστροφή παρά, και πάλι με το κεφάλι του, προσπάθησε με πάθος να φθείρει και άλλα κομμάτια της δημόσιας περιουσίας, άλλα εθνικά τιμαλφή: Τα ρόπαλα των αστυνομικών, ιδιαιτέρως εύθραυστα όπως γνωρίζουμε.
Ολοι εμείς που καταναλώσαμε την εικόνα στη τηλεοπτική της μετάδοση, είδαμε δηλαδή και ξαναείδαμε οχτώ αστυνομικούς να ξυλοκοπούν ανελέητα έναν σχεδόν έφηβο, συγκινηθήκαμε, θυμώσαμε, διαμαρτυρηθήκαμε, κι ύστερα, όπως είναι τ’ ανθρώπινα, ξεχάσαμε, ή μάλλον η τοτινή συγκίνηση υποχώρησε σταδιακά μπροστά στις τόσες επόμενες, προσωπικότερες ή οξύτερες. Το παλικάρι όμως δεν μπόρεσε και μάλλον δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεχάσει τη βαρβαρότητα· η ψυχή του, ακόμα κι αν δεν τσακίστηκε αθεράπευτα, ακόμα κι αν καταφέρει να συνέλθει με τον καιρό, σημαδεύτηκε διά βίου. Αν είχε όντως πρωταγωνιστήσει στα επεισόδια, όπως ισχυρίζονται οι αστυνομικοί, θα το ’χε καμάρι που έστω διά του ξυλοδαρμού του έγινε γνωστή σε Ελλάδα και Κύπρο η ένστολη βαναυσότητα. Αλλά αυτός έμεινε με τη συντριβή του. Και με τους εφιάλτες του.
Κάθε άλλο παρά συντετριμμένη φαίνεται πάντως η Αστυνομία και η ηγεσία της. Για άλλη μια φορά η αυτοκάθαρσή της εξαντλήθηκε σε κάποιες ποινές σχεδόν τιμητικές – μια προσωρινή μετάθεση σε παραδιπλανό Τμήμα, μια ολιγοήμερη άδεια άνευ αποδοχών, τέτοια «συμβολικά». Αλλά τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς έπειτα από ξυλοδαρμό αθώου, έπειτα δηλαδή από ένα απολύτως συνηθισμένο περιστατικό… Εδώ, όπως διάβασα στην «Καθημερινή» της 19ης Οκτωβρίου στο ρεπορτάζ του Γιάννη Σουλιώτη (υπό τον τίτλο «Συχωροχάρτια σε επίορκους της ΕΛ. ΑΣ.»), εναντίον κάποιου αστυνομικού είχαν απαγγελθεί κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα (αγορά και κατοχή ναρκωτικών, παράβαση του νόμου περί όπλων, υπεξαίρεση εγγράφων, εκβιασμός), κι αυτός επανεντάχθηκε δόξη και τιμή στο σώμα. Και μάλιστα στον ρόλο διώκτη του

πηγη:Καθημερινή.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Rote Armee Fraktion

Με αφορμή την ταινία <<Το συμπλεγμα Μπάαντερ Μάινχοφ>>του Ουλι Εντελ.Ενα Post για να θυμηθούν μερικοί- μερικοί...
Η Φράξια Κόκκινος Στρατός (γερμ. Rote Armee Fraktion, συντμ. RAF), γνωστή στα ΜΜΕ και ως Ομάδα Μπάαντερ-Μάινχοφ, ήταν ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση που έδρασε στη Δυτική Γερμανία. Ιδρύθηκε από τους Αντρέας Μπάαντερ (Andreas Baader), Γκούντρουν Έσλιν (Gudrun Ensslin), Χόρστ Μάλερ (Horst Mahler), Ουλρίκε Μάινχοφ (Ulrike Meinhof), Ίρμγκαρντ Μέλερ (Irmgard Möller) και άλλους το 1970. Η οργάνωση με ανακοίνωσή της τερμάτισε τον αγώνα τον Μάρτιο του 1998, ενώ ήδη από το 1992 ήταν ουσιαστικά ανενεργή.ΙστορίαΗ οργάνωση προήλθε σαν αντίδραση στην πολιτική κατάπνιξης και εξουδετέρωσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς από το γερμανικό κράτος, υιοθέτησε αρχές του λεγόμενου αντάρτικου των πόλεων και κύρηξε τον ένοπλο αγώνα για την εξουδετέρωση του καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού κρατικού μηχανισμού στη Δυτική Γερμανία.ΣχηματισμόςΙδρυτικές φυσιογνωμίες της οργάνωσης είναι ο Αντρέας Μπάαντερ (1947-1977), η φίλη του Γκούντρουν Ένσλιν (1940-1977) και η δημοσιογράφος Ουλρίκε Μάινχοφ (1934-1976).Ο Μπάαντερ και η Έσλιν είχαν τιμωρηθεί τον Οκτώβριο του 1968 με τριετή φυλάκιση, μαζί με τους Θόρβαλντ Προλ και Σενελάιν για τον εμπρησμό δύο πολυκαταστημάτων στην Φρανκφούρτη τον Μάρτιο του 1968. Ασκώντας έφεση απελευθερώθηκαν, αλλά όταν η έφεσή τους δεν έγινε δεκτή διέφυγαν στην Ελβετία. Μετά από λίγους μήνες επέστρεψαν στην Γερμανία όπου ο Μπάαντερ συλλήφθηκε και φυλακίστηκε τον Απρίλιο του 1969.Με τη βοήθεια της Μάινχοφ έξι μέλη της ομάδας απελευθέρωσαν τον Μπάαντερ από την φυλακή στις 15 Μαΐου 1970. Έκτοτε η συμμορία Μπάαντερ-Μάινχοφ όπως ονομάστηκε από τα μέσα ενημέρωσης, αποτελούσε υπ' αριθμόν ένα δημόσιο κίνδυνο κατά τη γερμανική αστυνομία. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ο ιδρυτικός πυρήνας της οργάνωσης και μέλη της ομάδας κατέφυγαν στον Λίβανο, όπου και εκπαιδεύτηκαν στο αντάρτικο πόλεων σε παλαιστινιακά στρατόπεδα εκπαίδευσης. Ο Μπάαντερ εκεί επιβλήθηκε ως ο «φυσικός» αρχηγός της οργάνωσης και επιστρέφοντας, ανακοίνωσαν το σχηματισμό της οργάνωσης την οποία ονόμασαν Φράξια Κόκκινος Στρατός (γερμ. Rote Armee Fraktion, συντμ. RAF) ως απομίμηση του Ιαπωνικού Κόκκινου Στρατού.ΔράσηΤο 1970-1971 διάφορες ένοπλες ενέργειες (ληστείες τραπεζών, κλοπή σφραγίδων από δημόσια κτίρια, επιθέσεις σε εγκαταστάσεις της αστυνομίας) αποδίδονται στη "συμμορία Μπάαντερ-Μάινχοφ", που παρουσιάζεται έτσι σαν το "κέντρο" της ένοπλης ακροαριστεράς. Ενω το 1972 η ΡΑΦ κάνει βομβιστική επίθεση στο γενικό αρχηγείο των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής στη Φραγκφούρτη όπου ένας συνταγματάρχης σκοτώνεται. Ακολουθούν και άλλες εγκληματικές ενέργειες που στοιχίζουν τη ζωή σε μέλη της οργάνωσης και σε ανθρώπους κρατικών υπηρεσιών (συνολικά 69, από τους οποίους οι 28 ήταν μέλη της οργάνωσης).Σύλληψη και θάνατος των μελών της πρώτης γενιάςΟυσιαστικά η δράση της πρώτης γενιάς της ΡΑΦ έλληξε με τη σύλληψη και το θάνατο των ηγετών της (Μπάαντερ, Ένσλιν και Ράσπε) στη φυλακή του Σταμχάιμ το 1977. Οι συνθήκες απομόνωσης στις οποίες κρατούνταν είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αλλά, παρά τις σχετικές κατηγορίες, δεν παρουσιάστηκαν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι ήταν απάνθρωπες. Τους επισκέφθηκε και ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ο θάνατός τους έδωσε λαβή για πολλές θεωρίες. Σύμφωνα με τις αρχές αποδόθηκε σε αυτοκτονία, όμως άλλες πηγές υπέθεσαν σκόπιμη εκγληματική ενέργεια από το κράτος και τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Χαρακτηριστική είναι η μορφή της Ούλρικε Μάινχοφ. Συνελήφθη στις 15 Ιουνίου 1972 και καταδικάστηκε στις 29 Νοεμβρίου 1974 σε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση για την βομβιστική επίθεση στο κεντρικό κτίριο του εκδοτικού οίκου Axel Springer (Αμβούργο, 1972). Στις 21 Μαΐου 1975 κατηγορήθηκε στην δίκη του Σταμχάιμ για τετραπλή ανθρωποκτονία. Πριν όμως καταδικαστεί, βρέθηκε κρεμασμένη στο κελί της στις 9 Μαΐου 1976. Η απόδοση του θανάτου της σε αυτοκτονία αμφισβητείται από μερικούς ως και σήμερα, αλλά δεν έχει ως τώρα παρουσιαστεί κανένα στοιχείο που να ανατρέπει την επίσημη εκδοχή. Διεθνής επιτροπή από επιστήμονες και δημοσιογράφους προσπάθησε να διαλευκάνει τις συνθήκες του θανάτου της, όμως το γερμανικό κράτος δεν της αναγνώρισε δικαίωμα έρευνας. Η επιτροπή σηριζόμενη στα επίσημα έγγραφα κατέληξε ότι η Μάινχοφ είχε πεθάνει πριν απαγχονιστεί, το πόρισμά της είναι όμως αμφισβητούμενο.Η δράση της ΡΑΦ την κατέταξε στις σημαντικότερες τρομοκρατικές οργανώσεις τον 20ο αιώνα με ιδεολογικό υπόβαθρο παράλληλο με αυτό της 17 Νοέμβρη και τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.Πηγές:βικιπαιδεία
p.s.Το σύγχρονο ερωτικό δίδυμο.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

POST:Για σπάσιμο στην tsouxtra...

Ο Λιούις Χάμιλτον είναι από χθες ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Ο Βρετανός πιλότος, που είχε και πέρυσι την ευκαιρία να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά τον έχασε στο τελευταίο γκραν πρι από τον Κίμι Ραϊκόνεν, αυτήν τη φορά έκανε αυτό που έπρεπε στην πίστα του Ιντερλάγκος στην Βραζιλία και με τη βοήθεια της τύχης αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής για πρώτη φορά στην καριέρα του.Με δεδομένο, μάλιστα, ότι ο Χάμιλτον είναι μόλις 23 ετών, ο χθεσινός τίτλος που κατέκτησε ίσως να είναι μόνο η αρχή. Στους κατασκευαστές ο τίτλος πήγε για άλλη μια χρονιά στη Φεράρι, που έφτασε στους 172 βαθμούς, αφήνοντας στους 151 τη ΜακΛάρεν Μερτσέντες.Τους τέσσερις βαθμούς της πέμπτης θέσης ήθελε ο Χάμιλτον για να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής και σε αυτήν τη θέση φρόντισε να τερματίσει. Προς το τέλος, βέβαια, κινδύνεψε κι αν δεν εγκατέλειπε τον αγώνα ο Τίμο Γκλοκ μια στροφή πριν το τέλος (!!!) ο τίτλος θα κατέληγε στον Φελίπε Μάσα, αλλά αυτήν τη φορά η τύχη ήταν στο πλευρό του Βρετανού οδηγού της ΜακΛάρεν Μερτσέντες, που σε γενικές γραμμές απέφυγε τις επιπολαιότητες και έκανε έναν σίγουρο και σοβαρό αγώνα, αδιαφορώντας για το τι γίνεται μπροστά του, όπου ο Φελίπε Μάσα πήρε από την αρχή την πρωτοπορία, ενθουσιάζοντας τους χιλιάδες συμπατριώτες τους που κατέκλυσαν την πίστα του Ιντερλάγκος. Ο Μάσα, μάλιστα, την στιγμή που τερμάτισε ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής, καθώς ο Χάμιλτον είχε πέσει τότε στην έκτη θέση, αλλά αμέσως μετά εγκατέλειψε ο Γκολκ, με αποτέλεσμα ο Βραζιλιάνος, που περίμενε να οριστικοποιηθεί η πρώτη οκτάδα, να ξεσπάσει σε κλάματα.Ο αγώνας στο Ιντερλάγκος σημαδεύτηκε από τα παιχνίδια της βροχής, αλλά ο Μάσα έχοντας την pole position δεν δυσκολεύτηκε να βρεθεί από την πρώτη στιγμή στην κορυφή της κούρσας. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Φερνάντο Αλόνσο με Ρενό, επιβεβαιώνοντας τη φόρμα του τον τελευταίο καιρό, ενώ τρίτος ήταν ο Κίμι Ραϊκόνεν με την άλλη Φεράρι. Τέταρτος τερμάτισε ο Σεμπαστιάν Φέτελ, πέμπτος ο Λιούις Χάμιλτον, έκτος ο Τίμο Γκλοκ, έβδομος ο Χεϊκι Κοβαλάινεν, ενώ τη βαθμολογούμενη οκτάδα συμπλήρωσε ο Γιάρνο Τρούλι.Ο Χάμιλτον αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής συγκεντρώνοντας 98 βαθμούς, έναν περισσότερο από τον Μάσα που έμεινε στους 97. Ο Κίμι Ραϊκόνεν με 75 βαθμούς, μετά τον περσινό τίτλο, έμεινε στην τρίτη θέση. Οι δύο οδηγοί της Φεράρι, πάντως, κατάφεραν να οδηγήσουν τη «σκουντερία» σ' ένα ακόμα πρωτάθλημα στους κατασκευαστές, επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία της τα τελευταία χρόνια.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

ΑπΟκΛηΡοΙ....

Από την ποιητική συλλογή "Των ονείρων τα χρώματα" , εκδ. Βιβλιοπέλαγος 2004
1. Της καρδιάς. Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου.Άνοιξε το στους ξεριζωμένους μετανάστες,που σε κοιτούν με βλέμμα κυνηγημένου αγριμιού.Άνοιξε το στους άνεργους που χάνονται στις ψευδαισθήσεις των υποσχέσεων για μια ακτίνα ήλιου.Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου στα παιδιά των φαναριών,που το κρύο τους περονιάζει τα κόκαλα.Άνοιξε το σε αυτούς που απέτυχαν να αλλάξουν τον κόσμο καίτοι προσπάθησαν.Άνοιξε το παράθυρο της καρδιάσου σεόλους τους απόκληρους της ζωής.
2. Των ονείρων τα χρώματα Κύριοι ,η κανονικότητα σας κλουβί τσίρκου περιπλανώμενου σε παραστάσεις των αντιθέσεων συμβιβασμοί σε σχοινί ισορροπίαςμε το δίχτυ καβάτζα για τυχόν πτώσεις.Κύριοι, η κανονικότητα σας δε χωράει των ονείρων μου τα χρώματα.Την έχω γραμμένη στις σόλες των παπουτσιών μου στα ταξίδια του νουμου,στο μικρό χώρο της ελευθερίας που έχει απομείνει.Ξέρω,εκεί στοχεύετε,στο μυαλό.Κανονικός απροσάρμοστος,νηπιακά τραύματα.Άλλοθι προκρούστειου κρεβατιού η κανονικότητα σας, Κύριοι.
p.s.Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου στα παιδιά των φαναριών....